بررسی اجمالی

کاردیومیوپاتی متسع

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

کاردیومیوپاتی متسع یک بیماری عضله قلب است که معمولاً در حفره پمپاژ اصلی قلب شما (بطن چپ) شروع می شود. بطن کشیده و نازک می شود (گشاد می شود) و نمی تواند خون را به خوبی قلب سالم پمپاژ کند. با گذشت زمان، هر دو بطن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. اصطلاح "کاردیومیوپاتی" به بیماری هایی اطلاق می شود که بر خود عضله قلب تأثیر می گذارد.

Advertisement


Mayo Clinic does not endorse companies or products. Advertising revenue supports our not-for-profit mission.

Advertising & Sponsorship

کاردیومیوپاتی متسع ممکن است علائمی ایجاد نکند، اما برای برخی افراد می تواند تهدید کننده زندگی باشد. این یک علت شایع نارسایی قلبی است. کاردیومیوپاتی متسع همچنین می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم (آریتمی)، لخته شدن خون یا مرگ ناگهانی شود.

این عارضه می تواند هر کسی، از جمله نوزادان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.




علائم

علائم و نشانه های کاردیومیوپاتی متسع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی
  • تنگی نفس زمانی که فعال هستید یا دراز کشیده اید
  • کاهش توانایی ورزش کردن
  • تورم (ادم) در پاها، مچ پا و شکم
  • درد قفسه سینه یا احساس تپش قلب، بال زدن یا تپش قلب 
  • صداهای اضافی یا غیرعادی که هنگام تپش قلب شنیده می شود (سوفل قلب) که ممکن است پزشک شما در طول معاینه فیزیکی آنها را بیابد.

برخی از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی گشاد شده هیچ علامت یا نشانه ای در مراحل اولیه بیماری ندارند.



چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر تنگی نفس دارید یا علائم دیگری از کاردیومیوپاتی متسع دارید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. اگر درد قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول می کشد یا مشکل تنفسی شدید دارید با اورژانس تماس بگیرید.

اگر یکی از اعضای خانواده کاردیومیوپاتی متسع دارد، با پزشک خود صحبت کنید. تشخیص زودهنگام با استفاده از آزمایش ژنتیکی ممکن است برای افراد مبتلا به اشکال ارثی کاردیومیوپاتی متسع که هیچ علامت یا نشانه ظاهری ندارند مفید باشد.



علل

ممکن است تعیین علت کاردیومیوپاتی متسع دشوار باشد. این بیماری اغلب در خانواده ها دیده می شود (ارثی است). با این حال، موارد زیادی می توانند باعث گشاد شدن و ضعیف شدن بطن چپ شوند، از جمله:

  • دیابت
  • چاقی
  • مشکلات ریتم قلب (آریتمی)
  • فشار خون بالا (فشار خون بالا)
  • عوارض اواخر بارداری
  • آهن بیش از حد در قلب و سایر اندام ها (هموکروماتوز)
  • عفونت های خاص

سایر علل احتمالی کاردیومیوپاتی متسع عبارتند از:

  • سوء مصرف الکل
  • استفاده از داروهای خاص سرطان
  • استفاده از مواد مخدر غیرقانونی، مانند کوکائین یا آمفتامین ها
  • قرار گرفتن در معرض سموم، مانند سرب، جیوه و کبالت


عوامل خطر

عوامل خطر برای کاردیومیوپاتی متسع عبارتند از:

  • فشار خون بالا در دراز مدت
  • سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی متسع، نارسایی قلبی یا ایست قلبی ناگهانی
  • التهاب عضله قلب ناشی از اختلالات سیستم ایمنی مانند لوپوس
  • آسیب به عضله قلب در اثر برخی بیماری ها مانند هموکروماتوز
  • اختلالات عصبی عضلانی، مانند دیستروفی عضلانی
  • مصرف طولانی مدت الکل یا مواد مخدر 


عوارض

عوارض ناشی از کاردیومیوپاتی متسع عبارتند از:

  • نارسایی قلبی. اگر به کاردیومیوپاتی اتساع یافته مبتلا هستید، قلب شما ممکن است نتواند خون مورد نیاز بدن را برای کارکرد صحیح تامین کند و منجر به نارسایی قلبی شود. مایعات می توانند در ریه ها، شکم، مچ پا و پاها جمع شوند.
  • نارسایی دریچه قلب. بزرگ شدن بطن چپ ممکن است بسته شدن دریچه‌های قلب را سخت‌تر کند و باعث جریان برگشتی خون و پمپاژ کمتر قلب شود.
  • مشکلات ریتم قلب تغییر در ساختار قلب و تغییر در فشار روی حفره های قلب می تواند منجر به ایجاد ریتم های غیر طبیعی قلب (آریتمی) شود.
  • ایست قلبی ناگهانی. کاردیومیوپاتی متسع می تواند باعث شود که قلب شما ناگهان از تپش باز بماند.
  • لخته های خون (آمبولی). تجمع خون در بطن چپ می تواند منجر به لخته شدن خون شود که ممکن است وارد جریان خون شود و خون رسانی به اندام های حیاتی را قطع کند. این لخته های خونی می توانند باعث سکته مغزی، حمله قلبی یا آسیب به سایر اندام ها شوند. آریتمی همچنین می تواند باعث لخته شدن خون شود.


پیشگیری

کاردیومیوپاتی متسع اغلب قابل پیشگیری نیست. با این حال، عادات سبک زندگی سالم می تواند به شما در پیشگیری یا کاهش عوارض کاردیومیوپاتی متسع کمک کند. اگر مبتلا به کاردیومیوپاتی گشاد شده یا در معرض خطر ابتلا به آن هستید:


  • سیگار نکشید
  • الکل ننوشید
  • از کوکائین یا سایر مواد مخدر استفاده نکنید.
  • یک رژیم غذایی سالم و کم نمک (سدیم) داشته باشید.
  • وزن متعادل را حفظ کنید.
  • برنامه ورزشی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید.
  • به اندازه کافی بخوابید و استراحت کنید.
  • استرس را مدیریت کنید.