زندگی نزیسته

حتما شما هم درباره خودکشی برخی از اعضای کادر درمان و بحران روحی آنها شنیده‌ و متاثر شده‌اید. مسئله مهمی که باید نگاهی جامع و دقیق به آن داشت. در یک مجموعه ویدئو دکتر حمیدرضا نمازی، پژوهشگر اخلاق و فلسفه پزشکی و عضو هیئت علمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در همین باره صحبت می‌کند. او به ابعاد مختلفی از این موضوع دردناک می‌پردازد و در این ویدئو از تاثیر کودکی نزیسته این افراد بر بزرگسالی همراه با گم گشتگی، سرگشتی و بحران در معنای زندگی می‌گوید. تماشا کنیم حتی اگر جزو کادر درمان نیستیم، چراکه جامعه مسئولیت سنگینی در برابر کسانی دارد که خودشان را وقف جامعه می‌کنند. افرادی که فراز و فرود زندگی آنها خیلی پیش‌تر از زمان تحصیل در رشته پزشکی شروع می‌شود و برمی‌گردد به سال‌ها پیش و دوران مدرسه. کسانی که همیشه بهشان گفته‌اند تو فرد باهوشی هستی و انتظار داریم که دستاورد بزرگی داشته باشی. او هم وقتی همه همسالانش مشغول کسب تجربه‌های گوناگون در زندگی هستند به درخشیدن در تحصیل محکوم می‌شود. همه اینها از او فردی ممتاز و متمایزی می‌سازد که تجربه زیسته کمتری نسبت به دیگران دارد؛ کسی که مدام باید درس بخواند و شاید این بعد زندگی او غنی‌تر از دیگر ابعاد بشود. البته که آنها به خاطر هوش و ذکاوت خود می‌توانند جبران مافات کنند به شرطی که هم خودشان حواس‌شان به این موضوع باشد و هم جامعه بداند وظیفه مهمی در قبال بهترین شهروندان خودش دارد. دعوتید به تماشا.