بررسی اجمالی

آمفیزم یک بیماری ریوی است که باعث تنگی نفس می شود. در افراد مبتلا به آمفیزم، کیسه های هوایی در ریه ها (آلوئول ها) آسیب دیده اند. با گذشت زمان، دیوارهای داخلی کیسه‌های هوا ضعیف‌شده و پاره می‌شوند و به مکان‌های کوچک، فضاهای بزرگ‌تری ایجاد می‌کنند. این امر سطح ریه ها را کاهش می دهد و به نوبه خود میزان اکسیژن مصرفی که به جریان خون شما می رسد را کاهش می دهد.

هنگام بازدم، آلوئول های آسیب دیده به درستی کار نمی کند و هوای قدیمی به دام می افتد و محل ورود هوای تازه و غنی در آن باقی نمی ماند.

اکثر افراد مبتلا به آمفیزم به برونش مزمن نیز مبتلا می شوند. برونشیت مزمن لوله‌هایی است که هوا را به ریه‌ها می‌رسانند (لوله‌های برونش)، که به سرفه‌های مداوم منجر می‌شود.

آمفیزم و برونشیت مزمن دو بیماری هستند که بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) را تشکیل می دهند. سیگار عامل اصلی COPD است. درمان ممکن است COPD را کند می شود، اما نمی تواند آسیب را جبران کند.

 

علائم

شما می توانید سال ها بدون توجه به هیچ علامت یا نشانه ای از آمفیزم باشید. علامت اصلی آمفیزم تنگی نفس است که معمولاً  شروع می شود.

ممکن است شروع به فعالیت‌هایی کنید که باعث تنگی نفس شما می‌شوند، بنابراین تا زمانی که این علامت با کارهای روزانه تداخل پیدا نمی‌کند، مشکلی ایجاد نمی‌شود. آمفیزم در نهایت باعث تنگی نفس می شود.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر برای چند ماه تنگی نفس غیرقابل توضیحی داشتید، به خصوص اگر بدتر شد یا در فعالیت های روزانه شما ایجاد مشکل کرد، به پزشک مراجعه کنید. آن را نادیده نگیرید و به خودتان نگویید که به این دلیل است که پیر شده اید یا خوش فرم نیستید. به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید اگر:

• آنقدر نفس تنگی دارید که نمی توانی از پله ها بالا بروی
• لب ها یا ناخن های دستان شما با تلاش آبی یا خاکستری می شوند
• شما هوشیار ذهنی نیستید
• 
  
  

• علل

علت اصلی آمفیزم قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محرک های موجود در هوا است، از جمله:

• دود تنباکو
• دود ماری جوانا
• اطلاعات هوا
• دود و گرد و غبار شیمیایی

به ندرت، آمفیزم ناشی از ارث و یا پرورش است که از ساختارهای الاستیک در ریه ها محافظت می کند. به آن آمفیزم تقسیم آلفا-1 ضد تریپسین می گویند.

 

عوامل خطر

عواملی که خطر به آمفیزم را افزایش می دهند عبارتند از:

• سیگار کشیدن. به احتمال زیاد در افراد سیگاری  بیماری بیشتر ایجاد می شود، اما افراد غیر سیگاری و پیپ نیز مستعد به این بیماری می شوند. خطر ابتلا به نوع سیگار و نیز با تعداد سال ها و میزان مصرف تنباکو می تواند افزایش یابد.
• سن. آسیب ریوی که در آمفیزم رخ می دهد باعث ایجاد بیشتر بیماری می شود، اکثر افراد مبتلا به آمفیزم مرتبط با دخانیات در سنین 40 تا 60 بیماری  را تجربه می کنند.
• قرار گرفتن در معرض دود دست دوم. دود دست دوم که به عنوان دود تنباکو یا محیطی غیرفعال یاد می شود، دودی است که به طور ناخواسته از سیگار، پیپ یا سیگار دیگران استنشاق می کنید. قرار گرفتن در اطراف دود سیگار خطر ابتلا به آمفیزم را افزایش می دهد.
• قرار گرفتن در معرض دود یا گرد و غبار شغلی. اگر بخار ناشی از مواد شیمیایی خاص یا گرد و غبار غلات، پنبه، چوب یا محصولات معدنی را تنفس کنید، احتمال ابتلا به آمفیزم در شما بیشتر است. اگر سیگار می کشید، این خطر حتی بیشتر می شود.
• قرار گرفتن در معرض آلودگی های داخلی و خارجی. تنفس آلاینده‌های داخل ساختمان، مانند دود ناشی از سوخت گرمایشی، و همچنین آلاینده‌های فضای باز - برای مثال اگزوز خودرو - خطر ابتلا به آمفیزم را افزایش می‌دهد.

عوارض

افرادی که آمفیزم دارند نیز بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند:

• سقوط ریه (پنوموتوراکس). یک ریه از بین رفته در افرادی که آمفیزم شدید دارند می تواند تهدید کننده زندگی باشد، زیرا عملکرد ریه های آنها از قبل بسیار به خطر افتاده است. این غیرمعمول است اما زمانی که اتفاق می افتد جدی است.
• مشکلات بیماری. آمفیزم می تواند فشار را در شریان هایی که قلب و ریه ها را به هم مرتبط کند افزایش دهد. این می تواند باعث ایجاد بیماری به نام کور ریوی شود که در آن بخشی از قلب منبسط و ضعیف می شود.
• سوراخ های بزرگ در ریه ها (بولا). در برخی از افراد مبتلا به آمفیزم، فضای خالی در ریه ها به نام تاول ایجاد می کنند. آنها می توانند به اندازه نیمی از ریه باشند. علاوه بر فضای موجود برای انبساط ریه، تاول های غول پیکر می تواند به افزایش پنوموتوراکس منجر شود.

پیشگیری 

برای جلوگیری از آمفیزم، سیگار کشیدن و مصرف دود دست دوم خودداری کنید. اگر با دود یا گرد و غبار شیمیایی کار می کنید، برای محافظت از ریه های خود ماسک بپوشید.