پزشک یک معاینه فیزیکی کامل از جمله گوش دادن به قلب با گوشی پزشکی انجام می دهد. هنگامی که پریکارد ملتهب است یا زمانی که مایع در اطراف قلب جمع شده باشد، صدای خاصی به نام مالش پریکارد می تواند ایجاد شود.

 

سپس پزشک ممکن است آزمایشاتی را توصیه کند، مانند:

 

شمارش کامل خون. در اکثر افراد مبتلا به سندرم درسلر تعداد گلبول های سفید خون (WBC) افزایش یافته است.

آزمایش خون برای اندازه گیری التهاب. سطح بالاتر از حد طبیعی پروتئین واکنش‌گر C و افزایش سرعت رسوب گلبول‌های قرمز می‌تواند نشان‌دهنده التهابی باشد که با سندرم درسلر سازگار است.

الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG). این تست سریع و بدون درد سیگنال های الکتریکی را از طریق سیم های متصل به پوست در قلب ثبت می کند. تغییرات خاصی در سیگنال های الکتریکی می تواند نشان دهنده فشار روی قلب باشد. اما قرائت EKG ممکن است پس از جراحی قلب غیرطبیعی باشد، بنابراین پزشک نتایج آزمایش‌های اضافی را هنگام تشخیص سندرم درسلر در نظر می‌گیرد.

اشعه ایکس قفسه سینه. اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به تشخیص مایع اطراف قلب یا ریه ها و همچنین  به رد سایر علل علائم مانند ذات الریه کمک کند.

اکوکاردیوگرافی. امواج صوتی، تصویری از قلب تولید می کند و به پزشک کمک می کند تا ببیند آیا مایع در اطراف آن جمع می شود یا خیر.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب MRI.  ام آر آی قلب از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر ثابت یا متحرک از چگونگی جریان خون در قلب استفاده می کند. این آزمایش می تواند ضخیم شدن پریکارد را نشان دهد.

رفتار

اهداف درمان سندرم درسلر مدیریت درد و کاهش التهاب است. درمان ممکن است شامل داروها و در صورت بروز عوارض، جراحی باشد.

داروها

درمان اصلی سندرم درسلر، درمان دارویی برای کاهش التهاب است. پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) تجویز کند، مانند:

 

آسپرین

ایبوپروفن (Advil، Motrin IB)

کلشی سین

اگر سندرم درسلر پس از حمله قلبی رخ دهد، معمولا آسپرین بر سایر NSAID ها ترجیح داده می شود.

 

ممکن است ایندومتاسین نیز تجویز شود.

 

اگر این داروها کمکی نکردند، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را تجویز کند. این سرکوب کننده های قدرتمند سیستم ایمنی می توانند التهاب مربوط به سندرم درسلر را کاهش دهند. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند و ممکن است در بهبود بافت قلب آسیب دیده پس از حمله قلبی یا جراحی اختلال ایجاد کنند. به این دلایل، کورتیکواستروئیدها معمولاً تنها زمانی استفاده می‌شوند که سایر درمان‌ها مؤثر نباشند.

درمان عوارض

عوارض سندرم درسلر می‌تواند به درمان‌های تهاجمی‌تری نیاز داشته باشد، از جمله:

• تخلیه مایعات اضافی. اگر دچار تامپوناد قلبی شوید، پزشک احتمالاً یک روش (پریکاردیوسنتز) را توصیه می کند که در آن از یک سوزن یا لوله کوچک (کاتتر) برای برداشتن مایع اضافی استفاده می‌شود. این روش معمولا با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود.
• برداشتن پریکارد. در صورت ابتلا به پریکاردیت انقباضی، ممکن است به جراحی برای برداشتن پریکارد (پریکاردکتومی) نیاز داشته باشید.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر به دلیل درد قفسه سینه در اورژانس هستید، ممکن است از شما بپرسند:

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا می توانید شدت درد قفسه سینه را از 1 تا 10 ارزیابی کنید؟
• آیا چیزی علائم را بدتر می کند؟
• درد در کجا قرار دارد؟ آیا جایی فراتر از سینه گسترش یافته است؟
• آیا اخیراً اتفاقی افتاده است که می‌تواند باعث آسیب به قلب شود، مانند حمله قلبی، جراحی قلب یا ترومای بلانت به قفسه سینه‌تان؟
• آیا بیماری دیگری دارید؟
• چه داروهای  با نسخه یا بدون نسخه ای مصرف می کنید؟

• 
  

• مطالب مرتبط