جراحی آب مروارید روشی برای برداشتن عدسی چشم و در بیشتر موارد جایگزینی آن با عدسی مصنوعی است. به طور معمول، عدسی چشم شفاف است. آب مروارید باعث کدر شدن عدسی می شود که در نهایت دید را تحت تاثیر قرار می دهد.

جراحی آب مروارید توسط چشم پزشک به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که پس از جراحی نیازی به ماندن در بیمارستان نیست. جراحی آب مروارید بسیار رایج است و به طور کلی یک روش بی خطر است.

چرا این کار انجام می شود

جراحی آب مروارید برای درمان آب مروارید انجام می شود. آب مروارید می تواند باعث تاری دید و افزایش تابش خیره کننده نور شود. اگر آب مروارید انجام فعالیت های عادی را دشوار کند، پزشک ممکن است جراحی آب مروارید را پیشنهاد کند.

 

زمانی که آب مروارید با درمان مشکل چشمی دیگر تداخل داشته باشد، ممکن است جراحی آب مروارید توصیه شود. به عنوان مثال، در صورتی که آب مروارید معاینه پشت چشم را برای نظارت یا درمان سایر مشکلات چشمی مانند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن یا رتینوپاتی دیابتی برای چشم پزشک مشکل کند، ممکن است پزشکان جراحی آب مروارید را توصیه کنند.

 

در بیشتر موارد، انتظار برای انجام جراحی آب مروارید به چشم آسیبی نمی رساند، بنابراین زمان دارید تا گزینه های خود را در نظر بگیرید. اگر بینایی هنوز کاملاً خوب است، ممکن است تا سال‌های زیادی نیازی به جراحی آب مروارید نداشته باشید.

 

هنگام بررسی جراحی آب مروارید، این سوالات را در نظر داشته باشید:

 

آیا می توانید ببینید که با خیال راحت کار خود را انجام دهید و رانندگی کنید؟

آیا در خواندن یا تماشای تلویزیون مشکل دارید؟

آیا آشپزی، خرید، انجام کارهای خانه، بالا رفتن از پله ها یا مصرف دارو دشوار است؟

آیا مشکلات بینایی بر سطح استقلال شما تأثیر می گذارد؟

آیا نورهای روشن دیدتان را دشوار می کند؟

• 
  
• خطرات
  

عوارض بعد از جراحی آب مروارید غیرمعمول است و اکثر آنها با موفقیت قابل درمان هستند.

 

خطرات جراحی آب مروارید عبارتند از:

 

التهاب

عفونت

خون ریزی

تورم

افتادگی پلک

دررفتگی عدسی مصنوعی

جداشدگی شبکیه

گلوکوم

آب مروارید ثانویه

از دست دادن بینایی

اگر بیماری چشمی دیگری یا یک بیماری جدی داشته باشید، خطر عوارض بیشتر است. گاهی اوقات، جراحی آب مروارید به دلیل آسیب زمینه ای چشم ناشی از سایر بیماری ها، مانند آب سیاه یا دژنراسیون ماکولا، بینایی را بهبود نمی بخشد. در صورت امکان، ارزیابی و درمان سایر مشکلات چشمی قبل از تصمیم گیری برای جراحی آب مروارید مفید خواهد بود.

روش کار

غذا و داروها

ممکن است به شما دستور داده شود که 12 ساعت قبل از عمل آب مروارید چیزی نخورید یا ننوشید. همچنین ممکن است پزشک توصیه کند که مصرف داروهایی را که می تواند خطر خونریزی را در طول عمل افزایش دهد، به طور موقت متوقف کنید. در صورت مصرف داروهایی برای مشکلات پروستات به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا برخی از این داروها می توانند با جراحی آب مروارید تداخل داشته باشند.

 

قطره چشمی آنتی بیوتیکی ممکن است یک یا دو روز قبل از جراحی تجویز شود.

 

سایر اقدامات احتیاطی

معمولاً می‌توانید در همان روز جراحی به خانه بروید، اما نمی‌توانید رانندگی کنید، پس ترتیبی دهید که شخصی شما را  به خانه ببرد. همچنین در صورت لزوم در خانه کمک بگیرید، زیرا ممکن است پزشک فعالیت هایی مانند خم شدن و بلند کردن را برای حدود یک هفته پس از جراحی محدود کند.

قبل از عمل

یک هفته یا بیشتر قبل از جراحی، پزشک یک آزمایش سونوگرافی بدون درد برای اندازه گیری اندازه و شکل چشم انجام می دهد. این به تعیین نوع مناسب کاشت لنز (لنز داخل چشمی یا IOL) کمک می کند.

 

تقریباً به همه افرادی که جراحی آب مروارید انجام می دهند، IOL داده می شود. این لنزها با تمرکز نور بر پشت چشم، دید را بهبود می بخشند. شما نمی توانید لنز را ببینید یا حس کنید. نیازی به مراقبت ندارد و به بخشی دائمی از چشم تبدیل می شود.

 

انواع IOL با ویژگی های مختلف موجود است. قبل از جراحی، شما و چشم پزشکتان در مورد اینکه کدام نوع IOL ممکن است برای شما و سبک زندگیتان بهتر عمل کند، صحبت می کنید. هزینه نیز ممکن است یک عامل باشد، زیرا شرکت های بیمه ممکن است برای همه انواع لنزها هزینه نپردازند.

 

IOL از پلاستیک، اکریلیک یا سیلیکون ساخته شده است. برخی از IOL ها نور ماوراء بنفش را مسدود می کنند. برخی از IOL ها پلاستیک سفت و سخت هستند و از طریق برشی کاشته می شوند که برای بسته شدن نیاز به چندین بخیه  دارد.

 

با این حال، بسیاری از IOL ها منعطف هستند و امکان برش کوچک‌تری را فراهم می‌کنند که نیاز به بخیه کم یا بدون بخیه دارد. جراح این نوع لنز را تا می کند و آن را در کپسول خالی که قبلاً لنز طبیعی قرار داشت قرار می دهد. هنگامی که داخل چشم قرار می گیرد، IOL تا شده باز می شود و کپسول خالی را پر می کند. 

برخی از انواع لنزهای موجود عبارتند از:

• تک کانونی با فوکوس ثابت. این نوع لنز دارای قدرت فوکوس واحد برای دید از راه دور است. مطالعه عموماً مستلزم استفاده از عینک مطالعه است.

  تک کانونی سازگار با فوکوس. اگرچه این لنزها تنها یک قدرت فوکوس دارند، اما می توانند به حرکات ماهیچه چشم پاسخ دهند و تمرکز را به اجسام نزدیک یا دور منتقل کنند.

  چند کانونی. این لنزها مشابه عینک هایی با لنزهای دو کانونی یا پیشرونده هستند. نقاط مختلف لنز قدرت فوکوس متفاوتی دارند که امکان دید نزدیک، متوسط ​​و دور را فراهم می کند.

  اصلاح آستیگماتیسم (توریک). اگر آستیگماتیسم قابل توجهی دارید، لنز توریک می تواند به اصلاح دید شما کمک کند.

در مورد مزایا و خطرات انواع مختلفIOL  با جراح چشم خود صحبت کنید تا مشخص شود چه چیزی برای شما بهتر است.

در طول روش

جراحی آب مروارید، معمولاً یک عمل سرپایی است و انجام آن، یک ساعت یا کمتر طول می کشد.

 

ابتدا پزشک قطره هایی را در چشم قرار می دهد تا مردمک چشم گشاد شود. برای بی‌حس کردن ناحیه، بی‌حس‌کننده‌های موضعی دریافت می‌کنید، و ممکن است برای کمک به آرامش به شما یک آرام‌بخش داده شود. اگر داروی آرام بخش داده شود، ممکن است در حین جراحی بیدار بمانید، اما گیج باشید.

 

در طی جراحی آب مروارید، عدسی کدر برداشته می شود و معمولاً یک لنز مصنوعی شفاف کاشته می شود. اما در برخی موارد، آب مروارید ممکن است بدون کاشت عدسی مصنوعی برداشته شود.

 

روش های جراحی که برای از بین بردن آب مروارید استفاده می شود عبارتند از:

• استفاده از پروب اولتراسوند برای شکستن لنز برای برداشتن. در طی یک روش به نام فیکوامولسیفیکاسیون، جراح یک برش کوچک در جلوی چشم (قرنیه) ایجاد می کند و یک پروب نازک به اندازه یک سوزن را در ماده عدسی که در آن آب مروارید است وارد می کند. 

   

  سپس جراح از پروب که امواج اولتراسوند را منتقل می کند، برای شکستن (امولسیون کردن) آب مروارید و مکش قطعات استفاده می کند. قسمت پشتی لنز (کپسول لنز) دست نخورده باقی مانده است تا به عنوان مکانی برای استراحت لنز مصنوعی باشد. ممکن است از بخیه ها برای بستن برش کوچک قرنیه در پایان عمل استفاده شود.

   

  ایجاد یک برش در چشم و برداشتن عدسی به صورت یک تکه. روشی که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد به نام استخراج آب مروارید خارج کپسولی، نیاز به برش بزرگتری نسبت به آن دارد که برای فیکوامولسیفیکاسیون استفاده می شود. از طریق این برش بزرگتر، جراح از ابزارهای جراحی برای برداشتن کپسول جلویی لنز و عدسی کدر شامل آب مروارید استفاده می کند. کپسول پشتی لنز در جای خود رها می شود تا به عنوان مکانی برای استراحت لنز مصنوعی عمل کند.

   

  این روش ممکن است در صورت داشتن عوارض چشمی خاص انجام شود. با برش بزرگتر، بخیه لازم است.

   

  هنگامی که آب مروارید توسط فیکوامولسیفیکاسیون یا استخراج خارج کپسولی برداشته شد، لنز مصنوعی در کپسول خالی لنز کاشته می شود.

بعد از عمل

پس از جراحی آب مروارید، انتظار داشته باشید که بینایی ظرف چند روز بهبود یابد. ممکن است در ابتدا با بهبود و تنظیم چشم، دید تار شود.

 

ممکن است رنگ‌ها پس از جراحی روشن‌تر به نظر برسند، زیرا از طریق یک لنز جدید و شفاف نگاه می‌کنید. آب مروارید معمولاً قبل از جراحی به رنگ زرد یا قهوه ای است و ظاهر رنگ ها را از بین می برد.

 

معمولاً یک یا دو روز پس از جراحی، هفته بعد و سپس دوباره بعد از حدود یک ماه برای نظارت بر بهبودی به چشم پزشک مراجعه خواهید کرد.

 

احساس خارش و ناراحتی خفیف تا چند روز پس از جراحی طبیعی است. از مالیدن یا فشار دادن به چشم خودداری کنید.

 

پزشک ممکن است بخواهد که در روز جراحی از چسب چشم یا محافظ استفاده کنید. همچنین ممکن است پزشک استفاده از چسب چشم را برای چند روز پس از جراحی و سپر محافظ هنگام خواب در دوران نقاهت را توصیه کند.

 

پزشک ممکن است برای جلوگیری از عفونت، کاهش التهاب و کنترل فشار چشم، قطره چشم یا سایر داروها را تجویز کند. گاهی اوقات، این داروها را می توان در زمان جراحی به چشم تزریق کرد.

 

پس از چند روز، بیشتر ناراحتی باید از بین برود. اغلب، بهبودی کامل در عرض هشت هفته اتفاق می افتد.

 

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

 

از دست دادن بینایی

دردی که با وجود استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه ادامه دارد

افزایش قرمزی چشم

تورم پلک

نور چشمک می زند یا چندین لکه جدید (شناور) جلوی چشم 

اکثر افراد حداقل در برخی مواقع پس از جراحی آب مروارید به عینک نیاز دارند. پزشک اطلاع می دهد که چه زمانی چشمان شما به اندازه کافی بهبود یافته است تا بتوانید نسخه نهایی عینک را دریافت کنید. این معمولا بین یک تا سه ماه پس از جراحی است.

 

اگر آب مروارید در هر دو چشم دارید، پزشک معمولاً بعد از بهبود چشم اول، عمل جراحی دوم را برنامه‌ریزی می کند.

نتایج

جراحی آب مروارید با موفقیت بینایی را در اکثر افرادی که این روش را انجام می دهند بازیابی می کند.

 

افرادی که جراحی آب مروارید انجام داده اند ممکن است دچار آب مروارید ثانویه شوند. اصطلاح پزشکی برای این عارضه رایج به عنوان کدورت کپسول خلفی (PCO) شناخته می شود. این زمانی اتفاق می‌افتد که پشت کپسول لنز - بخشی از لنز که در طول جراحی برداشته نشده و اکنون از کاشت لنز پشتیبانی می‌کند - کدر شده و دید را مختل می‌کند.

 

PCO با یک روش سرپایی بدون درد و پنج دقیقه ای به نام کپسولوتومی لیزر ایتریوم-آلومینیوم-گارنت (YAG) درمان می شود. در کپسولوتومی لیزر YAG، از یک پرتو لیزر برای ایجاد یک منفذ کوچک در کپسول ابری استفاده می‌شود تا مسیر روشنی را فراهم کند که نور از آن عبور کند.

 

بعد از عمل، معمولاً حدود یک ساعت در مطب دکتر می‌مانید تا مطمئن شوید که فشار چشم‌تان بالا نمی‌رود. سایر عوارض نادر است اما می تواند شامل افزایش فشار چشم و جدا شدن شبکیه باشد.