عفونت کلیه (پیلونفریت) نوعی عفونت مجاری ادراری (UTI) است که به طور کلی از مجرای ادرار یا مثانه شروع می شود و به یک یا هر دو کلیه می رسد.

 

عفونت کلیه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر به درستی درمان نشود، می تواند به طور دائم به کلیه ها آسیب برساند یا باکتری می تواند به جریان خون سرایت کند و باعث عفونت تهدید کننده زندگی شود.

 

درمان عفونت کلیه، که معمولاً شامل آنتی بیوتیک است، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

 

علائم

علائم و نشانه های احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تب
• لرزش
• درد پشت، پهلو یا کشاله ران
• درد شکم
• تکرر ادرار
• میل شدید و مداوم برای ادرار
• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
• تهوع و استفراغ
• چرک یا خون در ادرار (هماچوری)
• ادراری که بوی بد می دهد یا کدر است
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه های نگران کننده با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. اگر برای عفونت ادراری تحت درمان هستید اما علائم و نشانه‌ها بهبود نمی‌یابد، یک وقت ملاقات بگیرید.

 

عفونت شدید کلیه می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. اگر علائم عفونت کلیه همراه با ادرار خونی یا حالت تهوع و استفراغ را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

 

 

علل

باکتری هایی که از طریق لوله ای که ادرار را از بدن حمل می کند (مجرای ادرار) وارد دستگاه ادراری می‌شوند، می توانند تکثیر شوند و به کلیه ها بروند. این شایع ترین علت عفونت کلیه است.

 

باکتری های ناشی از عفونت در سایر نقاط بدن نیز می توانند از طریق جریان خون به کلیه ها منتقل شوند. اگرچه ایجاد عفونت کلیه غیرعادی است، اما ممکن است اتفاق بیفتد - برای مثال، اگر یک مفصل مصنوعی یا دریچه قلب دارید که عفونی می شود.

 

به ندرت، عفونت کلیه پس از جراحی کلیه ایجاد می شود.

 

 

 

عوامل خطر

عواملی که خطر عفونت کلیه را افزایش می دهند عبارتند از:

 

• زن بودن. مجرای ادرار در زنان کوتاه‌تر از مردان است، که باعث می‌شود باکتری‌ها از خارج از بدن به مثانه حرکت کنند. نزدیکی مجرای ادرار به واژن و مقعد نیز فرصت بیشتری برای ورود باکتری ها به مثانه ایجاد می کند.

  هنگامی که در مثانه قرار می گیرد، عفونت می تواند به کلیه ها سرایت کند. زنان باردار حتی بیشتر در معرض خطر عفونت کلیه هستند.

• داشتن انسداد مجاری ادراری. این شامل هر چیزی است که جریان ادرار را کند می کند یا توانایی شما را برای تخلیه مثانه در هنگام ادرار کاهش می دهد - از جمله سنگ کلیه، چیزی غیر طبیعی در ساختار دستگاه ادراری یا در مردان، بزرگ شدن غده پروستات.
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف. این شامل شرایط پزشکی است که سیستم ایمنی را مختل می کند، مانند دیابت و HIV. برخی از داروها، مانند داروهایی که برای جلوگیری از رد اعضای پیوندی مصرف می شوند، تأثیر مشابهی دارند.
• آسیب به اعصاب اطراف مثانه آسیب عصبی یا نخاعی می تواند احساسات عفونت مثانه را مسدود کند، به طوری که از پیشرفت آن به سمت عفونت کلیه غافل شوید.
• استفاده از سوند ادراری برای مدتی. کاتترهای ادراری لوله هایی هستند که برای تخلیه ادرار از مثانه استفاده می شوند. ممکن است یک کاتتر در حین و بعد از برخی روش‌های جراحی و آزمایش‌های تشخیصی قرار دهید. اگر در تخت خواب هستید، ممکن است به طور مداوم از یکی استفاده کنید.
• داشتن شرایطی که باعث می شود ادرار به روش اشتباه جریان یابد. در ریفلاکس وزیکوورترال، مقدار کمی ادرار از مثانه به حالب ها و کلیه ها باز می گردد. افراد مبتلا به این بیماری در دوران کودکی و بزرگسالی بیشتر در معرض خطر عفونت کلیه قرار دارند.
•  

عوارض

اگر عفونت کلیه درمان نشود، می تواند منجر به عوارض بالقوه جدی شود، مانند:

 

• اسکار کلیه. این می تواند منجر به بیماری مزمن کلیه، فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود.
• مسمومیت خون (سپتی سمی). کلیه ها مواد زائد خون را فیلتر می کنند و خون تصفیه شده را به بقیه بدن باز می گردانند. داشتن عفونت کلیه می تواند باعث گسترش باکتری از طریق جریان خون شود.
• عوارض بارداری. زنانی که در دوران بارداری دچار عفونت کلیه می شوند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان نوزادان کم وزن باشند.
•  

جلوگیری

با انجام اقداماتی برای پیشگیری از عفونت مجاری ادراری، خطر ابتلا به عفونت کلیه را کاهش دهید. زنان، به ویژه، ممکن است خطر ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری را کاهش دهند اگر:

 

• مایعات بخصوص آب بنوشید. مایعات می‌تواند به حذف باکتری‌ها از بدن کمک کند.
• به محض نیاز ادرار کنید. زمانی که میل به ادرار کردن دارید از تأخیر در دفع ادرار خودداری کنید.

   

• بعد از مقاربت مثانه را خالی کنید. ادرار کردن در اسرع وقت پس از مقاربت به پاکسازی باکتری ها از مجرای ادرار کمک می کند و خطر عفونت را کاهش می دهد.

   

• با دقت پاک کنید. پاک کردن از جلو به عقب بعد از ادرار و پس از اجابت مزاج به جلوگیری از گسترش باکتری به مجرای ادرار کمک می کند.

   

• از محصولات زنانه در ناحیه تناسلی خودداری کنید. استفاده از محصولاتی مانند اسپری های دئودورانت در ناحیه تناسلی یا دوش گرفتن می تواند آزاردهنده باشد.