افتادگی قدامی واژن که به نام سیستوسل (SIS-toe-seel) یا افتادگی مثانه نیز شناخته می شود، زمانی است که مثانه از موقعیت طبیعی خود در لگن پایین می آید و به دیواره واژن فشار می آورد.

اندام های لگن - از جمله مثانه، رحم و روده ها - معمولاً توسط عضلات و بافت های همبند کف لگن در جای خود نگه داشته می‌شوند. پرولاپس قدامی زمانی رخ می دهد که کف لگن ضعیف می شود یا فشار زیادی به کف لگن وارد می شود. این می تواند در طول زمان، در هنگام زایمان طبیعی یا با یبوست مزمن، سرفه های شدید یا بلند کردن اجسام سنگین اتفاق بیفتد.

پرولاپس قدامی قابل درمان است. برای پرولاپس خفیف یا متوسط، درمان غیر جراحی اغلب موثر است. در موارد شدیدتر، ممکن است جراحی برای نگه داشتن واژن و سایر اندام های لگن در موقعیت مناسب خود لازم باشد.

علائم

در موارد خفیف پرولاپس قدامی، ممکن است متوجه هیچ علامتی نشوید. هر زمان که علائم و نشانه ها رخ می دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس پری یا فشار در لگن و واژن

  در برخی موارد، برآمدگی بافتی در واژن وجود دارد که می‌توانید آن را ببینید یا احساس کنید

  افزایش فشار لگن در هنگام زور زدن، سرفه کردن، پایین آوردن یا بلند کردن بدن

  مشکلات ادرار، از جمله مشکل در شروع جریان ادرار، احساس اینکه مثانه خود را به طور کامل تخلیه نکرده اید، احساس نیاز مکرر به ادرار کردن یا نشت ادرار (بی اختیاری ادرار)

• • علائم و نشانه‌ها اغلب به‌ویژه پس از ایستادن طولانی‌مدت قابل توجه هستند و ممکن است زمانی که دراز می‌کشید از بین بروند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

افتادگی مثانه می تواند ناراحت کننده باشد، اما به ندرت خیلی دردناک است. این می تواند مثانه را تحریک کند، که ممکن است به آسیب مثانه تبدیل شود. اگر علائمی دارید که شما را آزار می دهد یا بر فعالیت های روزانه تان تأثیر می گذارد، با پزشک خود ملاقات کنید.

علل

کف لگن شامل ماهیچه ها، رباط ها و بافت های همبند است که از مثانه و سایر اندام های لگنی حمایت می کنند. اتصالات بین اندام‌های لگن و رباط‌ها می‌تواند با گذشت زمان یا در نتیجه ضربه ناشی از زایمان یا فشارهای مزمن ضعیف شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، مثانه می تواند پایین تر از حد طبیعی لیز بخورد و به داخل واژن برآمده شود (پرولپس قدامی).

 

علل فشار به کف لگن عبارتند از:

بارداری و زایمان طبیعی

اضافه وزن یا چاق بودن

بلند کردن مکرر سنگینی

زور زدن با حرکات روده

سرفه مزمن یا برونشیت

 

عوامل خطر

این عوامل ممکن است خطر افتادگی قدامی را افزایش دهند:

بارداری و زایمان. زنانی که زایمان واژینال یا با کمک ابزار داشته اند، حاملگی های چند قلویی داشته‌اند یا نوزادان آنها وزن زیادی در هنگام تولد داشته اند، بیشتر در معرض خطر افتادگی قدامی هستند.

سالخوردگی. خطر افتادگی قدامی با افزایش سن افزایش می یابد. این امر به ویژه پس از یائسگی، زمانی که تولید استروژن در بدن - که به قوی نگه داشتن کف لگن کمک می کند - کاهش می یابد، صادق است.

هیسترکتومی. برداشتن رحم ممکن است به ضعف در کف لگن کمک کند، اما همیشه اینطور نیست.

ژنتیک. برخی از زنان با بافت همبند ضعیف تری به دنیا می آیند که آنها را مستعد ابتلا به افتادگی قدامی می کند.

چاقی. زنانی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بیشتر در معرض خطر افتادگی قدامی هستند.