هیستوپلاسموز یک عفونت ناشی از تنفس در هاگ قارچ است که اغلب در مدفوع پرندگان و خفاش یافت می شود. عفونت معمولاً زمانی پخش می شود که این هاگ ها پس از هواگیری استنشاق شوند، مانند پروژه های تخریب یا پاکسازی.

خاک آلوده به مدفوع پرندگان یا خفاش نیز می تواند هیستوپلاسموز را گسترش دهد و کشاورزان و مناظر را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دهد.

اکثر افراد مبتلا به هیستوپلاسموز هرگز علائمی را بروز نمی دهند و از آلوده بودن خود آگاه نیستند. اما برای برخی از افراد - در درجه اول نوزادان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند - هیستوپلاسموز می تواند جدی باشد. حتی برای شدیدترین اشکال هیستوپلاسموز درمان وجود دارد.

علائم

خفیف ترین اشکال هیستوپلاسموز هیچ علامت یا نشانه ای ایجاد نمی کند، اما عوامل شدید می توانند باعث ایجاد خطر زندگی باشند. زمانی که علائم و نشانه‌ها ظاهر می‌شوند، معمولاً 3 تا 17 روز پس از وقوع ظاهر می‌شوند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• تب
• لرزش
• سردرد
• دردهای عضلانی
• سرفه خشک
• ناراحتی قفسه سینه
• خستگی

برخی از افراد مبتلا به هیستوپلاسموز نیز دچار درد مفاصل و بثورات پوستی می شوند. افرادی که به بیماری ریوی مانند آمفیزم مبتلا هستند، ممکن است به شکل مزمن هیستوپلاسموز مبتلا شوند.

علائم هیستوپلاسموز مزمن می تواند شامل کاهش وزن و سرفه خونی باشد. علائم هیستوپلاسموز مزمن گاهی شبیه علائم سل است.

هیستوپلاسموز شدید

شدیدترین نوع هیستوپلاسموز عمدتاً در نوزادان و در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف رخ می دهد و می‌تواند تقریباً هر قسمت از بدن از جمله دهان، کبد، سیستم عصبی مرکزی، پوست و غدد فوق کلیوی را تحت تأثیر قرار دهد. در صورت عدم درمان، هیستوپلاسموز شدید معمولا کشنده است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر پس از قرار گرفتن در معرض مدفوع پرندگان یا خفاش علائمی شبیه آنفولانزا پیدا کردید - به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

علل

هیستوپلاسموز توسط سلول های تولید مثلی قارچ (اسپور) Histoplasma capsulatum ایجاد می شود. هنگامی که کثیفی یا مواد دیگر مختل می شوند، آنها در هوا شناور می شوند.

این قارچ در خاک مرطوب که سرشار از مواد آلی است، به ویژه فضولات پرندگان و خفاش ها رشد می کند. این امر به ویژه در قفسه های مرغ و کبوتر، انبارهای قدیمی، غارها و پارک ها رایج است.

هیستوپلاسموز مسری نیست، بنابراین نمی تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند. اگر هیستوپلاسموز داشته اید، می توانید دوباره به آن مبتلا شوید. با این حال، اگر دوباره به آن مبتلا شوید، این بیماری احتمالاً بار دوم خفیف‌تر خواهد بود.

عوامل خطر

احتمال بروز علائم هیستوپلاسموز با تعداد اسپورهایی که استنشاق می کنید افزایش می یابد. افرادی که بیشتر در معرض قرار گرفتن هستند، عبارتند از:

کشاورزان

کارگران کنترل آفات

نگهبانان طیور

کارگران ساختمانی

باغبان ها

کاوشگران غار

کارگران تخریب

افرادی که بیشتر در معرض خطر شدید هستند

کودکان کمتر از 2 سال و بزرگسالان 55 ساله و بالاتر سیستم ایمنی ضعیف تری دارند، بنابراین احتمال ابتلا به هیستوپلاسموز شدید - جدی ترین شکل بیماری - در آنها بیشتر است. عوامل دیگری که می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند عبارتند از:

HIV یا ایدز

شیمی درمانی سرطان

داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون

مهارکننده های فاکتور نکروز تومور که اغلب برای کنترل آرتریت روماتوئید استفاده می شود

داروهایی که از رد پیوند اعضا جلوگیری می کنند

عوارض

هیستوپلاسموز می تواند باعث تعدادی از عوارض جدی شود، حتی در افراد سالم. برای نوزادان، افراد مسن و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مشکلات بالقوه اغلب تهدید کننده زندگی هستند.

عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

سندرم دیسترس تنفسی حاد. هیستوپلاسموز می تواند به ریه ها آسیب برساند تا جایی که کیسه های هوا شروع به پر شدن از مایع کنند. این از تبادل هوای خوب جلوگیری می کند و می تواند اکسیژن را در خون کاهش دهد.

مشکلات قلبی. التهاب کیسه ای که قلب را احاطه کرده است (پریکارد) پریکاردیت نامیده می شود. هنگامی که مایع موجود در این کیسه افزایش می یابد، می تواند در توانایی قلب برای پمپاژ خون اختلال ایجاد کند.

نارسایی آدرنال. هیستوپلاسموز می تواند به غدد فوق کلیوی آسیب برساند، غدد فوق کلیوی که هورمون هایی تولید می کنند که تقریباً به هر اندام و بافت بدن دستور می دهد.

مننژیت. در برخی موارد، هیستوپلاسموز می تواند باعث این التهاب غشاهای اطراف مغز و نخاع شود.

جلوگیری

جلوگیری از قرار گرفتن در معرض قارچی که باعث هیستوپلاسموز می شود، به خصوص در مناطقی که این بیماری گسترده است، دشوار است. اما انجام اقدامات زیر ممکن است به کاهش خطر عفونت کمک کند:

در معرض ویروس قرار نگیرید. از پروژه ها و فعالیت هایی که ممکن است شما را در معرض قارچ قرار دهد، مانند کاوش در غار و محل پرورش پرندگان، مانند کبوتر یا مرغ، خودداری کنید.

سطوح آلوده را اسپری کنید. قبل از اینکه خاک را حفر کنید یا در منطقه ای کار کنید که می تواند قارچ عامل هیستوپلاسموز را در خود جای دهد، آن را با آب خیس کنید. این می تواند به جلوگیری از انتشار هاگ در هوا کمک کند. اسپری کردن قفسه ها و انبارهای مرغ قبل از تمیز کردن آنها نیز می تواند خطر را کاهش دهد.

از ماسک تنفسی استفاده کنید. 

مطالب مرتبط