برای تشخیص DVT ، پزشک در مورد علائم سوال خواهد کرد. همچنین یک معاینه مهم دارید تا پزشکتان نواحی تورم یا تغییر رنگ پوست را بررسی کند.

آزمایش‌هایی که انجام می‌دهید به این بستگی دارد که آیا پزشک شما فکر می‌کند در معرض خطر کم یا زیاد DVT هستید یا نه. آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص یا رد لخته خون عبارتند از:

 

 

• آزمایش خون دی دایمر. دی دایمر نوعی پروتئین است که توسط لخته های خون تولید می شود. تقریباً همه افراد مبتلا به DVT شدید سطح خونی D دایمر را افزایش می دهند. یک نتیجه طبیعی در آزمایش D-dimer اغلب می تواند به رد PE کمک کند.

   

• سونوگرافی دوبلکس این آزمایش غیرتهاجمی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از چگونگی جریان خون در رگ ها استفاده می کند. این تست استاندارد برای تشخیص DVT است. برای آزمایش، یک تکنسین به آرامی یک دستگاه کوچک دستی (مبدل) را روی پوست در نواحی بدن مورد مطالعه حرکت می دهد. گاهی اوقات یک سری سونوگرافی در طول چند روز برای تعیین اینکه آیا لخته خون در حال رشد است یا برای بررسی لخته جدید انجام می شود.
• ونوگرافی. یک رنگ به ورید بزرگی در پا یا مچ پا تزریق می شود. اشعه ایکس تصویری از وریدهای پا و مچ پا ایجاد می کند تا لخته ها را جستجو کند. این آزمایش تهاجمی است، بنابراین به ندرت انجام می شود. آزمایشات دیگر، مانند سونوگرافی، اغلب ابتدا انجام می شود.
• اسکن تصویربرداری رزوانس مغناطیسی (MRI). این آزمایش ممکن است برای تشخیص DVT در وریدهای شکم انجام شود.

   

رفتار

سه هدف اصلی برای درمان DVT وجود دارد

 

 

• از بزرگ شدن لخته جلوگیری کنید.
• از شکستن لخته و رفتن به ریه ها جلوگیری کنید.
• شانس خود را برای DVT دیگر کاهش دهید .
•  

گزینه های درمان DVT عبارتند از:

 

• رقیق کننده های خون. DVT معمولاً با داروهای ضد انعقاد، که رقیق کننده های خون نیز نامیده می شوند، درمان می‌شوند. این داروها لخته‌های خون موجود را تجزیه نمی‌کنند، اما می‌توانند از بزرگ‌تر شدن لخته‌ها جلوگیری کنند و خطر ایجاد لخته‌های بیشتر را کاهش دهند.

  رقیق‌کننده‌های خون ممکن است به صورت خوراکی یا IV یا تزریق زیر پوستی مصرف شوند. هپارین به طور معمول توسط IV داده می شود. متداول ترین رقیق کننده های خون تزریقی برای DVT انوکساپارین (Lovenox) و fondaparinux (Arixtra) هستند.

  پس از مصرف یک رقیق کننده خون تزریقی برای چند روز، پزشک ممکن است درمان را به سمت مصرف قرص سوق دهد. نمونه هایی از رقیق کننده های خون که می بلعید شامل وارفارین (جانتوون) و دابیگاتران (پراداکسا) است.

  برخی از داروهای رقیق کننده خون لازم نیست ابتدا با تزریق وریدی یا تزریقی داده شوند. این داروها ریواروکسابان (Xarelto)، آپیکسابان (Eliquis) یا ادوکسابان (Savaysa) هستند. آنها را می توان بلافاصله پس از تشخیص شروع کرد.

  ممکن است به مدت سه ماه یا بیشتر نیاز به مصرف قرص های رقیق کننده خون داشته باشید. مهم است که آنها را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید تا از عوارض جانبی جدی جلوگیری شود.

  اگر وارفارین مصرف می کنید، برای بررسی مدت زمان لخته شدن خون به آزمایش خون منظم نیاز دارید. زنان باردار نباید برخی از داروهای رقیق کننده خون را مصرف کنند.

• لخته شکن. این داروها که ترومبولیتیک نیز نامیده می‌شوند، ممکن است در صورت ابتلا به نوع جدی‌تر DVT یا PE یا اگر سایر داروها مؤثر نیستند، تجویز شوند.

  این داروها یا از طریق IV یا از طریق یک لوله (کاتتر) که مستقیماً در لخته قرار داده می شود، تجویز می شود. لخته‌سازها می‌توانند باعث خونریزی جدی شوند، بنابراین معمولاً فقط برای افرادی که لخته‌های خونی شدید دارند استفاده می‌شوند.

• فیلترها اگر نمی توانید داروهایی برای رقیق کردن خون خود مصرف کنید، ممکن است فیلتری را در یک سیاهرگ بزرگ - ورید اجوف - در شکم شما قرار دهند. فیلتر ورید اجوف از لخته شدن لخته‌هایی که در ریه‌ها شل می‌شوند جلوگیری می‌کند.
• جوراب های فشرده. این جوراب های مخصوص زانو احتمال تجمع و لخته شدن خون را کاهش می‌دهد. برای کمک به جلوگیری از تورم مرتبط با ترومبوز ورید عمقی، آنها را روی پاهای خود از پا تا حدود زانو بپوشید. حداقل دو سال باید این جوراب ها را در طول روز بپوشید.
•  

شیوه زندگی و درمان های خانگی

پس از دریافت درمان برای DVT ، پیروی از برخی تغییرات سبک زندگی برای مدیریت شرایط و جلوگیری از لخته شدن خون مهم است. تغییرات سبک زندگی عبارتند از:

 

• از پزشک در مورد رژیم غذایی خود بپرسید. غذاهای سرشار از ویتامین K مانند اسفناج، کلم پیچ، سایر سبزیجات برگدار و کلم بروکسل می توانند با وارفارین تداخل داشته باشند.
• داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید. پزشک به شما خواهد گفت که چه مدت به درمان نیاز دارید. اگر از داروهای رقیق کننده خون خاصی استفاده می کنید، به آزمایش خون نیاز دارید تا میزان لخته شدن خون را ببینید.
• مراقب خونریزی بیش از حد باشید. این می تواند یکی از عوارض جانبی رقیق کننده های خون باشد. در مورد فعالیت هایی که می تواند باعث کبودی یا بریدگی شود، با پزشک خود صحبت کنید، زیرا در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون، حتی یک آسیب جزئی می تواند جدی شود.
• حرکت. اگر به دلیل جراحی یا عوامل دیگر در بستر استراحت کرده اید، هر چه زودتر حرکت کنید، احتمال لخته شدن خون کمتر می شود.
• جوراب های فشاری بپوشید. در صورت توصیه پزشک از جوراب های فشاری استفاده کنید تا از لخته شدن خون در پاها جلوگیری کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

DVT یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می شود، بنابراین ارزیابی سریع اهمیت دارد. با این حال، اگر قبل از قرار ملاقات خود وقت دارید، در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با ترومبوز ورید عمقی باشد و زمان شروع آنها
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله یادداشت هایی در مورد سفر، اقامت در بیمارستان، هرگونه بیماری، جراحی یا ضربه در سه ماه گذشته، و هرگونه سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات لخته شدن خون
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده شده است به خاطر بسپارید.

 

برای DVT ، سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• بهترین درمان چیست؟
• جایگزین درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• آیا باید فعالیت بدنی یا مسافرت خود را محدود کنم؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً از شما سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• آیا اخیراً غیر فعال بوده اید، مانند نشستن یا دراز کشیدن برای مدت طولانی؟
• آیا علائم همیشه شما را آزار می دهد یا می آیند و می روند؟
• علائم چقدر شدید است؟
• چه چیزی باعث بهبود علائم می شود؟
•