سرطان آدرنال یک سرطان نادر است که در یک یا هر دو غدد کوچک مثلثی شکل (غدد فوق کلیوی) واقع در بالای کلیه ها شروع می شود. غدد آدرنال هورمون هایی تولید می کنند که معمولاً به هر اندام و بافت بدن دستور می دهد.

سرطان آدرنال، در هر سنی ممکن است رخ دهد. اما به احتمال زیاد کودکان کمتر از 5 سال و بزرگسالان 40 و 50 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.

زمانی که سرطان آدرنال زود تشخیص داده شود، شانس درمان وجود دارد. اما اگر سرطان به نواحی فراتر از غدد فوق کلیوی گسترش یافته باشد، احتمال درمان کمتر می شود. می توان از درمان برای به تاخیرانداختن پیشرفت یا عود استفاده کرد.

بیشتر توده هایی که در غدد فوق کلیوی ایجاد می شوند غیر سرطانی (خوش خیم) هستند. تومورهای خوش خیم آدرنال مانند آدنوم یا فئوکروموسیتوم نیز می توانند در غدد فوق کلیوی ایجاد شوند.

علائم

علائم و نشانه های سرطان آدرنال عبارتند از:

 

• افزایش وزن
• ضعف عضلانی
• علائم کشش صورتی یا بنفش روی پوست
• تغییرات هورمونی در زنان که ممکن است باعث موهای زائد صورت، ریزش مو در سر و پریودهای نامنظم شود.
• تغییراتی در مردان که ممکن است باعث بزرگ شدن بافت سینه و کوچک شدن بیضه ها شود
• حالت تهوع
• استفراغ
• نفخ شکم
• کمر درد
• تب
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن بدون تلاش
•  

علل

مشخص نیست چه چیزی باعث سرطان آدرنال می شود.

سرطان آدرنال زمانی شکل می گیرد که چیزی تغییر (جهش) در DNA سلول غده آدرنال ایجاد کند. DNA اطلاعاتی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. جهش‌ها می‌توانند به سلول‌ها بگویند که به طور غیرقابل کنترلی تکثیر شوند و زمانی که سلول‌های سالم می‌میرند، به زندگی خود ادامه دهند. وقتی این اتفاق می افتد، سلول های غیر طبیعی تجمع می یابند و تومور را تشکیل می دهند. سلول های تومور می توانند جدا شوند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابند (متاستاز).

 

عوامل خطر

سرطان آدرنال بیشتر در افراد مبتلا به سندرم های ارثی اتفاق می افتد که خطر ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش می دهد. این سندرم های ارثی عبارتند از:

 

• سندرم بکویت ویدمن
• مجتمع کارنی
• سندرم Li-Fraumeni
• سندرم لینچ
• نئوپلازی غدد درون ریز متعدد، نوع 1 (MEN 1)