تشخیص

آنوریسم آئورت شکمی در طول معاینه به دلیل دیگری یا در طول آزمایش های معمول پزشکی مانند سونوگرافی قلب یا شکم مشاهده می شود.

برای تشخیص آنوریسم آئورت شکمی، پزشکان سابقه پزشکی بیمار و خانواده را بررسی کرده و یک معاینه انجام می دهند. اگر پزشک مشکوک به آنوریسم آئورت باشد، آزمایش‌های تخصصی  زیر می‌توانند آن را تأیید کنند.

 

• سونوگرافی شکم. این آزمایش بیشتر برای تشخیص آنوریسم آئورت شکمی استفاده می شود. روی یک میز دراز می کشید در حالی که یک تکنسین یک مبدل را دور شکم حرکت می دهد. اولتراسوند از  امواج صوتی برای ارسال تصاویر به صفحه کامپیوتر استفاده می کند.

• سی تی اسکن. این آزمایش بدون درد می تواند تصاویر واضحی از آئورت به پزشک ارائه دهد و اندازه و شکل آنوریسم را تشخیص دهد.

  در طول سی تی اسکن، روی یک میز در داخل یک دستگاه دونات شکل دراز می کشید. سی تی اسکن اشعه ایکس را برای تولید تصاویر مقطعی از بدن تولید می کند. ممکن است رنگ کنتراست به رگ های خونی تزریق شود که باعث شود شریان ها در تصاویر سی تی (سی تی آنژیوگرافی) بیشتر دیده شوند.

• ام آر آی. در این تست، روی یک تخت متحرک دراز می کشید که به داخل یک دستگاه می رود. MRI از میدان مغناطیسی و پالس های انرژی رادیویی برای تهیه تصاویری از بدن استفاده می کند. ممکن است رنگی به رگ های خونی تزریق شود تا آنها را بیشتر نمایان کند (آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی).
•  

غربالگری آنوریسم آئورت شکمی

مرد بودن و سیگار کشیدن به طور قابل توجه، ابتلا  به آنوریسم آئورت شکمی را افزایش می دهد. توصیه های غربالگری متفاوت است، اما به طور کلی:

 

• مردان 65 تا 75 ساله که تا به حال سیگار کشیده اند باید یک بار غربالگری را با استفاده از سونوگرافی شکم انجام دهند.
• برای مردان ۶۵ تا ۷۵ ساله که هرگز سیگار نکشیده‌اند، پزشک در مورد نیاز به سونوگرافی شکم تصمیم می‌گیرد که معمولاً بر اساس سایر عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی آنوریسم است.

شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا زنان 65 تا 75 ساله که تا به حال سیگار کشیده اند یا سابقه خانوادگی آنوریسم آئورت شکمی دارند، از غربالگری آنوریسم آئورت شکمی سود می برند یا خیر وجود ندارد. از پزشک خود بپرسید که آیا نیاز به انجام غربالگری سونوگرافی بر اساس عوامل خطر دارید یا خیر. زنانی که هرگز سیگار نکشیده اند معمولاً نیازی به غربالگری برای این عارضه ندارند.

 

رفتار

هدف از درمان - مانیتورینگ پزشکی یا جراحی - جلوگیری از پارگی آنوریسم است. اینکه به کدام درمان نیاز دارید به اندازه آنوریسم آئورت و سرعت رشد آن بستگی دارد.

 

 

نظارت پزشکی

اگر آنوریسم آئورت شکمی کوچک باشد و علائمی نداشته باشید، پزشک ممکن است این گزینه را توصیه کند. معاینات منظمی برای بررسی اینکه آیا آنوریسم در حال رشد است و درمان برای مدیریت سایر شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا که می تواند آنوریسم را بدتر کند، خواهید داشت.

این احتمال وجود دارد که برای بررسی اندازه آنوریسم خود به آزمایشات تصویربرداری منظم نیاز داشته باشید. انتظار داشته باشید حداقل شش ماه پس از تشخیص آنوریسم و ​​در معاینات بعدی، سونوگرافی شکم انجام دهید.

 

 

عمل جراحي

اگر آنوریسم 1.9 تا 2.2 اینچ (4.8 تا 5.6 ​​سانتی متر) یا بزرگتر باشد یا اگر به سرعت در حال رشد باشد، به طور کلی جراحی توصیه می شود. همچنین، در صورت داشتن علائمی مانند درد معده یا داشتن آنوریسم نشتی، حساس یا دردناک، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

 

 

بسته به عوامل متعددی، از جمله محل و اندازه آنوریسم، سن و سایر شرایطی که دارید، گزینه های ترمیم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• جراحی باز شکم. شامل برداشتن بخش آسیب دیده آئورت و جایگزینی آن با یک لوله مصنوعی (گرافت) است که در جای خود دوخته شده است. بهبودی کامل احتمالا یک ماه یا بیشتر طول می کشد.

• ترمیم اندوواسکولار. این روش کمتر تهاجمی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. پزشکان یک پیوند مصنوعی را به انتهای یک لوله نازک (کاتتر) متصل می کنند که از طریق شریان پا وارد شده و به آئورت کشیده می شود.

  پیوند - یک لوله بافته شده که توسط یک تکیه گاه مش فلزی پوشیده شده است - در محل آنوریسم قرار می گیرد، منبسط شده و در جای خود محکم می شود. برای جلوگیری از پارگی آنوریسم، بخش ضعیف آئورت را تقویت می کند.

  جراحی اندوواسکولار برای حدود 30 درصد از افراد مبتلا به آنوریسم یک گزینه نیست. پس از جراحی اندوواسکولار، برای اطمینان از اینکه ترمیم نشتی ندارد، به آزمایشات تصویربرداری منظم نیاز دارید.

میزان بقای طولانی مدت هم برای جراحی اندوواسکولار و هم برای جراحی باز مشابه است.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای آنوریسم آئورت شکمی، پزشک احتمالاً توصیه می‌کند که از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت بدنی شدید اجتناب کنید تا فشار خون بیش از حد افزایش نیابد که می‌تواند فشار بیشتری بر آنوریسم وارد کند.

استرس می تواند فشار خون را افزایش دهد، بنابراین سعی کنید از درگیری و موقعیت های استرس زا اجتناب کنید. اگر دوران عاطفی خاصی را در زندگی خود می گذرانید، به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است نیاز به تنظیم داروها برای جلوگیری از افزایش بیش از حد فشار خون باشد.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر در مورد آنوریسم آئورت شکمی نگران هستید، با پزشک خانواده خود قرار ملاقات بگذارید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید. برای مثال، قبل از سونوگرافی یا اکوکاردیوگرافی، ممکن است لازم باشد ناشتا باشید.

 

 

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که ممکن است به نظر غیرمرتبط با آنوریسم آئورت شکمی باشد و زمان شروع آن
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا آنوریسم
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
•  

برای آنوریسم آئورت شکمی، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز خواهم داشت؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند و به نظر شما بهترین درمان برای من کدام است؟
• آیا به غربالگری های منظم نیاز دارم، و اگر چنین است، چند وقت یکبار؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• آیا علائم می آیند و می روند یا همیشه آنها را احساس می کنید؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
• آیا تا به حال سیگار کشیده اید؟
•