دیزآرتری زمانی رخ می دهد که، عضلاتی که برای گفتار استفاده می کنید ضعیف باشند یا در کنترل آنها مشکل داشته باشید. دیزآرتری اغلب باعث ابهام یا آهسته بودن گفتار می شود که درک آن دشوار است.

 

علل شایع دیزآرتری شامل اختلالات سیستم عصبی و شرایطی است که باعث فلج صورت یا ضعف عضلات زبان یا گلو می شود. برخی از داروها نیز می توانند باعث دیس آرتری شوند.

 

درمان علت زمینه ای دیزآرتری ممکن است گفتار را بهبود بخشد. همچنین ممکن است به گفتار درمانی نیاز داشته باشید. برای دیزآرتری ناشی از داروهای تجویزی، تغییر یا قطع داروها ممکن است کمک کننده باشد.

 

علائم

علائم و نشانه های دیزآرتری بسته به دلیل زمینه ای و نوع دیزآرتری متفاوت است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• لکنت زبان
• گفتار آهسته
• ناتوانی در صحبت کردن با صدای بلندتر از زمزمه یا صحبت کردن خیلی بلند
• گفتار سریع که درک آن دشوار است
• صدای بینی، خش دار یا کشیده
• ریتم گفتار ناهموار یا غیر طبیعی
• صدای گفتار ناهموار
• گفتار یکنواخت
• مشکل در حرکت زبان یا عضلات صورت
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

دیزآرتری می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد. اگر تغییرات ناگهانی یا غیرقابل توضیحی در توانایی صحبت کردن دارید به پزشک مراجعه کنید.

 

 

علل

 

در دیزآرتری، ممکن است در حرکت دادن عضلات دهان، صورت یا دستگاه تنفسی فوقانی که تکلم را کنترل می کنند، مشکل داشته باشید. شرایطی که ممکن است منجر به دیزآرتری شود عبارتند از:

 

1. اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)
2. آسیب مغزی
3. تومور مغزی
4. فلج مغزی
5. سندرم گیلن باره
6. آسیب سر
7. بیماری هانتینگتون
8. بیماری لایم
9. اسکلروز چندگانه
10. دیستروفی عضلانی
11. میاستنی گراویس
12. بیماری پارکینسون
13. سکته
14. بیماری ویلسون

برخی از داروها، مانند برخی آرام بخش ها و داروهای تشنج نیز می توانند باعث دیزآرتری شوند.

 

 

عوارض

به دلیل مشکلات ارتباطی که دیزآرتری ایجاد می کند، عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• دشواری اجتماعی. مشکلات ارتباطی ممکن است بر روابط با خانواده و دوستان تأثیر بگذارد و موقعیت های اجتماعی را چالش برانگیز کند.
• افسردگی. در برخی افراد، دیزآرتری ممکن است منجر به انزوای اجتماعی و افسردگی شود.
•