ابلیشن آندومتر روشی است که با جراحی پوشش داخلی رحم (آندومتر) را از بین می‌برد. هدف از ابلیشن آندومتر کاهش جریان قاعدگی است. در برخی از زنان، جریان قاعدگی ممکن است به طور کامل متوقف شود.

برای ابلیشن آندومتر نیازی به برش نیست. پزشک ابزارهای باریکی را از طریق گذرگاه بین واژن و رحم (دهانه رحم) وارد می کند.

بسته به روشی که برای برداشتن اندومتر استفاده می شود، ابزارها متفاوت هستند. این روش ها ممکن است شامل سرمای شدید، مایعات گرم شده، انرژی مایکروویو یا فرکانس های رادیویی پرانرژی باشد.

برخی از انواع ابلیشن اندومتر را می توان در مطب پزشک انجام داد. سایر موارد باید در اتاق عمل انجام شود. عواملی مانند اندازه و وضعیت رحم به تعیین مناسب ترین روش ابلیشن آندومتر کمک می کند.

چرا این کار انجام می شود

ابلیشن آندومتر درمانی برای از دست دادن بیش از حد خون قاعدگی است. در صورت داشتن موارد زیر، پزشک ممکن است ابلیشن آندومتر را توصیه کند:

قاعدگی های غیرمعمول سنگین، گاهی اوقات به عنوان خیساندن پد یا تامپون هر دو ساعت یا کمتر تعریف می شود.

خونریزی که بیش از هشت روز طول بکشد.

کم خونی ناشی از از دست دادن بیش از حد خون.

برای کاهش خونریزی قاعدگی، پزشکان معمولاً با تجویز دارو یا دستگاه داخل رحمی (IUD) شروع می کنند. اگر این درمان‌های دیگر کمکی نکنند یا اگر قادر به انجام درمان‌های دیگر نباشید، ممکن است ابلیشن آندومتر یک گزینه باشد.

 

ابلیشن آندومتر به طور کلی برای زنان یائسه یا زنانی که دارای موارد زیر هستند توصیه نمی شود:

برخی از ناهنجاری های رحم

سرطان رحم یا افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم

عفونت فعال لگنی

 

 

خطرات

عوارض ابلیشن اندومتر نادر است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

درد، خونریزی یا عفونت

آسیب گرما یا سرما به اندام های مجاور

آسیب سوراخ شدن دیواره رحم در اثر ابزارهای جراحی

باروری در آینده

بارداری ممکن است پس از ابلیشن آندومتر رخ دهد. با این حال، این بارداری ها ممکن است خطر بیشتری برای مادر و نوزاد داشته باشند. بارداری ممکن است به سقط جنین ختم شود زیرا پوشش داخلی رحم آسیب دیده است، یا ممکن است بارداری به جای رحم در لوله های فالوپ یا دهانه رحم رخ دهد (حاملگی خارج از رحم).

برخی از انواع روش های عقیم سازی را می توان در زمان ابلیشن آندومتر انجام داد. اگر در حال انجام ابلیشن آندومتر هستید، جلوگیری از بارداری یا عقیم سازی طولانی مدت توصیه می شود.

 

 

روش انجام

در هفته‌های قبل از عمل، پزشک ممکن است:

چک بارداری انجام دهد. در صورت بارداری نمی توان آندومتر را انجام داد.

سرطان را بررسی کند. یک لوله نازک (کاتتر) از طریق دهانه رحم وارد می شود تا نمونه کوچکی از اندومتر برای آزمایش سرطان به دست آید.

IUD را بردارد. ابلیشن آندومتر با IUD در محل انجام نمی شود.

اندومتر را نازک کند. برخی از انواع ابلیشن آندومتر زمانی موفقیت آمیزتر هستند که پوشش رحم نازک باشد. پزشک ممکن است داروها را تجویز کند یا اتساع و کورتاژ (D&C) را انجام دهد، روشی که در آن پزشک بافت اضافی را می‌تراشد.

در مورد گزینه های بیهوشی بحث کند. برخی از روش‌های ابلیشن آندومتر نیاز به بیهوشی عمومی دارند، بنابراین در طول عمل خواب هستید. سایر انواع ابلیشن آندومتر ممکن است با آرامبخشی آگاهانه یا با ضربه های بی حس کننده به دهانه رحم و رحم انجام شود.

آنچه را می توان انتظار داشت

در طول روش

ابلیشن آندومتر را می توان در مطب پزشک انجام داد. اما برخی از انواع ابلیشن اندومتر در بیمارستان انجام می شود، به خصوص اگر نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشید.

 

دهانه رحم باید باز شود (گشاد شود) تا امکان عبور ابزارهای مورد استفاده در ابلیشن آندومتر فراهم شود. گشاد شدن دهانه رحم می‌تواند با دارو یا قرار دادن یک سری میله هایی که قطر آنها به تدریج افزایش می یابد اتفاق بیفتد.

 

روش‌های ابلیشن آندومتر بر اساس روشی که برای برداشتن یا تخریب آندومتر استفاده می‌شود، متفاوت است. گزینه ها عبارتند از:

جراحی برق. برای دیدن داخل رحم از یک اسکوپ باریک استفاده می شود. ابزاری مانند حلقه سیمی که از داخل اسکوپ عبور می‌کند، گرم می‌شود و برای حک کردن شیارها در آندومتر استفاده می‌شود. جراحی الکتریکی نیاز به بیهوشی عمومی دارد.

کرایوآبلیشن. سرمای شدید برای ایجاد دو یا سه توپ یخی استفاده می شود که آندومتر را منجمد کرده و از بین می برد. سونوگرافی بلادرنگ به پزشک اجازه می دهد پیشرفت توپ های یخ را ردیابی کند. هر چرخه انجماد تا شش دقیقه طول می کشد و تعداد سیکل های مورد نیاز به اندازه و شکل رحم بستگی دارد.

سیال داغ با جریان آزاد. مایع شور گرم شده به مدت حدود 10 دقیقه در داخل رحم گردش می کند. مزیت این روش این است که می توان آن را در زنانی انجام داد که دارای رحم نامنظم ناشی از رشد غیرطبیعی بافت هستند - مانند ضایعات داخل حفره یا فیبروم های رحمی - که رحم را منحرف می‌کند.

بالون گرم شده. یک دستگاه بالون از طریق دهانه رحم وارد می شود و سپس با مایع گرم شده باد می شود. بسته به نوع دستگاه بالون، این روش می تواند از دو تا 10 دقیقه طول بکشد.

مایکروویو. یک دستگاه باریک از طریق دهانه رحم وارد می شود. دستگاه امواج مایکروویو ساطع می کند که بافت آندومتر را گرم می کند. درمان معمولاً سه تا پنج دقیقه طول می کشد.

فرکانس رادیو. یک ابزار ویژه یک دستگاه فرسایش انعطاف پذیر را در داخل رحم باز می کند. این دستگاه انرژی فرکانس رادیویی را منتقل می کند که بافت آندومتر را در یک تا دو دقیقه تبخیر می کند. سپس دستگاه از رحم خارج می شود.

بعد از عمل

پس از ابلیشن آندومتر، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

گرفتگی عضلات. ممکن است برای چند روز دردهای قاعدگی داشته باشید. داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به تسکین گرفتگی کمک کنند.

ترشحات واژن. ترشحات آبکی، مخلوط با خون، ممکن است برای چند هفته رخ دهد. ترشح معمولاً در چند روز اول پس از عمل شدیدترین است.

تکرر ادرار. ممکن است در 24 ساعت اول پس از ابلیشن آندومتر به دفعات ادرا بیشتری نیاز داشته باشید.

 

نتایج

ممکن است چند ماه طول بکشد تا نتایج نهایی را ببینید، اما ابلیشن آندومتر معمولاً میزان خون از دست رفته در طول قاعدگی را کاهش می دهد. اکثر زنان پریودهای سبک تری خواهند داشت و برخی دیگر به طور کامل پریود نمی شوند.

ابلیشن آندومتر یک روش عقیم سازی نیست، بنابراین باید به استفاده از پیشگیری از بارداری ادامه دهید. بارداری ممکن است هنوز امکان پذیر باشد، اما احتمالاً خطرناک است و به سقط جنین ختم می شود.