پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یک عارضه بارداری است که با فشار خون بالا و علائم آسیب به سیستم اندام دیگری، اغلب کبد و کلیه، مشخص می شود. پره اکلامپسی معمولاً بعد از هفته 20 بارداری در زنانی که فشار خون آنها طبیعی بوده شروع می شود.

پره اکلامپسی در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض جدی - حتی کشنده - برای مادر و جنین شود. اگر دچار پره اکلامپسی هستید، موثرترین درمان، زایمان است. حتی پس از زایمان، ممکن است مدتی طول بکشد تا بهتر شوید.

اگر در اوایل بارداری تشخیص داده شد که پره اکلامپسی دارید، شما و پزشکتان با یک کار چالش برانگیز روبرو هستید. کودک به زمان بیشتری برای بالغ شدن نیاز دارد، اما باید از قرار دادن خود یا کودکتان در معرض خطر عوارض جدی خودداری کنید.

به ندرت، پره اکلامپسی پس از زایمان ایجاد می شود، وضعیتی که به عنوان پره اکلامپسی پس از زایمان شناخته می شود.

علائم

پره اکلامپسی گاهی اوقات بدون هیچ علامتی ایجاد می شود. فشار خون بالا ممکن است به کندی ایجاد شود یا ممکن است شروع ناگهانی داشته باشد. نظارت بر فشار خون بخش مهمی از مراقبت های دوران بارداری است زیرا اولین علامت پره اکلامپسی معمولاً افزایش فشار خون است. فشار خونی که بیش از 140/90 میلی‌متر جیوه یا بیشتر باشد - که در دو نوبت، حداقل چهار ساعت فاصله ثبت شده است - غیر طبیعی است.

سایر علائم و نشانه های پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پروتئین اضافی در ادرار یا علائم اضافی مشکلات کلیوی
سردردهای شدید
تغییرات در بینایی، از جمله از دست دادن موقت بینایی، تاری دید یا حساسیت به نور
درد بالای شکم، معمولاً زیر دنده ها در سمت راست
حالت تهوع یا استفراغ
کاهش خروجی ادرار
کاهش سطح پلاکت ها در خون (ترومبوسیتوپنی)
اختلال در عملکرد کبد
تنگی نفس، ناشی از مایع در ریه ها

افزایش وزن ناگهانی و تورم (ادم) - به ویژه در صورت و دست ها - ممکن است با پره اکلامپسی رخ دهد. اما این موارد در بسیاری از بارداری های طبیعی نیز رخ می دهد، بنابراین آنها را نشانه های قابل اعتمادی از پره اکلامپسی در نظر نمی گیرند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اطمینان حاصل کنید که در ویزیت های قبل از زایمان خود شرکت می کنید تا پزشک بتواند فشار خون را کنترل کند. اگر سردرد شدید، تاری دید یا سایر اختلالات بینایی، درد شدید در شکم یا تنگی نفس شدید دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید.

از آنجایی که سردرد، حالت تهوع، و درد از شکایات رایج بارداری هستند، دشوار است بدانید که چه زمانی علائم جدید صرفاً بخشی از بارداری است و چه زمانی ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی باشد - به خصوص اگر اولین بارداری باشد. اگر در مورد علائم خود نگران هستید، با پزشک خود تماس بگیرید.

علل

علت دقیق پره اکلامپسی شامل عوامل مختلفی است. کارشناسان معتقدند که از جفت شروع می شود - عضوی که جنین را در طول بارداری تغذیه می کند. در اوایل بارداری، رگ های خونی جدید ایجاد می شوند و تکامل می یابند تا خون را به طور موثر به جفت بفرستند.

در زنان مبتلا به پره اکلامپسی، به نظر نمی‌رسد که این رگ‌های خونی به درستی توسعه یابند. آنها باریک تر از رگ های خونی طبیعی هستند و به سیگنال های هورمونی واکنش متفاوتی نشان می دهند، که میزان خونی را که می تواند در آنها جریان یابد محدود می کند.

علل این رشد غیر طبیعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

جریان خون ناکافی به رحم
آسیب به رگ های خونی
مشکل در سیستم ایمنی بدن
ژن های خاص

سایر اختلالات فشار خون بالا در دوران بارداری

پره اکلامپسی به عنوان یکی از چهار اختلال فشار خون بالا طبقه بندی می شود که می تواند در دوران بارداری رخ دهد. سه مورد دیگر عبارتند از:

فشار خون بارداری. زنان مبتلا به فشار خون بارداری دارای فشار خون بالا هستند اما پروتئین اضافی در ادرار یا سایر علائم آسیب اندام ندارند. برخی از زنان مبتلا به فشار خون بارداری در نهایت دچار پره اکلامپسی می شوند.
فشار خون مزمن. فشار خون مزمن فشار خون بالایی است که قبل از بارداری وجود داشته یا قبل از هفته 20 بارداری رخ می دهد. اما از آنجایی که فشار خون بالا معمولاً علائمی ندارد، ممکن است تعیین زمان شروع آن دشوار باشد.
فشار خون مزمن با پره اکلامپسی باهم. این عارضه در زنانی رخ می دهد که قبل از بارداری فشار خون بالا مزمن تشخیص داده شده است، اما پس از آن فشار خون بالا و پروتئین در ادرار یا سایر عوارض سلامتی در دوران بارداری بدتر می شود.

عوامل خطر

پره اکلامپسی تنها به عنوان یک عارضه بارداری ایجاد می شود. عوامل خطر عبارتند از:

سابقه پره اکلامپسی. سابقه شخصی یا خانوادگی پره اکلامپسی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
فشار خون مزمن. اگر قبلاً فشار خون مزمن دارید، خطر ابتلا به پره اکلامپسی بیشتر است.
بارداری اول خطر ابتلا به پره اکلامپسی در اولین بارداری بالاتر است.
همسر جدید. هر بارداری با یک همسر جدید خطر پره اکلامپسی را بیشتر از بارداری دوم یا سوم با همان همسر افزایش می دهد.
سن. خطر پره اکلامپسی برای زنان باردار بسیار جوان و همچنین زنان باردار بالای 35 سال بیشتر است.
نژاد. خطر ابتلا به پره اکلامپسی در زنان سیاه پوست نسبت به سایر نژادها بیشتر است.
چاقی. اگر چاق هستید، خطر پره اکلامپسی بیشتر است.
حاملگی چند قلو. پره اکلامپسی در زنانی که دوقلو، سه قلو یا چند قلو حامله می شوند، شایع تر است.
فاصله بین بارداری ها داشتن نوزادانی با فاصله کمتر از دو سال یا بیش از 10 سال منجر به افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی می شود.
تاریخچه شرایط خاص. داشتن برخی شرایط قبل از بارداری - مانند فشار خون بالا مزمن، میگرن، دیابت نوع 1 یا نوع 2، بیماری کلیوی، تمایل به ایجاد لخته خون یا لوپوس - خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
لقاح آزمایشگاهی. اگر با لقاح آزمایشگاهی باردار شده باشید، خطر پره اکلامپسی در شما افزایش می یابد.

عوارض

هرچه پره اکلامپسی شدیدتر باشد و هر چه زودتر در بارداری رخ دهد، خطرات برای شما و جنینتان بیشتر خواهد بود. پره اکلامپسی ممکن است به زایمان القایی و زایمان نیاز داشته باشد.

در صورت وجود شرایط بالینی یا مامایی که نیاز به زایمان سریع دارند، زایمان با سزارین ممکن است ضروری باشد. در غیر این صورت، پزشک ممکن است زایمان واژینال برنامه ریزی شده را توصیه کند. ارائه دهنده خدمات مامایی در مورد اینکه چه نوع زایمانی برای شرایط شما مناسب است صحبت خواهد کرد.

عوارض پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

محدودیت رشد جنین. پره اکلامپسی بر شریان هایی که خون را به جفت می رسانند تأثیر می گذارد. اگر جفت خون کافی دریافت نکند، ممکن است نوزاد خون و اکسیژن کافی و مواد مغذی کمتری دریافت کند. این می تواند منجر به رشد آهسته شود که به عنوان محدودیت رشد جنین، وزن کم هنگام تولد یا زایمان زودرس شناخته می شود.
زایمان زودرس. اگر پره اکلامپسی با ویژگی های شدید دارید، ممکن است نیاز به زایمان زودهنگام داشته باشید تا جان شما و نوزادتان حفظ شود. نارس بودن می تواند منجر به تنفس و مشکلات دیگری برای کودک شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا بفهمید زمان ایده آل برای زایمان چه زمانی است.
جدا شدن جفت. پره اکلامپسی خطر جدا شدن جفت را افزایش می دهد، وضعیتی که در آن جفت قبل از زایمان از دیواره داخلی رحم جدا می شود. جداشدگی شدید می تواند باعث خونریزی شدید شود که می تواند هم برای شما و هم برای جنینتان خطرناک باشد.
سندرم HELLP. HELLP - که مخفف همولیز (تخریب گلبول‌های قرمز)، افزایش آنزیم‌های کبدی و تعداد کم پلاکت‌ها است - یک شکل شدیدتر از پره اکلامپسی است و می‌تواند به سرعت برای مادر و کودک تهدیدکننده زندگی باشد.

علائم سندرم HELLP عبارتند از تهوع و استفراغ، سردرد و درد سمت راست بالای شکم. سندرم HELLP به ویژه خطرناک است زیرا نشان دهنده آسیب به چندین سیستم اندام است. گاهی اوقات، حتی قبل از تشخیص فشار خون بالا، به طور ناگهانی ایجاد می شود یا ممکن است بدون هیچ علامتی ایجاد شود.
اکلامپسی. هنگامی که پره اکلامپسی کنترل نشود، اکلامپسی - که در اصل پره اکلامپسی به همراه تشنج است - می تواند ایجاد شود. پیش بینی اینکه چه بیمارانی دچار پره اکلامپسی می شوند که به حدی شدید باشد که منجر به اکلامپسی شود بسیار دشوار است.

اغلب، هیچ علامت یا علائم هشدار دهنده ای برای پیش بینی اکلامپسی وجود ندارد. از آنجایی که اکلامپسی می تواند عواقب جدی هم برای مادر و هم برای جنین داشته باشد، صرف نظر از اینکه بارداری چقدر با زایمان فاصله دارد، زایمان ضروری می شود.
سایر آسیب های اندام. پره اکلامپسی ممکن است منجر به آسیب به کلیه ها، کبد، ریه، قلب یا چشم شود و ممکن است باعث سکته مغزی یا سایر آسیب های مغزی شود. میزان آسیب به سایر اندام ها به شدت پره اکلامپسی بستگی دارد.
بیماری قلب و عروقی. ابتلا به پره اکلامپسی ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را در آینده افزایش دهد. اگر بیش از یک بار به پره اکلامپسی مبتلا شده باشید یا زایمان زودرس داشته باشید، این خطر حتی بیشتر است. برای به حداقل رساندن این خطر، پس از زایمان سعی کنید وزن ایده آل خود را حفظ کنید، انواع میوه ها و سبزیجات مصرف کنید، به طور منظم ورزش کنید و سیگار نکشید.

جلوگیری

محققان به مطالعه راه‌های پیشگیری از پره اکلامپسی ادامه می‌دهند، اما تاکنون هیچ راهبرد روشنی پیدا نشده است. خوردن نمک کمتر، تغییر فعالیت ها، محدود کردن کالری، یا مصرف سیر یا روغن ماهی خطر ابتلا را کاهش نمی دهد. افزایش مصرف ویتامین های C و E هیچ فایده ای ندارد.

برخی از مطالعات ارتباط بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی را گزارش کرده اند. اما در حالی که برخی از مطالعات ارتباط بین مصرف مکمل های ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی را نشان داده اند، برخی دیگر نتوانسته اند این ارتباط را ایجاد کنند.

با این حال، در موارد خاصی، ممکن است بتوانید خطر پره اکلامپسی خود را با موارد زیر کاهش دهید:

آسپرین با دوز پایین. اگر عوامل خطر خاصی را دارید - از جمله سابقه پره اکلامپسی، حاملگی چند قلویی، فشار خون بالا مزمن، بیماری کلیوی، دیابت یا بیماری خودایمنی - پزشک ممکن است مصرف روزانه آسپرین با دوز پایین (81 میلی گرم) را برای شروع پس از هفته 12 بارداری توصیه کند.
مکمل های کلسیم. در برخی از جمعیت ها، زنانی که قبل از بارداری دچار کمبود کلسیم هستند - و در طول بارداری از طریق رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنند - ممکن است از مکمل های کلسیم برای جلوگیری از پره اکلامپسی بهره مند شوند. با این حال، بعید است که زنان کمبود کلسیم به حدی داشته باشند که مکمل های کلسیم برای آنها مفید باشد.

مهم است که هیچ دارو، ویتامین یا مکملی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید.

قبل از باردار شدن، به خصوص اگر قبلاً به پره اکلامپسی مبتلا بوده اید، بهتر است تا جایی که می توانید سالم باشید. در صورت نیاز وزن خود را کاهش دهید و مطمئن شوید که سایر بیماری ها مانند دیابت به خوبی کنترل می شوند.

هنگامی که باردار شدید، از طریق مراقبت های اولیه و منظم دوران بارداری، از خود و کودکتان مراقبت کنید. اگر پره اکلامپسی زود تشخیص داده شود، شما و پزشکتان می توانید برای جلوگیری از عوارض و بهترین انتخاب برای خود و کودکتان با هم همکاری کنید.