تشخیص سیاه سرفه در مراحل اولیه می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن شبیه علائم سایر بیماری های تنفسی رایج مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا برونشیت است.

 

گاهی اوقات، پزشکان می توانند سیاه سرفه را به سادگی با پرسش در مورد علائم و گوش دادن به سرفه تشخیص دهند. ممکن است برای تایید تشخیص به آزمایش های پزشکی نیاز باشد. چنین آزمایشاتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

کشت بینی یا گلو و آزمایش. پزشک از ناحیه ای که بینی و گلو به هم می رسند (نازوفارنکس) یک سواب یا نمونه ساکشن می گیرد. سپس نمونه برای شواهد وجود باکتری سیاه سرفه بررسی می شود.

 

آزمایشات خون. ممکن است یک نمونه خون گرفته شود و به آزمایشگاه فرستاده شود تا تعداد گلبول های سفید خون بررسی شود، زیرا گلبول های سفید به بدن در مبارزه با عفونت ها، مانند سیاه سرفه کمک می کنند. بالا بودن تعداد گلبول های سفید معمولاً نشان دهنده وجود عفونت یا التهاب است. این یک آزمایش عمومی است و مخصوص سیاه سرفه نیست.

 

رادیوگرافی قفسه سینه. پزشک ممکن است برای بررسی وجود التهاب یا مایع در ریه‌ها عکس‌برداری با اشعه ایکس را تجویز کند، که ممکن است زمانی رخ دهد که ذات‌الریه سیاه سرفه و سایر عفونت‌های تنفسی را پیچیده می‌کند.

 

رفتار

معمولاً نوزادان برای درمان در بیمارستان بستری می شوند زیرا سیاه سرفه برای آن گروه سنی خطرناک تر است. اگر کودک نمی تواند مایعات یا غذا را نگه دارد، ممکن است مایعات داخل وریدی لازم باشد. کودک همچنین از دیگران جدا می شود تا از سرایت جلوگیری شود.

 

درمان برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان معمولاً در خانه قابل مدیریت است.

 

 

داروها

آنتی بیوتیک ها باکتری های ایجاد کننده سیاه سرفه را از بین می برند و به بهبودی سریع کمک می کنند. به اعضای خانواده در معرض ممکن است آنتی بیوتیک های پیشگیرانه داده شود.

متأسفانه، مقدار زیادی دارو برای تسکین سرفه در دسترس نیست. به عنوان مثال، داروهای سرفه بدون نسخه، تأثیر کمی بر سیاه سرفه دارند و توصیه نمی شود.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

 

نکات زیر برای افرادی که با سیاه سرفه در خانه تحت درمان قرار می گیرند اعمال می شود:

 

• استراحت کافی داشته باشید. یک اتاق خواب خنک، آرام و تاریک ممکن است کمک کند تا بهتر استراحت کنید.

  به مقدار زیاد مایعات بنوشید. آب، آب میوه و سوپ انتخاب های خوبی هستند. به خصوص در کودکان مراقب علائم کم آبی بدن، مانند خشکی لب ها، گریه بدون اشک و تکرر ادرار باشید.

  وعده های غذایی کوچکتر بخورید. برای جلوگیری از استفراغ بعد از سرفه، وعده های غذایی کوچکتر و دفعات بیشتری را به جای وعده های بزرگ بخورید.

  هوا را پاک کنید. خانه خود را از محرک‌هایی که می‌توانند باعث سیاه سرفه شوند، مانند دود تنباکو و بخار شومینه‌ها دور نگه دارید.

  جلوگیری از انتقال. سرفه خود را بپوشانید و دست های خود را مرتب بشویید. اگر باید در کنار دیگران باشید، ماسک بزنید.

•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر فکر می کنید که شما یا فرزندتان سیاه سرفه دارید، با پزشک خانواده یا متخصص اطفال خود قرار ملاقات بگذارید. علائم شدید ممکن است مستلزم مراجعه به یک مرکز مراقبت فوری یا بخش اورژانس بیمارستان باشد.

 

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

 

ممکن است بخواهید فهرستی بنویسید شامل:

 

شرح دقیق علائم و نشانه ها

 

اطلاعات در مورد مشکلات پزشکی گذشته

 

تاریخ ایمن سازی

 

اطلاعات در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادر

 

سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک یک معاینه انجام می دهد و از گوشی پزشکی برای گوش دادن دقیق به ریه ها استفاده می کند.

 

سوالاتی که پزشک ممکن است بپرسد عبارتند از:

 

• سرفه از چه زمانی شروع شد؟
• به طور کلی سرفه چقدر طول می کشد؟
• آیا چیزی باعث تحریک سرفه تان می شود؟
• آیا سرفه هرگز باعث تهوع یا استفراغ شما شده؟
• آیا با کسی که سیاه سرفه داشته ارتباط داشته اید؟
•  
• مطالب مرتبط