بررسی اجمالی

بیماری بینابینی ریه (in-tur-STISH-ul) گروه بزرگی از اختلالات را توصیف می کند که اکثر آنها باعث ایجاد اسکار پیشرونده در بافت ریه می شوند. جای زخم مرتبط با بیماری بینابینی ریه در نهایت بر توانایی برای تنفس و دریافت اکسیژن کافی به جریان خون تأثیر می گذارد.

 

 

بیماری بینابینی ریه می تواند در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد خطرناک مانند آزبست ایجاد شود. برخی از انواع بیماری های خودایمنی، مانند آرتریت روماتوئید، نیز می توانند باعث بیماری بینابینی ریه شوند. با این حال، در برخی موارد، علل ناشناخته باقی مانده است.

 

 

هنگامی که اسکار ریه رخ می دهد، به طور کلی غیر قابل برگشت است. داروها ممکن است آسیب بیماری بینابینی ریه را کاهش دهند، اما بسیاری از مردم هرگز سلامتی کامل  ریه های خود را به دست نمی آورند. پیوند ریه یک گزینه برای برخی از افرادی است که بیماری بینابینی ریه دارند.

 

 

علائم

علائم و نشانه های اولیه بیماری بینابینی ریه عبارتند از:

 

• تنگی نفس در حالت استراحت یا تشدید شده در اثر فعالیت
• سرفه خشک
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تا زمانی که علائم ظاهر شوند، آسیب غیرقابل برگشت ریه اغلب قبلاً رخ داده است. با این وجود، مهم است که در اولین نشانه مشکلات تنفسی به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از شرایط غیر از بیماری بینابینی ریه می توانند بر ریه ها تأثیر بگذارند و تشخیص زودهنگام و دقیق برای درمان مناسب مهم است.

 

 

علل

به نظر می‌رسد این بیماری زمانی رخ می‌دهد که آسیب به ریه‌ها باعث واکنش غیرطبیعی بهبودی می‌شود. به طور معمول، بدن مقدار مناسبی از بافت را برای ترمیم آسیب تولید می کند. اما در بیماری بینابین ریه، روند ترمیم به اشتباه پیش می رود و بافت اطراف کیسه های هوایی (آلوئول ها) زخمی و ضخیم می شود. این باعث می شود که جریان خون سخت تر شود.

 

بیماری بینابینی ریه می تواند توسط عواملی ایجاد شود - از جمله سموم موجود در هوا در محل کار، داروها و برخی از انواع درمان های پزشکی. در موارد بیشتر، علل ناشناخته هستند.

 

 

عوامل شغلی و محیطی

قرار گرفتن طول مدت در معرض خطر سموم و آلاینده ها می تواند به ریه ها آسیب برساند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• گرد و غبار سیلیس
• الیاف ازبست
• غبار غلات
• مدفوع پرندگان و حیوانات
• پرتو درمانی
• جکوزی 

برخی از بیمارانی که برای سرطان ریه یا سینه پرتودرمانی می‌گیرند، ماه‌ها یا گاهی سال‌ها پس از درمان آسیب ریه را نشان می‌دهند.

 

 

 

داروها

بسیاری از داروها می توانند به ریه ها آسیب بزنند، به ویژه:

• داروهای شیمی درمانی داروهایی که برای از بین بردن سلول های سرطانی طراحی شده اند، مانند متوترکسات (Otrexup، Trexall، و...) و سیکلوفسفامید نیز می توانند به بافت ریه آسیب برسانند.

   

• داروهای قلب برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان ضربان قلب نامنظم، مانند آمیودارون ، پروپرانولول (ایندرال، اینوپران)، ممکن است به بافت ریه آسیب برساند.
• بعضی از آنتی بیوتیک ها نیتروفورانتوئین (Macrobid، Macrodantin و...) و اتامبوتول (Myambutol) می توانند باعث آسیب ریه شوند.
• داروهای ضدالتهاب. برخی از داروهای ضد التهاب مانند ریتوکسان، سولفاسالازین، می توانند باعث آسیب ریه شوند.
•  

شرایط پزشکی

آسیب ریه همچنین می تواند از بیماری های خود ایمنی باشد، مانند:

 

• روماتیسم مفصلی
• اسکلرودرمی
• درماتومیوزیت و پلی میوزیت
• بیماری بافت همبند 
• سندرم شوگرن
• سارکوئیدوز

لیست مواد و شرایطی که می تواند منجر به بیماری بینابینی ریه شود طولانی است. با این حال، در برخی موارد، علل هرگز پیدا نمی شود. اختلالات بدون علت شناخته شده تحت عنوان پنومونی بینابینی ایدیوپاتیک دسته بندی می شوند که شایع ترین و کشنده ترین آنها فیبروز ریوی ایدیوپاتیک است.

 

 

 

عوامل خطر

 

عواملی که ممکن است فرد را مستعد ابتلا به بیماری بینابینی کند عبارتند از:

• سن. احتمال ابتلا به بیماری بینابینی ریه در بزرگسالان بسیار بیشتر است، نوزادان و کودکان گاهی اوقات به این بیماری مبتلا می شوند.
• قرار گرفتن در معرض سموم شغلی و محیطی. اگر در معدن، کشاورزی یا ساخت و ساز کار می کنید یا به هر دلیلی در معرض آلاینده هایی هستید که به ریه آسیب می زند، خطر ابتلا به بیماری بینابینی ریه افزایش می یابد.
• بیماری ریفلاکس معده به مری. اگر رفلاکس اسید یا سوء هاضمه کنترل نشود، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری بینابینی باشید.
• سیگار کشیدن. برخی از اشکال بیماری بینابینی ریه بیشتر در افرادی با سابقه سیگار کشیدن رخ می دهد و سیگار کشیدن فعال ممکن است وضعیت را بدتر کند، به خصوص اگر با آمفیزم همراه باشد.
  
• پرتودرمانی و شیمی درمانی. انجام پرتودرمانی در قفسه سینه یا استفاده از برخی از داروهای شیمی درمانی احتمال ابتلا به بیماری ریوی را افزایش می دهد.
•  

عوارض

بیماری بینابینی ریه می تواند منجر به یک سری عوارض تهدید کننده زندگی شود، از جمله:

 

 

فشار خون بالا در ریه ها (فشار خون ریوی). فشار خون بالا سیستمیک، این وضعیت فقط بر شریان‌های ریه‌ها تأثیر می‌گذارد. زمانی شروع می شود که بافت اسکار یا کوچک می شود کوچکترین رگ های خونی  و جریان خون را در ریه ها محدود می کند. این به نوبه خود باعث افزایش فشار در شریان های ریوی می شود. فشار خون ریوی یک بیماری جدی است که بدتر می شود.

 

• نارسایی قلبی سمت راست (cor pulmonale). این وضعیت جدی زمانی رخ می‌دهد که محفظه پایین سمت راست قلب (بطن راست) - که عضلانی‌تر از سمت چپ است - باید برای حرکت در شریان‌های ریوی، سخت‌تر از حد معمول پمپ کند. در نهایت بطن راست از فشار اضافی از کار می افتد. این نتیجه فشار خون ریوی است.
• نارسایی تنفسی. در مرحله پایانی بیماری مزمن بینابینی، نارسایی زمانی رخ می دهد که سطح خون با فشار پایین همراه افزایش فشار در شریان های ریوی و بطن راست باعث نارسایی تنفسی می‌شود.
•