دوست داشتن خود یعنی آنچه را که هستی بپذیری!

هیچ‌کسی نیست که تابه‌حال احساس ضعف و «به اندازه کافی خوب‌نبودن» را تجربه نکرده باشد. اما خوب است بدانیم این احساس آزاردهنده که گاهی همه عمر با ما می‌ماند و رنجمان می‌دهد از کجا می‌آید. چطور ما در کودکی می‌آموزیم که خودمان را به یک ساختار از پیش‌تعیین‌شده برسانیم و کجا این روش فکرکردن به ما آسیب می‌زند و ما را به قضاوت و داوری وا می‌دارد؟ و مهم‌تر از همه اینکه چطور از این احساس ناخوشایند رها شویم؟