ریفلاکس وزیکویورترال (مجرای ادراری) (ves-ih-koe-yoo-REE-tur-ul) جریان غیرطبیعی ادرار از مثانه به سمت لوله‌های (حالب) است که کلیه‌ها را به مثانه متصل می‌کند. به طور معمول، ادرار از کلیه ها از طریق حالب ها به سمت مثانه جریان می یابد. قرار نیست برگردد.

 

ریفلاکس وزیکویورترال معمولاً در نوزادان و کودکان تشخیص داده می شود. این اختلال خطر ابتلا به عفونت های مجاری ادراری را افزایش می دهد که در صورت عدم درمان می تواند منجر به آسیب کلیه شود.

 

 

کودکان ممکن است از رفلاکس مثانه اولیه رشد کنند. هدف از درمان، که شامل دارو یا جراحی است، پیشگیری از آسیب کلیه است.

 

علائم

عفونت های دستگاه ادراری معمولاً در افراد مبتلا به ریفلاکس وزیکویورترال رخ می دهد. عفونت دستگاه ادراری (UTI) همیشه علائم و نشانه‌های قابل توجهی ایجاد نمی‌کند، اگرچه اکثر مردم برخی از آنها را دارند.

 

 

این علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

میل شدید و مداوم برای ادرار کردن

 

احساس سوزش هنگام ادرار کردن

 

نیاز به دفع مکرر مقدار کمی ادرار

 

ادرار کدر

 

تب

 

درد در پهلو یا شکم

 

تشخیص عفونت ادراری در کودکان ممکن است دشوار باشد، زیرا ممکن است فقط علائم و نشانه های غیر اختصاصی داشته باشند. علائم و نشانه‌ها در نوزادان مبتلا به UTI ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

 

 

یک تب غیر قابل توضیح

 

فقدان اشتها

 

تحریک پذیری

 

 

همانطور که کودک بزرگتر می شود، رفلاکس وزیکویورترال درمان نشده می تواند منجر به موارد زیر شود:

 

شب ادراری

 

یبوست یا از دست دادن کنترل بر حرکات روده

 

فشار خون بالا

 

پروتئین در ادرار

 

 

یکی دیگر از نشانه‌های ریفلاکس وزیکویورترال که ممکن است قبل از تولد با سونوگرافی تشخیص داده شود، تورم کلیه‌ها یا ساختارهای جمع‌آوری ادرار یک یا هر دو کلیه (هیدرونفروز) در جنین است که به دلیل ذخیره ادرار در کلیه‌ها ایجاد می‌شود.

 

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

 

اگر کودک شما هر یک از علائم یا علائم عفونت ادراری زیر را دارد به پزشک مراجعه کنید، علائمی مانند:

 

 

میل شدید و مداوم برای ادرار کردن

 

احساس سوزش هنگام ادرار کردن

 

 

درد شکم یا پهلو

 

همچنین به پزشک مراجعه کنید در صورتی که فرزندتان:

 

• کمتر از 3 ماه سن دارد و دمای رکتوم آن 100.4 فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) یا بالاتر است.
• 3 ماه یا بیشتر است و تب 100.4 فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) یا بالاتر دارد و به نظر بیمار است.
• همچنین بد غذا می خورد یا تغییر قابل توجهی در خلق و خو داشته است

 

علل

دستگاه ادراری شامل کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار است. همه در دفع مواد زائد از بدن از طریق ادرار نقش دارند.

 

لوله‌هایی که حالب نامیده می‌شوند، ادرار را از کلیه‌ها به مثانه می‌برند و در آنجا ذخیره می‌شوند تا از طریق لوله دیگری (مجرای ادرار) در طول ادرار از بدن خارج شوند.

 

 

رفلاکس وزیکویورترال می تواند در دو نوع اولیه و ثانویه ایجاد شود:

 

رفلاکس وزیکویورترال اولیه. کودکان مبتلا به رفلاکس ادراری اولیه با نقصی در دریچه به دنیا می آیند که به طور معمول مانع از برگشت ادرار از مثانه به حالب می شود. رفلاکس مثانه اولیه نوع شایع‌تر است.

 

همانطور که کودک رشد می کند، حالب ها بلند و صاف می شوند، که ممکن است عملکرد دریچه را بهبود بخشد و در نهایت رفلاکس را اصلاح کند. این نوع رفلاکس مجرای ادراری معمولاً در خانواده ها دیده می‌شود، که نشان می دهد ممکن است ژنتیکی باشد، اما علت دقیق نقص ناشناخته است.

 

رفلاکس وزیکویورترال ثانویه.  علت این نوع ریفلاکس اغلب ناشی از عدم تخلیه صحیح مثانه است که به دلیل انسداد یا نارسایی ماهیچه مثانه یا آسیب به اعصابی است که تخلیه طبیعی مثانه را کنترل می کنند.

 

 

 

عوامل خطر

 

 

عوامل خطر رفلاکس وزیکویورترال عبارتند از:

 

 

اختلال عملکرد مثانه و روده (BBD). کودکان مبتلا به BBD ادرار و مدفوع خود را نگه می‌دارند و عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری را تجربه می‌کنند که می‌تواند به ریفلاکس مثانه‌ی حالب کمک کند.

 

نژاد. به نظر می رسد کودکان سفیدپوست بیشتر در معرض خطر رفلاکس مجرای ادراری هستند.

 

جنسیت. به طور کلی، خطر ابتلا به این بیماری در دختران بسیار بیشتر از پسران است. استثنا برای رفلاکس مثانه ای است که در بدو تولد وجود دارد، که در پسران شایع تر است.

 

سن. نوزادان و کودکان تا سن 2 سالگی بیشتر از کودکان بزرگتر به رفلاکس مجرای ادراری مبتلا می شوند.

 

سابقه خانوادگی. رفلاکس وزیکویورترال اولیه معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود. کودکانی که والدینشان به این عارضه مبتلا بودند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند. خواهر و برادرهای کودکانی که به این عارضه مبتلا هستند نیز در معرض خطر بالاتری قرار دارند، بنابراین پزشک ممکن است غربالگری برای خواهر و برادر کودک مبتلا به رفلاکس اولیه مجرای ادراری را توصیه کند.

 

عوارض

آسیب کلیوی نگرانی اصلی رفلاکس وزیکویورترال است. هر چه رفلاکس شدیدتر باشد، احتمال بروز عوارض بیشتر است.

 

 

عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

اسکار کلیه. UTI درمان نشده می تواند منجر به زخم شود که آسیب دائمی به بافت کلیه است. جای زخم گسترده ممکن است منجر به فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود.

 

فشار خون بالا. از آنجایی که کلیه ها مواد زائد را از جریان خون خارج می کنند، آسیب به کلیه ها و تجمع مواد زائد در نتیجه می تواند فشار خون را افزایش دهد.

 

نارسایی کلیه. جای زخم می تواند باعث از دست دادن عملکرد در قسمت فیلتر کننده کلیه شود. این ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود که می تواند به سرعت رخ دهد (نارسایی حاد کلیه) یا ممکن است در طول زمان ایجاد شود (بیماری مزمن کلیه).