بیماری عروق کرونر

بررسی اجمالی

بیماری عروق کرونر زمانی ایجاد می شود که رگ های خونی اصلی که قلب را تامین می کنند آسیب ببینند یا بیمار شوند. رسوبات (پلاک) حاوی کلسترول در شریان های کرونر و التهاب معمولاً مقصر بیماری عروق کرونر هستند.

عروق کرونر خون، اکسیژن و مواد مغذی را به قلب می رسانند. تجمع پلاک می تواند این شریان ها را باریک کند و جریان خون به قلب را کاهش دهد. در نهایت، کاهش جریان خون ممکن است باعث درد قفسه سینه (آنژین)، تنگی نفس، یا سایر علائم و نشانه های بیماری عروق کرونر شود. انسداد کامل می تواند باعث حمله قلبی شود.

از آنجایی که بیماری عروق کرونر اغلب در طول چند سال ایجاد می شود، ممکن است تا زمانی که یک انسداد قابل توجه یا حمله قلبی نداشته باشید، متوجه مشکلی نشوید. اما می توانید اقداماتی را برای پیشگیری و درمان بیماری عروق کرونر انجام دهید. یک سبک زندگی سالم می تواند تاثیر زیادی داشته باشد.

علائم

اگر شریان‌های کرونری باریک باشند، نمی‌توانند خون غنی از اکسیژن کافی را به قلب برسانند - به‌ویژه وقتی قلب به شدت می‌تپد، مانند هنگام ورزش. در ابتدا، کاهش جریان خون ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال، همانطور که پلاک ها در شریان های کرونری ایجاد می شود، ممکن است علائم و نشانه های زیر را ایجاد کند:

درد قفسه سینه (آنژین). ممکن است فشار یا سفتی در قفسه سینه خود احساس کنید، گویی کسی روی سینه شما ایستاده است. این دردی که آنژین نامیده می شود، معمولاً در سمت چپ یا میانی قفسه سینه رخ می دهد. آنژین معمولاً با استرس یا مشکلات عاطفی ایجاد می شود. درد معمولاً در چند دقیقه پس از توقف فعالیت استرس زا از بین می رود. در برخی افراد، به ویژه زنان، درد ممکن است کوتاه یا تیز باشد و در گردن، بازو یا پشت احساس شود.

نفس تنگی. اگر قلب نتواند خون کافی برای رفع نیازهای بدن را پمپ کند، ممکن است با فعالیت دچار تنگی نفس شدید شوید.
حمله قلبی. یک شریان کرونر کاملاً مسدود شده است که باعث حمله قلبی می شود. علائم و نشانه‌های کلاسیک حمله قلبی عبارتند از فشار کوبنده در قفسه سینه و درد در شانه یا بازو، گاهی همراه با تنگی نفس و تعریق.
زنان تا حدودی بیشتر از مردان دارای علائم و نشانه‌های حمله معمولی مانند درد گردن یا فک هستند و ممکن است علائم دیگری مانند تنگی نفس، و حالت تهوع داشته باشند.
گاهی اوقات سکته قلبی بدون هیچ علامت و نشانه ظاهری رخ می دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر احساس کردید دچار حمله قلبی شده اید، فورا با اورژانس تماس بگیرید. اگر می خواهید به خدمات فوریت های پزشکی مراجعه کنید، از شخصی بخواهید شما را به نزدیکترین بیمارستان برساند. فقط به عنوان آخرین گزینه رانندگی کنید.

اگر عوامل خطر بیماری عروق کرونر مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، مصرف دخانیات، دیابت، چاقی یا سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است بخواهد شما را از نظر بیماری عروق کرونر آزمایش کند، به خصوص اگر علائم تنگی عروق را دارید.

علل

تصور می شود که بیماری عروق کرونر با آسیب به لایه داخلی شریان کرونر، گاهی در اوایل کودکی، شروع می شود.

آسیب می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

سیگار کشیدن
فشار خون بالا
کلسترول بالا
مقاومت به انسولین
فعال نبودن (سبک زندگی کم تحرک)

هر چه دیواره داخلی شریان آسیب می بیند، رسوبات(پلاک) ساخته شده از کلسترول و سایر مواد زائد سلولی در محل آسیب جمع می شوند. این روند آترواسکلروز نامیده می شود. اگر سطح پلاک بشکند یا پاره شود، سلول‌های خونی به نام پلاکت‌ها در محل جمع می‌شوند تا شریان را ترمیم کنند. این توده می تواند شریان را مسدود کند و منجر به حمله قلبی شود.

عوامل خطر

عوامل خطر برای بیماری عروق کرونر عبارتند از:

سن. افزایش سن خطر رگ های آسیب دیده و باریک را افزایش می دهد.
جنسیت. مردان در معرض خطر بیشتری برای بیماری کرونر هستند. با این حال، خطر برای زنان پس از یائسگی افزایش می یابد.
سابقه خانوادگی. سابقه خانوادگی بیماری قلبی با خطر بالای بیماری عروق کرونر مرتبط است، به خصوص اگر یکی از بستگان نزدیک در سنین پایین به بیماری قلبی مبتلا شود. اگر پدر یا برادر قبل از سن 55 سالگی یا مادر یا خواهر قبل از سن 65 سالگی به بیماری قلبی مبتلا شده باشند، خطر ابتلای شما بیشتر است.
سیگار کشیدن. افرادی که سیگار می کشند به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند. دود دست دوم نیز خطر ابتلا به بیماری کرونر را در فرد افزایش می دهد.
فشار خون بالا. فشار خون بالا کنترل نشده می تواند منجر به سفت شدن و ضخیم شدن شریان ها شود و مجرای جریان خون را باریک کند.
سطح کلسترول خون بالا. سطح بالای کلسترول در خون می تواند تشکیل پلاک و تصلب شرایین را افزایش دهد. کلسترول بالا می تواند از سطح بالای کلسترول لیپوپروتین با چگالی کم (LDL) باشد که به عنوان کلسترول "بد" شناخته می شود. سطح پایین کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) که به کلسترول "خوب" معروف است نیز می تواند در ایجاد آترواسکلروز نقش داشته باشد.
دیابت دیابت با افزایش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر مرتبط است. دیابت نوع 2 و بیماری عروق کرونر عوامل خطر مشابهی مانند چاقی و فشار خون بالا دارند.
اضافه وزن یا چاقی. وزن بالا، سایر عوامل خطر را بدتر می کند.
عدم تحرک بدنی. فقدان ورزش با بیماری‌های ویروسی و برخی از عوامل خطر آن مرتبط است.
استرس بالا. استرس تسکین ناپذیر در زندگی ممکن است به شریان ها آسیب بزند و همچنین سایر عوامل خطر بیماری های بهداشتی را بدتر کند.
رژیم غذایی ناسالم. خوردن بیش از حد مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع شده، چربی ترانس، نمک و قند می تواند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش دهد.

عوامل خطر اغلب با هم رخ می دهند و یکی ممکن است دیگری را تحریک کند. به عنوان مثال، چاقی می تواند منجر به دیابت نوع 2 و فشار خون بالا شود. وقتی در کنار هم قرار می گیرند، احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می دهند. به عنوان مثال، سندرم متابولیک - مجموعه ای از شرایط که شامل فشار خون بالا است، تری گلیسیرید بالا؛ HDL پایین یا کلسترول "خوب"؛ سطوح بالای انسولین و چربی اضافی بدن در اطراف کمر - خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد.

گاهی اوقات بیماری عروق کرونر بدون هیچ گونه عامل خطر شناخته شده، ایجاد می شود. محققان در حال مطالعه سایر عوامل خطر احتمالی هستند، از جمله:

آپنه خواب. این اختلال باعث می شود که در هنگام خواب مکرر متوقف شوید و شروع به تنفس کنید. افت ناگهانی سطح اکسیژن خون که در حین آپنه خواب رخ می دهد، فشار خون را افزایش می دهد و سیستم قلبی عروقی را تحت فشار قرار می دهد و احتمالاً منجر به بیماری عروق کرونر می شود.
آزمایش پروتئین فعال C با حساسیت بالا (hs-CRP). زمانی که در جایی از بدن شما التهاب وجود دارد، این پروتئین در مقادیر بالاتر از حد طبیعی ظاهر می شود. سطوح بالای hs-CRP ممکن است یک عامل خطر برای بیماری قلبی باشد. تصور می شود که با باریک شدن عروق کرونر، hs-CRP بیشتری در خون خود خواهید داشت.
تری گلیسیرید بالا. این یک نوع چربی (لیپید) در خون است. سطح بالا ممکن است خطر ابتلا به بیماری را به ویژه برای زنان افزایش دهد.
هموسیستئین. هموسیستئین آمینو اسیدی است که بدن برای ساختن پروتئین و ساخت و نگهداری بافت از آن استفاده می کند. اما سطوح بالای هموسیستئین ممکن است خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش دهد.
پره اکلامپسی این عارضه ممکن است در دوران بارداری در زنان ایجاد شود که ممکن است باعث افزایش فشار خون و خطر ابتلا به بیماری های قلبی در مراحل بعدی زندگی شود.
مصرف الکل. مصرف الکل می تواند باعث آسیب عضله قلب شود. همچنین می تواند عوامل خطر بیماری عروق کرونر را ایجاد کند.
بیماری های خود ایمنی. افرادی که دچار بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس (و سایر بیماری های خود ایمنی) هستند، در معرض خطر ابتلا به بیماری های شرایین هستند.

عوارض

بیماری عروق کرونر می تواند منجر به موارد زیر شود:

درد قفسه سینه (آنژین). هنگامی که عروق کرونر باریک می شود، قلب ممکن است خون کافی دریافت نکند، زمانی که تقاضا بیشتر باشد - به ویژه در هنگام فعالیت بدنی، که می تواند باعث درد قفسه سینه (آنژین) یا تنگی نفس شود.

حمله قلبی. اگر پلاک کلسترول پاره شود و لخته خون تشکیل شود، انسداد کامل شریان قلب می تواند باعث حمله قلبی شود. فقدان جریان خون به قلب می تواند به عضله قلب آسیب برساند. میزان آسیب تا حدی به سرعت درمان بستگی دارد.

نارسایی قلبی. اگر نواحی خاصی از قلب به دلیل کاهش جریان خون به طور مزمن از اکسیژن و مواد مغذی محروم باشند، یا در اثر حمله قلبی آسیب دیده باشند، ممکن است قلب برای پمپاژ خون کافی جهت پاسخگویی به نیازهای بدن ضعیف شود. این وضعیت به عنوان نارسایی قلبی شناخته می شود.

ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی). خون رسانی ناکافی به قلب یا آسیب به بافت قلب می تواند در تکانه های الکتریکی قلب اختلال ایجاد کند و باعث آریتمی شود.

جلوگیری

عادات سبک زندگی که برای کمک به درمان بیماری عروق کرونر استفاده می شود، می تواند به پیشگیری از آن نیز کمک کند. یک سبک زندگی سالم می تواند به قوی نگه داشتن شریان ها و پاکسازی پلاک ها کمک کند. برای بهبود سلامت قلب خود، این نکات را دنبال کنید:

سیگار کشیدن را ترک کنید.

فشار خون بالا و کلسترول بالا را کنترل کنید.
از نظر بدنی فعال بمانید.
از یک رژیم غذایی کم چرب و کم نمک که سرشار از میوه ها، سبزیجات و غلات کامل است استفاده کنید.
وزن سالم را حفظ کنید.
استرس را کاهش دهید.

مطالب مرتبط