یک آزمایش خون رایج، آزمایش نیتروژن اوره خون (BUN) اطلاعات مهمی را در مورد عملکرد کلیه ها و کبد نشان می دهد. آزمایش BUN مقدار نیتروژن اوره را در خون اندازه گیری می کند.

در اینجا نحوه تشکیل و خلاص شدن از شر نیتروژن اوره آمده است:

کبد پس از تجزیه پروتئین های مورد استفاده توسط سلول های بدن، آمونیاک - که حاوی نیتروژن است - تولید می کند.

نیتروژن با عناصر دیگر مانند کربن، هیدروژن و اکسیژن ترکیب می شود و اوره را تشکیل می دهد که یک محصول زائد شیمیایی است.

اوره از طریق جریان خون از کبد به کلیه ها می رود.

کلیه های سالم اوره را فیلتر می کنند و سایر مواد زائد را از خون خارج می کنند.

مواد زائد فیلتر شده از طریق ادرار از بدن خارج می شوند.

آزمایش BUN می تواند نشان دهد که آیا سطح نیتروژن اوره بالاتر از حد طبیعی است یا خیر، که نشان می دهد ممکن است کلیه ها یا کبد به درستی کار نکنند.

چرا این کار انجام می‌شود

ممکن است نیاز به آزمایش نیتروژن اوره خون داشته باشید:

اگر پزشک مشکوک به آسیب کلیه باشد.

اگر عملکرد کلیه نیاز به ارزیابی دارد.

برای کمک به تعیین اثربخشی درمان دیالیز در صورت همودیالیز یا دیالیز صفاقی

به عنوان بخشی از یک گروه آزمایش خون برای کمک به تشخیص تعدادی از شرایط دیگر، مانند آسیب کبدی، انسداد مجاری ادراری، نارسایی احتقانی قلب یا خونریزی گوارشی - اگرچه یک نتیجه آزمایش غیر طبیعی BUN به تنهایی هیچ یک از این شرایط را تأیید نمی کند.

اگر مشکلات کلیوی نگرانی اصلی باشد، سطح کراتینین در خون نیز احتمالاً زمانی که خون برای سطوح نیتروژن اوره آزمایش می شود اندازه گیری می شود. کراتینین یکی دیگر از مواد زائد است که کلیه های سالم از طریق ادرار از بدن خارج می کنند. سطوح بالای کراتینین در خون ممکن است نشانه آسیب کلیه باشد.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش کند که کلیه ها چگونه مواد زائد را از خون دفع می کنند. برای انجام این کار، ممکن است یک نمونه خون بگیرید تا میزان تخمینی فیلتراسیون گلومرولی (GFR) را محاسبه کنید. GFR درصد عملکرد کلیه را تخمین می زند.

روش انجام

اگر نمونه خون فقط برای نیتروژن اوره خون آزمایش می شود، می توانید قبل از آزمایش به طور معمول غذا بخورید و بنوشید. اگر نمونه خون برای آزمایش‌های اضافی مورد استفاده قرار می‌گیرد، ممکن است لازم باشد برای مدت معینی قبل از آزمایش ناشتا باشید. پزشک دستورالعمل های خاصی را ارائه خواهد داد.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

در طول آزمایش نیتروژن اوره خون، یکی از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی با وارد کردن یک سوزن در رگ بازو، نمونه خون می گیرد. نمونه خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. می توانید بلافاصله به فعالیت های معمول خود بازگردید.

نتایج

نتایج آزمایش نیتروژن اوره خون در سطح بین المللی بر حسب میلی مول در لیتر (mmol/L) اندازه گیری می شود. به طور کلی، حدود 7 تا 20 میلی گرم در دسی لیتر (2.5 تا 7.1 میلی مول در لیتر) طبیعی در نظر گرفته می شود.

اما محدوده نرمال ممکن است بسته به محدوده مرجع مورد استفاده توسط آزمایشگاه و سن متفاوت باشد. از پزشک خود بخواهید نتایج را توضیح دهد.

سطح نیتروژن اوره با افزایش سن افزایش می یابد. نوزادان نسبت به سایر افراد سطوح پایین تری دارند و دامنه آن در کودکان متفاوت است.

به طور کلی، سطح نیتروژن اوره خون بالا به این معنی است که کلیه ها خوب کار نمی کنند. اما افزایش نیتروژن اوره خون نیز می تواند به دلایل زیر باشد:

انسداد مجاری ادراری

نارسایی احتقانی قلب یا حمله قلبی اخیر

خونریزی گوارشی

کم آبی بدن، ناشی از ننوشیدن مایعات کافی یا به دلایل دیگر

شوکه شدن

سوختگی شدید

برخی داروها، مانند برخی از آنتی بیوتیک ها

یک رژیم غذایی با پروتئین بالا

اگر آسیب کلیه نگران کننده است، از پزشک خود بپرسید که چه عواملی ممکن است در ایجاد آسیب موثر باشند و چه اقداماتی می توانید برای کنترل آنها انجام دهید.