اکتروپیون (ek-TROH-pee-on) وضعیتی است که در آن پلک به سمت بیرون می چرخد. این باعث می شود سطح داخلی پلک مستعد تحریک شود.

 

 

اکتروپیون در افراد مسن شایع تر است و عموماً فقط پلک پایینی را درگیر می کند. در اکتروپیون شدید، تمام طول پلک برگردانده می‌شود. در اکتروپیون با شدت کمتر، تنها یک بخش از پلک از چشم فاصله می‌گیرد.

 

 

اشک مصنوعی و پمادهای روان کننده می توانند به تسکین علائم اکتروپیون کمک کنند. اما معمولاً برای اصلاح کامل وضعیت به جراحی نیاز است.

 

علائم

به طور معمول وقتی پلک می‌زنید، پلک‌ها اشک را به طور یکنواخت در بین چشمانتان پخش می‌کنند و سطح چشم‌ها را روان نگه می‌دارند. این اشک ها به منافذ کوچکی در قسمت داخلی پلک ها می ریزند.

اگر اکتروپیون دارید، پلک پایینی از چشم جدا می شود و اشک به درستی به داخل نقطه تخلیه نمی شود.

 

علائم و نشانه های حاصل می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• اشک چشم (اشک ریزی بیش از حد). بدون زهکشی مناسب، اشک ممکن است جمع شده و دائماً روی پلک جاری شود.
• خشکی بیش از حد. اکتروپیون می تواند باعث شود که چشم ها خشک و شن و ماسه مانند شود.
• تحریک. اشک راکد یا خشکی می تواند چشم ها را تحریک کند و باعث احساس سوزش و قرمزی در پلک ها و سفیدی چشم شود.
• حساسیت به نور. اشک راکد یا خشکی چشم می تواند سطح قرنیه را تحریک کند و فرد را به نور حساس کند.
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر چشم هایتان مدام آب می ریزد یا تحریک می شود یا به نظر می رسد که پلکتان افتاده است به پزشک مراجعه کنید.

 

اگر اکتروپیون در شما تشخیص داده شد و موارد زیر را تجربه کردید، فوراً به دنبال مراقبت باشید:

 

• قرمزی چشم ها به سرعت در حال افزایش
• حساسیت به نور
• کاهش بینایی

اینها علائم و نشانه های قرار گرفتن در معرض آسیب قرنیه یا زخم است که می تواند به بینایی آسیب برساند.

 

 

علل

اکتروپیون می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• ضعف عضلانی. با افزایش سن، ماهیچه های زیر چشم ضعیف  و تاندون ها کشیده می شوند. این ماهیچه‌ها و تاندون‌ها پلک را در برابر چشمتان محکم می‌کنند. هنگامی که آنها ضعیف می شوند، پلک می تواند شروع به افتادگی کند.

   

  فلج صورت. برخی شرایط مانند فلج بل و انواع خاصی از تومورها می توانند اعصاب و عضلات صورت را فلج کنند. فلج صورت که بر عضلات پلک تاثیر می گذارد می تواند منجر به اکتروپیون شود.

   

  جای زخم. یا جراحی های قبلی پوستی که در اثر سوختگی یا ضربه آسیب دیده است، مانند گاز گرفتن سگ، می تواند بر نحوه قرار گرفتن پلک روی چشم تأثیر بگذارد. جراحی قبلی پلک (بلفاروپلاستی) می تواند باعث اکتروپیون شود، به خصوص اگر مقدار قابل توجهی از پوست در زمان جراحی از پلک برداشته شود.

   

  رشد پلک ها. توده های خوش خیم یا سرطانی روی پلک می توانند باعث چرخش پلک به سمت بیرون شوند.

   

  اختلالات ژنتیکی. به ندرت اکتروپیون در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). در صورت وجود، معمولاً با اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون همراه است.

   

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به اکتروپیون را افزایش می دهند عبارتند از:

 

• سن. شایع ترین علت اکتروپیون ضعیف شدن بافت عضلانی مرتبط با افزایش سن است.
• جراحی های قبلی چشم. افرادی که جراحی پلک انجام داده اند در معرض خطر بیشتری برای ایجاد اکتروپیون در آینده هستند.
• سرطان، سوختگی یا ضربه قبلی. اگر لکه های سرطان پوست روی صورت، سوختگی صورت یا ضربه دیده اید، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد اکتروپیون هستید.
•  

عوارض

اکتروپیون قرنیه را تحریک و در معرض دید قرار می دهد و آن را مستعد خشک شدن می کند. در نتیجه می تواند ساییدگی و زخم روی قرنیه  پیش بیاید که می تواند بینایی را تهدید کند.