بررسی اجمالی

سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) زمانی اتفاق می‌افتد که مایع در کیسه‌های هوایی کوچک و کشسان (آلوئول‌ها) در ریه‌ها جمع شود. این مایع از پرشدن ریه ها با هوا جلوگیری می کند، که به این معنی است که هوای کمتری به جریان خون شما می رسد. این امر اندام های شما را از مورد نیاز به هوا دچار مشکل می کند.

ARDS معمولاً در افرادی رخ می دهد که در حال حاضر به شدت بیمار هستند یا آسیب های قابل توجهی دارند. تنگی نفس شدید - نشانه اصلی ARDS - معمولاً در چند ساعت تا چند روز پس از آسیب ایجاد می‌شود.

خیلی از افرادی که به ARDS مبتلا می شوند زنده نمی مانند. خطر مرگ با افزایش سن و شدت بیماری افزایش می یابد. از بین افرادی که از ARDS جان سالم به در میبرند، برخی به طور کامل بهبود می یابند در حالی که دیگران آسیب دائمی به ریه های خود میبینند.

علائم

علائم و نشانه‌های ARDS بسته به علت و شدت آن و همچنین وجود بیماری زمینه‌ای قلبی یا ریوی می‌تواند از نظر شدت متفاوت باشد. آنها عبارتند از:

• تنگی نفس شدید
• تنفس سخت و غیرعادی سریع
• فشار خون پایین
• سرگیجه

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

ARDS معمولاً به دنبال یک بیماری یا آسیب جدی رخ می دهد و اکثر افرادی که تحت تأثیر قرار می گیرند قبلاً در بیمارستان بستری شده اند.

علل

علت فیزیکی ARDS وجود مایعات ترشح شده از کوچکترین رگ های خونی در ریه ها به کیسه های هوایی کوچک است. به طور معمول، یک غشای محافظ این مایع را در کیسه‌ها نگاه می دارد. با این حال، بیماری یا آسیب شدید می‌تواند باعث آسیب به غشاء شود و به نشت مایع ARDS تبدیل شود.

علل زمینه ای ARDS عبارتند از:

• سپسیس شایع ترین علت ARDS سپسیس است که التهاب جدی و مشکلات خونی را به دنبال دارد.
• استنشاق مواد مضر. دودهای شیمیایی می‌تواند منجر به ARDS شود و همچنین قرار گرفتن در شرایط غرق شدن می‌تواند منجر به ARDS شود.
• پنومونی شدید. موارد شدید پنومونی معمولاً هر پنج لوب ریه را تحت تأثیر قرار می دهد.
• سر، قفسه سینه یا سایر آسیب های عمده. تصادفات یا سقوط  می توانند مستقیماً به ریه ها یا بخشی از آن آسیب برساند.
• بیماری بستریروس 2019 (COVID-19). مبتلایان به COVID-19 ممکن است به ARDS مبتلا شوند.
• دیگر شرایط پانکراتیت (التهاب پانکراس)، تزریق خون و سوختگی شدید.

عوامل خطر

اکثر افرادی که به ARDS مبتلا می شوند به دلیل بیماری دیگری در بیمارستان بستری شده اند و بسیاری از آنها به شدت بیمار هستند. اگر خطری در جریان خون خود داشته باشید (سپسیس) به ویژه در معرض خطر هستید.

افرادی که از الکل استفاده می کنند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. همچنین احتمال مرگ آنها در اثر ARDS بیشتر است.

عوارض

اگر مبتلا به ARDS هستید، می توانید در حین بستری شدن در بیمارستان به سایر مشکلات پزشکی دچار شوید. شایع ترین مشکلات عبارتند از:

• لخته شدن خون. درازکشیدن در بیمارستان در حالی که از دستگاه‌های مصنوعی استفاده می‌شود می‌تواند لخته‌های خونی به خصوص در رگ‌های عمقی پاها ایجاد کند. اگر لخته ای در پای شما ایجاد شود، بخشی از آن می تواند جدا شود و به یک یا هر دو ریه شما برود (آمبولی ریه) - جایی که جریان خون را مسدود می کند.
• فشار بر ریه (پنوموتوراکس). در موارد بیشتر ARDS، از دستگاهی به نام ونتیلاتور برای افزایش اکسیژن در بدن و خروج مایع از ریه ها استفاده می شود. در این میان، فشار و حجم هوای ونتیلاتور می‌تواند گاز را از سوراخ کوچکی به قسمت بیرونی ریه عبور دهد و باعث افزایش فشار بر ریه شود.
• عفونت ها از آنجایی که ونتیلاتوراً به لوله ای که در نای شما قرار داده شده است وصل می شود، این کار باعث می شود که میکروب ها راحت تر به ریه های شما آسیب برسانند.
• اسکار (فیبروز ریوی). زخم و ضخیم شدن بافت بین کیسه های هوایی می تواند در عرض چند هفته از شروع ARDS رخ دهد. 

به لطف درمان های بهبود یافته، بیشتر افراد از ARDS جان سالم به در می برند. با این حال، بسیاری از بازماندگان در نهایت دچار مشکل بالقوه جدی و بعضاپایدار می شوند:

• مشکلات سلامتی. بسیاری از افراد به ARDS بیشتر عملکرد ریه خود را در عرض چند ماه تا دو سال بهبود می بخشند، اما برخی ممکن است تا پایان عمر مشکلاتی داشته باشند. حتی اگر عملکرد خوبی داشته باشد معمولاً ممکن است نفس تنگی داشته باشد و ممکن است برای چند ماه به مکمل در خانه نیاز داشته باشد.
• آسیب روانی. اکثر بازماندگان ARDS همچنین گزارش می دهند که دوره ای از افسردگی را پشت سر گذاشته اند که قابل درمان است.
• مشکلات حافظه و تفکر واضح. آرام بخش ها و سطوح پایین اکسیژن می توانند به  از دست دادن حافظه و مشکلات شناختی پس از ARDS منجر شوند. در برخی موارد، ممکن است با گذشت زمان آسیب‌ها کاهش یابد، اما در برخی موارد، آسیب ممکن است دائمی باشد.
• ضعف عضلانی. حضور در بیمارستان و استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی می تواند باعث ضعیف شدن بدن شما شود. همچنین ممکن است پس از درمان احساس خستگی زیادی کنید.