سیستیت بینابینی (in-tur-STISH-ul sis-TIE-tis) یک بیماری مزمن است که باعث فشار مثانه، درد مثانه و گاهی درد لگن می‌شود. درد از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر است. این وضعیت بخشی از طیفی از بیماری ها است که به عنوان سندرم مثانه دردناک شناخته می شود.

 

مثانه یک اندام توخالی و عضلانی است که ادرار را ذخیره می کند. مثانه زمانی که پر شود منبسط می شود و سپس به مغز سیگنال می دهد که وقت ادرار کردن است و از طریق اعصاب لگن ارتباط برقرار می کند. این باعث ایجاد میل به ادرار کردن در اکثر افراد می‌شود.

 

در سیستیت بینابینی، این سیگنال‌ها با هم مخلوط می‌شوند - احساس می‌کنید که بیشتر از افراد بیشتر و با حجم کمتری از ادرار نیاز به ادرار کردن دارید.

 

سیستیت بینابینی اغلب زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند تأثیر طولانی مدت بر کیفیت زندگی داشته باشد. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، داروها و سایر درمان ها ممکن است تسکین دهند.

 

علائم

علائم و نشانه های سیستیت بینابینی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر سیستیت بینابینی دارید، علائم ممکن است در طول زمان متفاوت باشد و به طور دوره ای در پاسخ به محرک های رایج مانند قاعدگی، نشستن طولانی مدت، استرس، ورزش و فعالیت جنسی شعله ور باشد.

 

علائم و نشانه های سیستیت بینابینی عبارتند از:

 

• درد در لگن یا بین واژن و مقعد در زنان
• درد بین کیسه بیضه و مقعد در مردان 
• درد مزمن لگن
• نیاز به درمان فوری 
• تکرر ادرار، بیشتر به مقدار کم، در طول روز و شب (تا 60 بار در روز)
• درد یا ناراحتی در هنگام پر شدن مثانه و تسکین پس از ادرار کردن
• درد هنگام مقاربت جنسی

شدت علائم برای همه افراد متفاوت است و برخی افراد ممکن است دوره های بدون علامت را تجربه کنند.

اگرچه علائم و نشانه‌های سیستیت بینابینی ممکن است شبیه علائم عفونت مزمن دستگاه ادراری باشد، اما معمولاً هیچ عفونتی وجود ندارد. با این حال، اگر فرد مبتلا به سیستیت بینابینی دچار عفونت مجاری ادراری شود، علائم ممکن است بدتر شوند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درد مزمن مثانه یا فوریت و تکرر ادرار را تجربه می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

علل

 

علت دقیق سیستیت بینابینی ناشناخته است، اما به احتمال زیاد عوامل زیادی در این امر نقش دارند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به سیستیت بینابینی ممکن است در پوشش محافظ (اپیتلیوم) مثانه نیز نقص داشته باشند. نشت در اپیتلیوم ممکن است به مواد سمی موجود در ادرار اجازه دهد که دیواره مثانه را تحریک کند.

 

سایر عوامل موثر ممکن اما اثبات نشده عبارتند از واکنش خود ایمنی، وراثت، عفونت یا آلرژی.

 

عوامل خطر

این عوامل با خطر بالاتر سیستیت بینابینی مرتبط هستند:

 

• جنسیت. زنان بیشتر از مردان مبتلا به سیستیت بینابینی تشخیص داده می شوند. علائم در مردان ممکن است شبیه سیستیت بینابینی باشد، اما اغلب با التهاب غده پروستات (پروستاتیت) همراه است.
• رنگ پوست و مو. داشتن پوست روشن و موهای قرمز با خطر بیشتر سیستیت بینابینی همراه است.
• سن. اکثر افراد مبتلا به سیستیت بینابینی در 30 سالگی یا بالاتر تشخیص داده می شوند.
• داشتن یک اختلال درد مزمن. سیستیت بینابینی ممکن است با سایر اختلالات درد مزمن مانند سندرم روده تحریک پذیر یا فیبرومیالژیا همراه باشد.
•  

عوارض

سیستیت بینابینی می تواند منجر به تعدادی از عوارض شود، از جمله:

• کاهش ظرفیت مثانه. سیستیت بینابینی می تواند باعث سفت شدن دیواره مثانه شود که به مثانه اجازه می دهد ادرار کمتری در خود نگه دارد.
• کیفیت زندگی پایین تر. تکرر ادرار و درد ممکن است در فعالیت‌های اجتماعی، کار و سایر فعالیت‌های زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.
• مشکلات صمیمیت جنسی. تکرر ادرار و درد ممکن است روابط شخصی را تحت فشار قرار دهد و صمیمیت ممکن است آسیب ببیند.
• مشکلات عاطفی. درد مزمن و خواب قطع شده مرتبط با سیستیت بینابینی ممکن است باعث استرس عاطفی شود و منجر به آسیب شود.
•