منظور از دستگاه عصبی، مرکزی و محیطی چیست؟

دستگاه عصبی به طور کلی به دو قسمت مرکزی و محیطی تقسیم می‌شود. دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع است و دستگاه عصبی محیطی شامل اعصابی است که از مغز و نخاع به سر و صورت و عضلات دست‌ها و پاها می‌روند. بیماری‌های سیستم عصبی نیز به همین ترتیب تقسیم می‌شوند. بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی می‌تواند تشنج، MS، سکته مغزی و پارکینسون باشد ولی در بیماری‌های سیستم اعصاب محیطی، رشته‌های اعصاب دچار آسیب، التهاب یا تخریب می‌شوند مانند نوروپاتی دیابتی یا پای دیابتی. علائم بیماری‌های سیستم اعصاب محیطی می‌تواند شامل گزگز، سوزن سوزن شدن، خارش، سرد شدن، گرم شدن، خواب رفتگی و سایر علائم حسی در محدوده عصب آسیب دیده باشد. یک علامت دیگر آن کاهش قدرت عضلات است، زیرا عصب به عضله دستور حرکت می‌دهد پس آسیب عصب منجر به کاهش عملکرد ماهیچه‌های مرتبط با آن می‌شود. بعضی از آسیب‌های سیستم اعصاب محیطی نشانه‌های حسی و بعضی نشانه‌های حرکتی نشان می‌دهند. یکی از راه‌های تشخیص و تفکیک آسیب‌های اعصاب محیطی، نوار عصب عضله است، یک تست فوق‌تخصصی برای بررسی عصب و عضله توسط متخصص تجویز و انجام می‌شود. در این ویدئو دکتر فاطمه طاهریان، متخصص مغز و اعصاب، درباره آناتومی دستگاه عصبی توضیح می‌دهند. با ما همراه باشید و تماشا کنید و اگر سوالی دارید برای ما بنویسید..