راشیتیسم نرم شدن و ضعیف شدن استخوان ها در کودکان است که معمولاً به دلیل کمبود شدید و طولانی مدت ویتامین D است. مشکلات ارثی نادر نیز می تواند باعث راشیتیسم شود.

ویتامین D به بدن کودک کمک می کند تا کلسیم و فسفر غذا را جذب کند. کمبود ویتامین D، حفظ سطح مناسب کلسیم و فسفر در استخوان ها را دشوار می کند، که می تواند باعث راشیتیسم شود.

افزودن ویتامین D یا کلسیم به رژیم غذایی به طور کلی مشکلات استخوانی مرتبط با راشیتیسم را اصلاح می کند. هنگامی که راشیتیسم به دلیل یک مشکل پزشکی زمینه‌ای دیگر باشد، ممکن است کودک به داروهای اضافی یا درمان دیگری نیاز داشته باشد. برخی از ناهنجاری های اسکلتی ناشی از راشیتیسم ممکن است به جراحی اصلاحی نیاز داشته باشند.

اختلالات ارثی نادر مربوط به سطوح پایین فسفر، جزء معدنی دیگر در استخوان، ممکن است به داروهای دیگری نیاز داشته باشد.

علائم

علائم و نشانه های راشیتیسم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کندی رشد
• عدم مهارت در فعالیت های حرکتی
• درد در ستون فقرات، لگن و پاها
• ضعف عضلانی

از آنجایی که راشیتیسم نواحی بافت در حال رشد و انتهای استخوان های کودک (صفحات رشد) را نرم می‌کند، می تواند باعث بدشکلی های اسکلتی شود:

• پاهای خمیده یا زانوهای ضربدری
• ضخیم شدن مچ دست و مچ پا
• برآمدگی استخوان سینه
• 
  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر کودک دچار درد یا ضعف عضلانی است، با پزشک صحبت کنید.

علل

بدن کودک برای جذب کلسیم و فسفر از غذا به ویتامین D نیاز دارد. اگر بدن کودک ویتامین D کافی دریافت نکند یا در استفاده صحیح از ویتامین D مشکل داشته باشد، راشیتیسم ممکن است رخ دهد. گاهی اوقات، عدم دریافت کلسیم کافی یا کمبود کلسیم و ویتامین D می تواند باعث راشیتیسم شود.

کمبود ویتامین D

کودکانی که ویتامین D کافی از این دو منبع دریافت نمی کنند ممکن است دچار کمبود شوند:

نور خورشید. پوست کودک وقتی در معرض نور خورشید قرار می گیرد، ویتامین D تولید می کند. اما کودکان در کشورهای توسعه یافته تمایل دارند زمان کمتری را در خارج از منزل سپری کنند. آنها همچنین به احتمال زیاد از کرم ضد آفتاب استفاده می کنند، که اشعه های خورشید را که باعث تولید ویتامین D پوست می شود، مسدود می کند.

غذا. روغن ماهی، زرده تخم مرغ و ماهی های چرب مانند سالمون حاوی ویتامین D هستند. ویتامین D نیز به برخی غذاها و نوشیدنی ها مانند شیر، غلات و برخی آب میوه ها اضافه شده است.

مشکلات جذب

برخی از کودکان با شرایط پزشکی به دنیا می آیند یا دچار آن می شوند که بر نحوه جذب ویتامین D توسط بدن آنها تأثیر می گذارد. برخی از نمونه ها عبارتند از:

بیماری سلیاک

بیماری التهابی روده

فیبروز سیستیک

مشکلات کلیوی

عوامل خطر

عواملی که می توانند خطر ابتلا به راشیتیسم را در کودک افزایش دهند عبارتند از:

پوست تیره. پوست تیره رنگدانه ملانین بیشتری دارد که توانایی پوست برای تولید ویتامین D از نور خورشید را کاهش می دهد.

کمبود ویتامین D مادر در دوران بارداری. نوزادی که از مادری با کمبود شدید ویتامین D متولد می شود، ممکن است با علائم راشیتیسم به دنیا بیاید یا ظرف چند ماه پس از تولد به آن مبتلا شود.

عرض های جغرافیایی. کودکانی که در مکان‌های جغرافیایی زندگی می‌کنند که آفتاب کمتری وجود دارد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به راشیتیسم هستند.

تولد زودرس. نوزادانی که قبل از موعد مقرر متولد می شوند، سطح ویتامین D کمتری دارند، زیرا زمان کمتری برای دریافت این ویتامین از مادرشان در رحم مادر داشتند.

داروها. به نظر می رسد انواع خاصی از داروهای ضد تشنج و داروهای ضد رتروویروسی که برای درمان عفونت HIV استفاده می شوند، با توانایی بدن در استفاده از ویتامین D تداخل دارند.

تغذیه انحصاری با شیر مادر. شیر مادر حاوی ویتامین D کافی برای جلوگیری از راشیتیسم نیست. نوزادانی که به طور انحصاری از شیر مادر تغذیه می کنند باید قطره ویتامین D دریافت کنند.

عوارض

در صورت عدم درمان، راشیتیسم می تواند منجر به موارد زیر شود:

عدم رشد

انحنای غیر طبیعی ستون فقرات

بدشکلی های استخوانی

نقص های دندانی

تشنج

جلوگیری

قرار گرفتن در معرض نور خورشید بهترین منبع ویتامین D را فراهم می کند. در اکثر فصول، 10 تا 15 دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید نزدیک ظهر کافی است. با این حال، اگر پوست تیره دارید یا اگر زمستان است، ممکن است نتوانید ویتامین D کافی را از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت کنید.

علاوه بر این، به دلیل نگرانی‌های مربوط به سرطان پوست، به ویژه نوزادان و کودکان خردسال هشدار داده می‌شود که از آفتاب مستقیم دوری کنند یا همیشه از کرم‌های ضد آفتاب و لباس‌های محافظ استفاده کنند.

برای جلوگیری از راشیتیسم، مطمئن شوید که کودکتان غذاهایی می خورد که حاوی ویتامین D به طور طبیعی هستند - ماهی های چرب مانند سالمون و تن، روغن ماهی و زرده تخم مرغ - یا غنی شده با ویتامین D، مانند:

• شیر خشک نوزاد
• غلات
• نان
• شیر، اما نه غذاهای تهیه شده از شیر، مانند ماست و پنیر
• آب پرتقال

برای تعیین میزان ویتامین D غذاهای غنی شده برچسب ها را بررسی کنید.

اگر باردار هستید، از پزشک خود در مورد مصرف مکمل های ویتامین D سوال کنید.

دستورالعمل ها توصیه می کنند که همه نوزادان باید روزانه 400 واحد بین المللی ویتامین D دریافت کنند. از آنجایی که شیر انسان حاوی مقدار کمی ویتامین D است، نوزادانی که منحصراً از شیر مادر تغذیه می‌کنند باید روزانه ویتامین D مکمل دریافت کنند. برخی از نوزادانی که با شیشه شیر تغذیه می‌شوند، اگر به اندازه کافی از شیر خشک خود دریافت نکنند، ممکن است به مکمل‌های ویتامین D نیاز داشته باشند.