اگرچه هیچ آزمایش واحدی برای تب روماتیسمی وجود ندارد، اما تشخیص بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایش مشخص می شود.

 

 

آزمایشات خون

 

اگر کودک قبلاً با استفاده از آزمایش سواب گلو مبتلا به عفونت استرپتوکوکی تشخیص داده شده بود، ممکن است پزشک آزمایش‌های اضافی برای باکتری تجویز نکند.

 

گاهی اوقات، آزمایش خونی انجام می شود که می تواند آنتی بادی های باکتری استرپتوکوک را در خون تشخیص دهد. باکتری واقعی ممکن است دیگر در بافت گلو یا خون کودک قابل تشخیص نباشد.

 

برای آزمایش تب روماتیسمی، پزشک احتمالاً با اندازه‌گیری نشانگرهای التهابی در خون، که شامل پروتئین واکنش‌گر C و میزان رسوب گلبول‌های قرمز است، التهاب را نیز بررسی می‌کند.

 

 

الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG)

 

این تست سیگنال های الکتریکی را هنگام عبور از قلب کودک ثبت می کند. نتایج می تواند نشان دهد که آیا فعالیت الکتریکی قلب غیرطبیعی است یا خیر و می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا ممکن است قسمت هایی از قلب بزرگ شده باشد یا خیر.

 

 

اکوکاردیوگرافی

 

 

امواج صوتی برای ایجاد تصاویر زنده از قلب استفاده می شود که می تواند به پزشک در تشخیص مشکلات قلبی کمک کند.

 

 

رفتار

اهداف درمان تب روماتیسمی از بین بردن باقیمانده باکتری استرپتوکوک گروه A، تسکین علائم، کنترل التهاب و جلوگیری از عود بیماری است.

 

 

درمان ها عبارتند از:

 

 

آنتی بیوتیک ها. پزشک پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری را برای از بین بردن باکتری های باقی مانده استرپتوکوک تجویز می کند.

 

 

پس از اینکه کودک درمان کامل آنتی بیوتیکی را کامل کرد، پزشک دوره دیگری از آنتی بیوتیک ها را برای جلوگیری از عود تب روماتیسمی شروع می کند. درمان پیشگیرانه احتمالا تا سن 21 سالگی یا تا زمانی که فرزند شما یک دوره درمانی حداقل 5 ساله را تکمیل کند، ادامه خواهد داشت.

 

 

ممکن است به افرادی که در طی تب روماتیسمی دچار التهاب قلب شده‌اند توصیه شود که درمان پیشگیرانه آنتی‌بیوتیکی را برای ۱۰ سال یا بیشتر ادامه دهند.

 

 

درمان ضد التهابی. پزشک یک مسکن مانند آسپرین یا ناپروکسن (Naprosyn، Naprelan، Anaprox DS) برای کاهش التهاب، تب و درد تجویز می کند. اگر علائم شدید هستند یا کودک به داروهای ضد التهابی پاسخ نمی دهد، ممکن است پزشک کورتیکواستروئید تجویز کند.

 

 

داروهای ضد تشنج. برای حرکات غیرارادی شدید ناشی از کره سیدنهام، پزشک ممکن است داروهای ضد تشنج مانند والپروئیک اسید (دپاکین) یا کاربامازپین (کارباترول، تگرتول، و غیره) را تجویز کند.

 

 

مراقبت بلند مدت

 

با پزشک صحبت کنید، که کودک به چه نوع پیگیری و مراقبت طولانی مدت نیاز دارد.

 

آسیب قلبی ناشی از تب روماتیسمی ممکن است برای سال ها ظاهر نشود. وقتی فرزند شما بزرگ شد، باید این اطلاعات را در سابقه پزشکی خود لحاظ کند و به طور منظم معاینه قلب انجام دهد.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

پزشک ممکن است استراحت در رختخواب را برای کودکتان توصیه کند و از شما بخواهد که فعالیت های او را تا زمانی که التهاب، درد و سایر علائم بهبود نیافته محدود کنید. اگر التهاب در بافت‌های قلب وجود داشته باشد، بسته به درجه التهاب، ممکن است کودک برای چند هفته تا چند ماه به استراحت کامل در بستر نیاز داشته باشد.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر کودک، علائم تب روماتیسمی دارد، احتمالاً با مراجعه به پزشک کودک خود شروع کنید. با این حال، پزشک ممکن است شما را برای برخی از آزمایشات تشخیصی به متخصص قلب کودکان ارجاع دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از ملاقات با پزشک، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم کودک، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیل شما برای برنامه ریزی قرار ملاقات باشد و علائمی که اخیراً برطرف شده است.

   

  بیماری های اخیر که داشته است

   

  تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کند یا اخیرا مصرف کرده است

   

  سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

   

در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا به شما کمک کند اطلاعاتی که داده می شود به خاطر بسپارید.

 

برای تب روماتیسمی، سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی ممکن است باعث علائم کودک من شود؟
• چه شرایط دیگری می تواند این علائم را ایجاد کند؟
• فرزند من به چه آزمایشاتی نیاز دارد؟
• بهترین اقدام چیست؟
• آیا تب روماتیسمی یا درمان آن بر سایر شرایط سلامت کودک من تأثیر می گذارد؟
• چقدر باید فعالیت های فرزندم را محدود کنم؟
• آیا فرزند من هنوز مسری است؟ برای چه مدت؟
• چه نوع پیگیری لازم است؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

افزون بر سوالاتی که برای خود آماده کرده اید، در حین قرار ملاقات خود با پزشک از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• علائم کودک از چه زمانی شروع می شود؟
• چگونه آنها در طول زمان تغییر کرده اند؟
• آیا فرزند شما اخیراً سرما خورده یا آنفولانزا داشته؟ علائم چه بود؟
• آیا فرزند شما در معرض گلودرد استرپتوکوکی قرار گرفته است؟
• آیا فرزند شما اخیراً مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک تشخیص داده شده است؟
• اگر مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک بوده، آیا تمام آنتی بیوتیک ها را طبق دستور پزشک مصرف کرده است؟
•