قوز قرنیه (ker-uh-toe-KOH-nus) زمانی رخ می‌دهد که قرنیه - سطح جلویی شفاف و گنبدی شکل چشم - نازک می‌شود و به تدریج به سمت بیرون به شکل مخروطی برآمده می‌شود.

 

قرنیه مخروطی شکل باعث تاری دید می شود و ممکن است باعث حساسیت به نور و تابش خیره کننده شود. قوز قرنیه معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند، اگرچه اغلب یک چشم را بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً افراد بین 10 تا 25 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری ممکن است به آرامی برای 10 سال یا بیشتر پیشرفت کند.

 

در مراحل اولیه قوز قرنیه، ممکن است بتوانید مشکلات بینایی را با عینک یا لنزهای تماسی نرم اصلاح کنید. بعداً، ممکن است مجبور شوید لنزهای تماسی سفت و محکم و قابل نفوذ گاز یا انواع دیگر لنزها مانند لنزهای اسکلرال را نصب کنید. اگر وضعیت به مرحله پیشرفته برسد، ممکن است نیاز به پیوند قرنیه داشته باشید.

 

درمان جدیدی به نام پیوند متقابل کلاژن قرنیه ممکن است به کند کردن یا توقف پیشرفت قوز قرنیه کمک کند و احتمالاً از نیاز به پیوند قرنیه در آینده جلوگیری کند. این درمان ممکن است علاوه بر گزینه های اصلاح بینایی در بالا ارائه شود.

 

علائم

علائم و نشانه های قوز قرنیه ممکن است با پیشرفت بیماری تغییر کند. آنها عبارتند از:

 

• تاری یا تحریف دید
• افزایش حساسیت به نور شدید و تابش خیره کننده، که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رانندگی در شب شود
• نیاز به تغییر مکرر در نسخه های عینک
• بدتر شدن یا تیرگی دید
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بینایی شما در حال بدتر شدن سریع است، ممکن است به دلیل انحنای نامنظم چشم (آستیگماتیسم) ایجاد شود، به چشم پزشک خود (چشم پزشک یا آپتومتریست) مراجعه کنید. او همچنین ممکن است در طول معاینات معمول چشم به دنبال علائم قوز قرنیه باشد.

 

علل

هیچ کس نمی داند که چه چیزی باعث قوز قرنیه می شود، می‌تواند عوامل ژنتیکی و محیطی در آن دخیل باشد. از هر 10 نفر مبتلا به قوز قرنیه 1 نفر نیز یکی، فرزند والدین مبتلا به این بیماری است.

 

عوامل خطر

این عوامل ممکن است خطر ابتلا به قوز قرنیه را افزایش دهند:

 

• داشتن سابقه خانوادگی قوز قرنیه
• مالش شدید چشم ها
• داشتن شرایط خاص مانند رتینیت پیگمانتوزا، سندرم داون، سندرم اهلرزدانلوس، تب یونجه و آسم.
•  

عوارض

در برخی شرایط، قرنیه ممکن است به سرعت متورم شود و باعث کاهش ناگهانی دید و زخم شدن قرنیه شود. این به دلیل شرایطی است که در آن پوشش داخلی قرنیه شکسته می شود و اجازه می دهد مایع وارد قرنیه شود (هیدروپس). تورم معمولاً به خودی خود فروکش می کند، اما ممکن است زخمی ایجاد شود که بینایی را تحت تأثیر قرار دهد.

 

قوز قرنیه پیشرفته همچنین ممکن است باعث زخم شدن قرنیه شود، به خصوص در جایی که مخروط برجسته‌تر است. قرنیه زخمی باعث بدتر شدن مشکلات بینایی می شود و ممکن است نیاز به جراحی پیوند قرنیه داشته باشد.