آکنه یک بیماری پوستی است و زمانی رخ می دهد که فولیکول های مو با چربی و سلول های مرده پوست مسدود می‌شوند. باعث ایجاد جوش های سر سفید، سر سیاه یا جوش می شود و بیشتر در بین نوجوانان دیده می شود، اگرچه افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد.

درمان های موثر آکنه در دسترس هستند، اما آکنه می تواند پایدار باشد. جوش‌ها و برآمدگی‌ها به آرامی بهبود می‌یابند و وقتی یکی شروع به از بین رفتن می‌کند، به نظر می‌رسد که سایر جوش‌ها ظاهر می‌شوند.

بسته به شدت، آکنه می تواند باعث ناراحتی عاطفی و زخم روی پوست شود. هرچه زودتر درمان را شروع کنید، خطر ابتلا به چنین مشکلاتی کاهش می یابد.

 

علائم

علائم آکنه بسته به شدت بیماری  متفاوت است:

 

• سرسفید (منافذ بسته)
• جوش های سر سیاه (منافذ باز )
• برجستگی های کوچک قرمز و حساس (پاپول)
• جوش (پوستول) که پاپول هایی با چرک در نوک آنها هستند
• توده های بزرگ، جامد و دردناک زیر پوست (ندول ها)
• توده های دردناک و پر از چرک زیر پوست (ضایعات کیستیک)

آکنه معمولا در صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالایی پشت و شانه ها ظاهر می شود.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درمان های خودمراقبتی آکنه را از بین نمی برد، به پزشک مراجعه کنید. او می تواند داروهای قوی تری تجویز کند. اگر آکنه ادامه یابد یا شدید باشد، ممکن است بخواهید از یک پزشک متخصص پوست (متخصص پوست یا متخصص پوست کودکان) به دنبال درمان پزشکی باشید.

برای بسیاری از زنان، آکنه ممکن است برای چندین دهه باقی بماند و یک هفته قبل از قاعدگی عود کند. این نوع آکنه بدون درمان در زنانی که از داروهای ضد بارداری استفاده می کنند از بین می رود.

در افراد مسن، شروع ناگهانی آکنه شدید ممکن است نشانه بیماری زمینه ای باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

سازمان غذا و دارو هشدار می دهد که برخی از لوسیون های رایج آکنه بدون نسخه، پاک کننده ها و سایر محصولات پوستی می توانند واکنش جدی ایجاد کنند. این نوع واکنش بسیار نادر است، بنابراین آن را با قرمزی، تحریک یا خارشی که در مناطقی که داروها یا محصولات مصرف کرده‌اید رخ می‌دهد، اشتباه نگیرید.

 

اگر پس از استفاده از یک محصول پوستی دچار موارد زیر شدید، به دنبال کمک فوری پزشکی باشید:

 

• غش
• دشواری در تنفس
• تورم چشم ها، صورت، لب ها یا زبان
• سفتی گلو

 

 

علل

 

چهار عامل اصلی باعث ایجاد آکنه می شود:

 

• تولید روغن اضافی (سبوم)
• مسدود شدن فولیکول های مو توسط چربی و سلول های مرده پوست 
• باکتری ها
• التهاب

آکنه معمولا در صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالایی پشت و شانه‌ها ظاهر می‌شود، زیرا این نواحی پوست بیشترین غدد چربی را دارند. فولیکول های مو به غدد چربی متصل هستند.

دیواره فولیکول ممکن است برآمده شده و یک سر سفید ایجاد کند. یا ممکن است پلاگین به سطح باز شده و تیره شود و باعث ایجاد جوش سرسیاه شود. یک جوش سرسیاه ممکن است مانند خاک گیر کرده در منافذ به نظر برسد. اما در واقع منافذ مملو از باکتری و روغن است که وقتی در معرض هوا قرار می گیرد قهوه ای می شود.

جوش ها لکه های قرمز برجسته با مرکز سفید هستند که وقتی فولیکول های مسدود شده مو ملتهب یا با باکتری عفونی می شوند ایجاد می شوند. انسداد و التهاب در اعماق فولیکول های مو باعث ایجاد توده های کیست مانند در زیر سطح پوست می شود. سایر منافذ پوست، که منافذ غدد عرق هستند، معمولاً در ایجاد آکنه نقش ندارند.

 

برخی چیزها ممکن است باعث تحریک یا بدتر شدن آکنه شوند:

• تغییرات هورمونی. آندروژن ها هورمون هایی هستند که در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می یابند و باعث بزرگ شدن غدد چربی و سبوم بیشتر می شوند. تغییرات هورمونی در دوران میانسالی، به‌ویژه در زنان، می‌تواند منجر به جوش‌ها شود.
• داروهای خاص. به عنوان مثال می توان به داروهای حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیوم اشاره کرد.
• رژیم غذایی. مطالعات نشان می دهد که مصرف برخی مواد غذایی - از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات، مانند نان، نان شیرینی و چیپس - ممکن است آکنه را بدتر کند. برای بررسی اینکه آیا افراد مبتلا به آکنه از پیروی از محدودیت‌های غذایی خاص سود می‌برند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
• استرس. استرس باعث آکنه نمی شود، اما اگر از قبل آکنه داشته باشید، استرس ممکن است آن را بدتر کند.
•  

افسانه های آکنه

این عوامل تاثیر کمی بر آکنه دارند:

• شکلات و غذاهای چرب. خوردن شکلات یا غذای چرب هیچ تاثیری بر آکنه ندارد.
• بهداشت. آکنه توسط پوست کثیف ایجاد نمی شود. در واقع، شستن بیش از حد پوست یا تمیز کردن آن با صابون‌های خشن یا مواد شیمیایی، پوست را تحریک می‌کند و می‌تواند آکنه را بدتر کند.
• لوازم آرایشی. لوازم آرایشی لزوماً آکنه را بدتر نمی کنند، به خصوص اگر از لوازم آرایش بدون روغن استفاده می کنید که منافذ را مسدود نمی کند و آرایش را به طور مرتب پاک می کنید. لوازم آرایشی بدون روغن با اثربخشی داروهای آکنه تداخلی ندارند.
•  

عوارض

افرادی که پوست تیره‌تری دارند بیشتر از افرادی که پوست روشن‌تری دارند این عوارض آکنه را تجربه می‌کنند:

• جای زخم. پوست حفره دار (اسکار آکنه) و زخم های ضخیم (کلوئید) می توانند پس از بهبود آکنه به مدت طولانی باقی بمانند.
• تغییرات پوستی. پس از از بین رفتن آکنه، پوست آسیب دیده ممکن است تیره تر (هیپرپیگمانته) یا روشن تر (هیپوپیگمانته) نسبت به قبل از بروز بیماری باشد.
•  

عوامل خطر

عوامل خطر آکنه عبارتند از:

• سن. افراد در هر سنی ممکن است به آکنه مبتلا شوند، اما بیشتر در نوجوانان دیده می شود.
• تغییرات هورمونی. چنین تغییراتی در دوران بلوغ یا بارداری رایج است.
• سابقه خانوادگی. ژنتیک در بروز آکنه نقش دارد. اگر هر دوی والدین آکنه داشته اند، احتمالاً شما نیز به آن مبتلا خواهید شد.
• مواد چرب یا روغنی. ممکن است در جایی که پوست  با روغن یا لوسیون ها و کرم های روغنی تماس پیدا می کند، آکنه ایجاد کنید.
• اصطکاک یا فشار روی پوست. این می تواند ناشی از وسایلی مانند تلفن، تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه تنگ و کوله پشتی باشد.
•