کشیدن دندان عقل

کشیدن دندان عقل یک روش جراحی برای برداشتن یک یا چند دندان عقل است - چهار دندان بزرگسال دائمی که در گوشه های پشتی دهان در بالا و پایین قرار دارند.

اگر دندان عقل فضایی برای رشد نداشته باشد (دندان عقل نهفته) که منجر به درد، عفونت یا سایر مشکلات دندانی شود، احتمالاً باید آن را بکشید. کشیدن دندان عقل ممکن است توسط دندانپزشک یا جراح دهان انجام شود.

برای جلوگیری از مشکلات احتمالی آینده، برخی از دندانپزشکان و جراحان دهان، کشیدن دندان عقل را توصیه می کنند، حتی اگر دندان های نهفته در حال حاضر مشکلی ایجاد نکرده باشند.

چرا این کار انجام می شود

دندان های عقل یا آسیاب سوم آخرین دندان های دائمی هستند که در دهان ظاهر می شوند. این دندان ها معمولا بین 17 تا 25 سالگی ظاهر می شوند. برخی از افراد هرگز دندان عقل در نمی آورند. برای برخی دیگر، دندان عقل به طور طبیعی رویش می‌کند - درست مانند دندان‌های آسیاب دیگرشان - و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

بسیاری از افراد دچار دندان عقل نهفته می شوند – دندان هایی که فضای کافی برای رویش در دهان یا رشد طبیعی ندارند. دندان عقل نهفته ممکن است به طور جزئی بیرون بیاید یا اصلاً بیرون نیاید.

دندان عقل نهفته ممکن است در حالات زیر رشد کند:

رشد با زاویه نسبت به دندان بعدی (مولر دوم)

رشد با زاویه ای به سمت پشت دهان

رشد با زاویه مناسب نسبت به سایر دندان ها، به گونه ای که گویی دندان عقل در داخل استخوان فک دراز کشیده است.

رشد مانند سایر دندان ها مستقیماً به سمت بالا یا پایین اما در استخوان فک محبوس بماند

مشکلات دندان عقل نهفته

اگر منجر به مشکلاتی مانند موارد زیر شود، احتمالاً به کشیدن دندان عقل نهفته خود نیاز خواهید داشت:

درد

به دام انداختن مواد غذایی و باقی مانده در پشت دندان عقل

عفونت یا بیماری لثه (بیماری پریودنتال)

پوسیدگی دندان در یک دندان عقل نیمه رویش شده

آسیب به دندان نزدیک یا استخوان اطراف

ایجاد یک کیسه پر از مایع (کیست) در اطراف دندان عقل

عوارض درمان های ارتودنسی برای صاف کردن دندان های دیگر

جلوگیری از مشکلات دندانی در آینده

متخصصان دندانپزشکی در مورد ارزش کشیدن دندان عقل نهفته که مشکلی ایجاد نمی کند (بدون علامت) اختلاف نظر دارند.

پیش بینی مشکلات آینده دندان عقل نهفته دشوار است. با این حال، در اینجا دلیل کشیدن پیشگیرانه است:

دندان عقل بدون علامت همچنان می تواند حامل بیماری باشد.

اگر فضای کافی برای رویش دندان وجود نداشته باشد، اغلب رسیدن به آن و تمیز کردن صحیح آن دشوار است.

عوارض جدی دندان عقل در افراد جوان کمتر اتفاق می افتد.

افراد مسن ممکن است با جراحی و عوارض بعد از جراحی دچار مشکل شوند.

خطرات

بیشتر کشیدن دندان عقل عوارض طولانی مدتی را به دنبال ندارد. با این حال، برداشتن دندان عقل نهفته گهگاه نیازمند یک رویکرد جراحی است که شامل ایجاد برش در بافت لثه و برداشتن استخوان است. به ندرت، عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

حفره خشک دردناک، یا قرار گرفتن در معرض استخوان زمانی که لخته خون پس از جراحی از محل زخم جراحی از بین می رود.

عفونت در سوکت از باکتری یا ذرات غذای به دام افتاده

آسیب به دندان های مجاور، اعصاب، استخوان فک یا سینوس ها

روش انجام

دندانپزشک ممکن است این روش را در مطب انجام دهد. با این حال، اگر دندان عمیقا نهفته است یا اگر کشیدن نیاز به یک روش جراحی عمیق دارد، دندانپزشک ممکن است پیشنهاد کند که به جراح دهان مراجعه کنید. علاوه بر بی‌حس کردن ناحیه با بی‌حسی موضعی، جراح ممکن است آرام‌بخشی را پیشنهاد کند تا در طول عمل راحت‌تر باشید.

سوالاتی که باید پرسید

سوالاتی که ممکن است بخواهید از دندانپزشک یا جراح دهان خود بپرسید عبارتند از:

چند دندان عقل باید برداشته شود؟

چه نوع بیهوشی دریافت خواهم کرد؟

انتظار دارید این روش چقدر پیچیده باشد؟

احتمال دارد این روش چقدر طول بکشد؟

آیا دندان عقل نهفته باعث آسیب به دندان های دیگر شده است؟

آیا خطر آسیب عصبی وجود دارد؟

چه درمان های دندانپزشکی دیگری ممکن است در تاریخ بعدی نیاز داشته باشم؟

چه مدت طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابم و به فعالیت عادی بازگردم؟

آماده شدن برای جراحی

کشیدن دندان عقل تقریباً همیشه به صورت سرپایی انجام می شود. یعنی همان روز به خانه می روید.

دستورالعمل هایی را از کارکنان بیمارستان یا کلینیک دندانپزشکی دریافت خواهید کرد که چه کاری باید قبل از جراحی و روز جراحی برنامه ریزی شده خود انجام دهید. این سوالات را بپرسید:

آیا باید ترتیبی بدهم که کسی بعد از عمل مرا به خانه برساند؟

چه زمانی باید به کلینیک دندانپزشکی بروم؟

آیا باید از خوردن غذا یا نوشیدن مایعات یا هر دو پرهیز کنم؟ اگر چنین است، از چه زمانی شروع کنم؟

آیا می توانم داروهای تجویزی خود را قبل از جراحی مصرف کنم؟ اگر چنین است، چه مدت قبل از جراحی می توانم دارو مصرف کنم؟

آیا قبل از جراحی باید از مصرف داروهای بدون نسخه اجتناب کنم؟

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

در طول روش

دندانپزشک یا جراح دهان بسته به پیچیدگی مورد انتظار کشیدن دندان عقل و سطح راحتی شما ممکن است از یکی از سه نوع بیهوشی استفاده کند. گزینه ها عبارتند از:

بی حسی موضعی. دندانپزشک یا جراح دهان بی حسی موضعی را با یک یا چند تزریق در نزدیکی محل هر کشیدن انجام می دهد. قبل از تزریق، دندانپزشک یا جراح احتمالاً ماده ای را روی لثه ها اعمال می کند تا آنها را بی حس کند. در حین کشیدن دندان بیدار هستید. اگرچه مقداری فشار و حرکت را احساس خواهید کرد، اما نباید درد را تجربه کنید.

بی حسی آرام بخش. دندانپزشک یا جراح دهان از طریق یک خط داخل وریدی (IV) در بازو به بیمار بی حسی آرام بخش می دهد. بی حسی آرام بخش، هوشیاری را در طول عمل سرکوب می کند. هیچ دردی احساس نمی کنید و حافظه محدودی از این روش خواهید داشت. همچنین برای بی حس کردن لثه ها بی حسی موضعی دریافت خواهید کرد.

بیهوشی عمومی. در شرایط خاص، ممکن است به شما بیهوشی عمومی پیشنهاد شود. ممکن است دارو را از طریق بینی استنشاق کنید یا یک خط IV در بازوی خود داشته باشید یا هر دو. سپس هوشیاری خود را از دست می دهید. تیم جراحی دارو، تنفس، دما، مایعات و فشار خون را از نزدیک زیر نظر دارد. هیچ دردی را تجربه نخواهید کرد و هیچ خاطره ای از این روش ندارید. بی حسی موضعی نیز برای کمک به ناراحتی بعد از عمل تجویز می شود.

در طول کشیدن دندان عقل، دندانپزشک یا جراح دهان:

برشی در بافت لثه ایجاد می کند تا دندان و استخوان را نمایان کند.

استخوانی را که دسترسی به ریشه دندان را مسدود می کند از بین می برد.

اگر دندان به صورت تکه تکه راحت تر جدا شود، دندان را به بخش هایی تقسیم می کند.

دندان را از بین می برد.

محل دندان برداشته شده را از هر گونه باقی مانده از دندان یا استخوان تمیز می کند.

زخم را بخیه می زند تا بهبود یابد، اگرچه این همیشه ضروری نیست.

برای کنترل خونریزی و کمک به تشکیل لخته خون، گاز را روی محل استخراج قرار می‌دهد.

بعد از عمل

اگر بیهوشی آرام بخش یا بیهوشی عمومی دریافت می کنید، پس از عمل به اتاق ریکاوری منتقل می شوید. اگر بی حسی موضعی دارید، زمان بهبودی کوتاه احتمالاً در صندلی دندانپزشکی است.

برای بهبودی عمل جراحی، دستورالعمل دندانپزشک خود را در موارد زیر دنبال کنید:

خون ریزی. مقداری تراوش خون ممکن است در روز اول پس از کشیدن دندان عقل رخ دهد. سعی کنید از تف بیش از حد خودداری کنید تا لخته خون را از حفره خارج نکنید. طبق دستور دندانپزشک یا جراح دهان، گاز را روی محل استخراج قرار دهید.

مدیریت درد. ممکن است بتوانید درد را با مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا داروهای مسکن تجویز شده توسط دندانپزشک یا جراح دهان خود مدیریت کنید. اگر استخوان در طول عمل برداشته شده باشد، داروهای مسکن تجویزی ممکن است مفید باشد. نگه داشتن یک بسته سرد در برابر فک خود نیز ممکن است درد را تسکین دهد.

تورم و جوش . طبق دستور دندانپزشک یا جراح از کیسه یخ استفاده کنید. هر گونه ورم گونه‌ها معمولاً طی دو یا سه روز بهبود می‌یابد. رفع کبودی ممکن است چند روز دیگر طول بکشد.

فعالیت. پس از جراحی، برای بقیه روز استراحت کنید. از روز بعد فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید، اما حداقل به مدت یک هفته از فعالیت های شدید که ممکن است منجر به از بین رفتن لخته خون از حفره شود، خودداری کنید.

نوشیدنی ها. بعد از جراحی مقدار زیادی آب بنوشید. در 24 ساعت اول از نوشیدنی های کافئین دار، گازدار یا گرم خودداری کنید. حداقل یک هفته با نی ننوشید زیرا عمل مکیدن می تواند لخته خون را از حفره خارج کند.

غذا. در 24 ساعت اول فقط غذاهای نرم مانند ماست یا پوره بخورید. زمانی که می توانید آنها را تحمل کنید شروع به خوردن غذاهای نیمه نرم کنید. از غذاهای سفت، جویدنی، داغ یا تند که ممکن است در حفره گیر کرده یا زخم را تحریک کنند، خودداری کنید.

تمیز کردن دهان. در 24 ساعت اول پس از جراحی از مسواک زدن، شستشوی دهان، تف کردن و استفاده از دهانشویه خودداری کنید. معمولاً به شما گفته می شود که بعد از 24 ساعت اول مسواک زدن را از سر بگیرید. هنگام مسواک زدن در نزدیکی زخم جراحی ملایم باشید و هر دو ساعت و بعد از غذا به مدت یک هفته دهان خود را به آرامی با آب نمک گرم بشویید.

مصرف تنباکو. اگر سیگار می کشید، حداقل تا 72 ساعت پس از جراحی این کار را انجام ندهید - و در صورت امکان بیشتر از آن صبر کنید. استفاده از محصولات تنباکو پس از جراحی دهان می تواند بهبودی را به تاخیر بیاندازد و خطر عوارض را افزایش دهد.

بخیه. ممکن است بخیه‌هایی داشته باشید که در عرض چند هفته حل می‌شوند یا اصلاً بخیه‌ای ندارید. اگر بخیه ها باید برداشته شوند، یک قرار ملاقات بگذارید تا بخیه ها کشیده شوند.

چه زمانی با دندانپزشک یا جراح خود تماس بگیرید

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر که می تواند نشان دهنده عفونت، آسیب عصبی یا سایر عوارض جدی باشد، با دندانپزشک یا جراح دهان خود تماس بگیرید:

مشکل در بلع یا تنفس

خون ریزی بیش از حد

تب

درد شدیدی که با داروهای مسکن تجویز شده تسکین نمی یابد

تورمی که بعد از دو یا سه روز بدتر می شود

طعم بد در دهان که با شستشو با آب نمک از بین نمی رود

چرک به داخل یا تراوش از زخم

بی حسی مداوم یا از دست دادن احساس

وجود خون یا چرک در ترشحات بینی

نتایج