فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی درمانی برای ضربان قلب نامنظم و آشفته به نام فیبریلاسیون دهلیزی

 (A-fib) است. از انرژی گرما یا سرما برای ایجاد زخم های کوچک در قلب استفاده می کند تا سیگنال های الکتریکی غیر طبیعی را مسدود کند و ضربان قلب طبیعی را بازیابی کند.

اگر داروها یا درمان‌های دیگر مؤثر نباشند، ممکن است از ابلیشن فیبریلاسیون دهلیزی استفاده شود. گاهی اوقات این اولین درمان برای بیماران خاص است.

فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی اغلب با استفاده از لوله های نازک و انعطاف پذیر به نام کاتتر انجام می‌شود که از طریق سیاهرگ ها یا شریان ها به قلب وارد می شود. کمتر متداول است که ابلیشن در طی جراحی قلب انجام می شود.

چرا این کار انجام می شود

فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب انجام می شود. اگر علائم A-fib از جمله ضربان قلب تند و لرزان را دارید که با سایر داروها بهبود نیافته است، پزشک ممکن است این نوع فرسایش را توصیه کند.

خطرات

خطرات احتمالی فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی عبارتند از:

• بیماری یا عفونت در محلی که کاتترها قرار داده شده اند
• آسیب رگ های خونی
• آسیب دریچه قلب
• آریتمی جدید یا بدتر
• ضربان قلب آهسته که ممکن است نیاز به ضربان ساز برای اصلاح داشته باشد
• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها (ترومبوآمبولی وریدی)
• سکته مغزی یا حمله قلبی
• باریک شدن وریدهایی که خون را بین ریه ها و قلب حمل می کنند (تنگی ورید ریوی)
• آسیب به کلیه ها در اثر رنگ استفاده شده در طول عمل
• مرگ در موارد نادر

در مورد خطرات و مزایای فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی با پزشک خود صحبت کنید تا تصمیم بگیرید که آیا برای شما مناسب است یا خیر.

روش کار 

پزشک ممکن است آزمایش های متعددی را برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت قلب قبل از فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی تجویز کند.

شب قبل از عمل باید خوردن و آشامیدن را متوقف کنید. پزشک یا پرستار به شما می گوید که چگونه باید هر دارویی را قبل از فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی ادامه دهید.

آنچه را می توان انتظار داشت

قبل از عمل

فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارستان انجام می شود. یک متخصص یک IV را در ساعد یا دست قرار می دهد و داروی آرام بخش برای کمک به آرامش به شما می دهد.

مقدار آرامبخش مورد نیاز برای این عمل به آریتمی خاص و سایر شرایط سلامتی بستگی دارد. ممکن است کاملاً بیدار باشید یا به آرامی بخوابید ، یا ممکن است به شما بیهوشی عمومی داده شود.

در حین عمل

یکی از تکنیک های زیر برای ایجاد زخم های کوچک در قلب و مسدود کردن ریتم های غیر طبیعی قلب استفاده می شود:

• گرما (انرژی فرکانس رادیویی)
• سرمای شدید (کریوابلیشن)

زمانی که کاتتر به قلب منتقل می شود یا زمانی که رنگ تزریق می‌شود و هنگام خروج ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید. اگر درد شدید یا تنگی نفس دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

این روش معمولاً سه تا شش ساعت طول می کشد. روش های پیچیده ممکن است بیشتر طول بکشد.

بعد از عمل

پس از انجام عمل، به بخش ریکاوری منتقل می شوید تا آرام آرام استراحت کنید و از خونریزی از محلی که کاتترها در رگ های خونی قرار داده شده اند جلوگیری شود. ضربان قلب و فشار خون به طور مداوم برای بررسی عوارض کنترل می شود.

بسته به شرایط، ممکن است بتوانید در همان روزی که عمل انجام دادید به خانه بروید. اگر همان روز به خانه می روید، برنامه ریزی کنید که شخصی شما را برساند.

ممکن است بعد از عمل کمی احساس درد کنید، اما این درد نباید بیش از یک هفته طول بکشد. معمولاً می‌توانید در عرض چند روز پس از انجام ابلیشن کاتتر قلبی به فعالیت‌های عادی خود بازگردید.

نتایج

اکثر مردم بعد از فرسایش قلبی بهبودی‌هایی در کیفیت زندگی خود مشاهده می کنند. اما این احتمال وجود دارد که ضربان قلب غیر طبیعی بازگردد. اگر این اتفاق بیفتد، این روش ممکن است تکرار شود یا شما و پزشکتان ممکن است درمان های دیگری را در نظر بگیرید. این روش برای کاهش خطر سکته مغزی، مفید نشان داده نشده است. برای کاهش خطر سکته ممکن است نیاز به مصرف داروهای رقیق کننده خون داشته باشید.

مطالب مرتبط