بیماری بهجت (به-CHETS) که سندرم بهجت نیز نامیده می شود، یک اختلال نادر است که باعث التهاب رگ های خونی در سراسر بدن می شود.

این بیماری می تواند منجر به علائم و نشانه های متعددی شود که در ابتدا ممکن است نامربوط به نظر برسند. آنها می توانند شامل زخم های دهان، التهاب چشم، بثورات و ضایعات پوستی و زخم های تناسلی باشند.

درمان شامل داروهایی برای کاهش علائم و نشانه های بیماری بهجت و جلوگیری از عوارض جدی مانند نابینایی است.

علائم

علائم بیماری بهجت از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ممکن است بیایند و بروند یا با گذشت زمان از شدت کمتری برخوردار شوند. علائم و نشانه ها به این بستگی دارد که کدام قسمت از بدن تحت تأثیر قرار گرفته است.

 

مناطقی که معمولاً تحت تأثیر بیماری بهجت قرار می گیرند عبارتند از:

 

• دهان. زخم های دردناک دهان که شبیه به آفت دهان هستند، شایع ترین علامت بیماری بهجت است. آنها به صورت ضایعات برجسته و گرد در دهان شروع می شوند که به سرعت به زخم های دردناک تبدیل می شوند. زخم ها معمولاً در عرض یک تا سه هفته بهبود می یابند، اگرچه عود می‌کنند.
• پوست. برخی از افراد دچار زخم های آکنه مانند در بدن خود می شوند. برخی دیگر ندول های قرمز، برجسته و حساس را روی پوست خود، به ویژه در قسمت پایین پاها ایجاد می کنند.
• اندام تناسلی. زخم های قرمز و باز می توانند روی کیسه بیضه یا فرج ایجاد شوند. زخم‌ها معمولاً دردناک هستند و می‌توانند جای زخم باقی بگذارند.
• چشم ها. التهاب در چشم (یووئیت) باعث قرمزی، درد و تاری دید می شود که معمولاً در هر دو چشم است. در افراد مبتلا به بیماری بهجت، این عارضه می تواند بیاید و از بین برود.
• مفاصل. تورم و درد مفاصل اغلب بر زانوهای افراد مبتلا به بیماری بهجت تأثیر می گذارد. مچ پا، آرنج یا مچ دست نیز ممکن است درگیر شوند. علائم و نشانه ها می توانند یک تا سه هفته طول بکشند و خود به خود از بین بروند.
• رگ های خونی. التهاب در وریدها و شریان‌ها می‌تواند باعث قرمزی، درد و تورم در بازوها یا پاها در هنگام لخته شدن خون شود. التهاب در شریان های بزرگ می تواند منجر به عوارضی مانند آنوریسم و ​​باریک شدن یا انسداد رگ شود.
• دستگاه گوارش. علائم و نشانه‌های مختلفی از جمله درد شکم، اسهال و خونریزی می‌تواند بر سیستم گوارشی تأثیر بگذارد.
• مغز. التهاب در مغز و سیستم عصبی می تواند باعث سردرد، تب، بی نظمی، تعادل ضعیف یا سکته شود.
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده علائم و نشانه های غیرعادی که ممکن است نشان دهنده بیماری بهجت باشد، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. اگر به این عارضه مبتلا شده اید، در صورت مشاهده علائم و نشانه های جدید به پزشک مراجعه کنید.

 

علل

بیماری بهجت ممکن است یک اختلال خود ایمنی باشد، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به برخی از سلول های سالم خود حمله می کند. این احتمال وجود دارد که عوامل ژنتیکی و محیطی نقش داشته باشند.

علائم و نشانه ها، بیماری بهجت را ناشی از التهاب رگ های خونی (واسکولیت) می دانند. این بیماری می‌تواند شریان‌ها و وریدها را در هر اندازه درگیر کند و به آنها در سراسر بدن آسیب برساند.

ژن های متعددی با این بیماری مرتبط هستند. برخی از محققان بر این باورند که یک ویروس یا باکتری می تواند باعث ایجاد بیماری بهجت در افرادی شود که دارای ژن های خاصی هستند که آنها را مستعد ابتلا به بهجت می کند.

 

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بهجت را افزایش دهند عبارتند از:

 

• سن. بیماری بهجت معمولاً مردان و زنان 20 تا 30 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه کودکان و بزرگسالان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند.
• جایی که زندگی می کنید. مردم کشورهای خاورمیانه و شرق آسیا، از جمله ترکیه، ایران، ژاپن و چین، بیشتر در معرض ابتلا به بهجت هستند.
• جنسیت. در حالی که بیماری بهجت هم در مردان و هم در زنان رخ می دهد، این بیماری معمولاً در مردان شدیدتر است.
• ژن ها. داشتن ژن های خاص با خطر بالاتر ابتلا به بهجت مرتبط است.
•  

عوارض

عوارض بیماری بهجت به علائم و نشانه ها بستگی دارد. به عنوان مثال، یووئیت درمان نشده می تواند منجر به کاهش بینایی یا نابینایی شود. افرادی که علائم و نشانه های بیماری بهجت را در چشم دارند باید به طور منظم به متخصص چشم (چشم پزشک) مراجعه کنند زیرا درمان می تواند به پیشگیری از این عارضه کمک کند.