کشیدن خلاء - که به آن زایمان به کمک خلاء نیز گفته می شود - روشی است که گاهی در طول زایمان طبیعی انجام می شود.

 

در طی یک زایمان واژینال با کمک خلاء، یک پزشک، وکیوم - یک فنجان نرم یا سفت با دسته و یک پمپ خلاء - را روی سر کودک اعمال می کند تا به هدایت نوزاد از کانال زایمان کمک کند. این معمولاً در حین انقباض انجام می شود در حالی که مادر فشار می آورد.

 

اگر زایمان پیشرفت نمی کند یا اگر سلامت نوزاد به زایمان فوری بستگی دارد، ممکن است پزشک کشیدن خلاء را در مرحله دوم زایمان توصیه کند.

 

اگرچه پزشک ممکن است کشیدن خلاء را برای تسریع زایمان توصیه کند، خطرات بالقوه ای از جمله خطر آسیب برای مادر و نوزاد وجود دارد. اگر کشیدن خلاء با شکست مواجه شود، ممکن است به زایمان سزارین نیاز باشد.

 

چرا این کار انجام می شود

اگر زایمان معیارهای خاصی را داشته باشد - دهانه رحم به طور کامل گشاد شده است، غشاها پاره شده است، و کودک با سر به داخل کانال زایمان فرود آمده است، ممکن است عمل کشیدن با خلاء در نظر گرفته شود، اما نمی توانید نوزاد را به بیرون هل دهید. کشیدن خلاء فقط در مرکز زایمان یا بیمارستانی که در صورت نیاز می‌توان سزارین کرد، مناسب است.

 

 

پزشک ممکن است زایمان به کمک خلاء را توصیه کند، اگر:

 

فشار می آورید، اما زایمان پیشرفت نمی کند. اگر بعد از مدت معینی پیشرفتی نداشته باشید، زایمان طولانی تلقی می شود.

 

ضربان قلب کودک حاکی از وجود مشکل است. اگر پزشک در مورد تغییرات در ضربان قلب کودک نگران است و زایمان فوری ضروری است، ممکن است زایمان واژینال با خلاء را توصیه کند.

 

یک نگرانی سلامتی دارید. اگر شرایط پزشکی خاصی دارید - مانند باریک شدن دریچه آئورت قلب (تنگی دریچه آئورت) - ممکن است پزشک مدت زمان فشار را محدود کند.

 

 

پزشک ممکن است در مورد استخراج خلاء هشدار دهد اگر:

 

کمتر از هفته 34 بارداری هستید.

 

کودک دارای شرایطی است که بر استحکام استخوان‌های او تأثیر می‌گذارد، مانند یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی.

 

سر کودک هنوز از نقطه وسط کانال زایمان عبور نکرده است.

 

موقعیت سر کودک مشخص نیست.

 

شانه ها، بازوها، باسن یا پاهای کودک از طریق کانال زایمان هدایت می شوند.

 

کودک ممکن است به دلیل بزرگی یا بزرگی لگن مادر نتواند از لگن عبور کند.

 

 

خطرات

زایمان به کمک خلاءخطر آسیب برای مادر و نوزاد را به همراه دارد.

 

 

خطرات احتمالی عبارتند از:

 

درد در ناحیه پرینه - بافت بین واژن و مقعد - پس از زایمان

 

پارگی دستگاه تناسلی تحتانی

 

مشکل کوتاه مدت در ادرار کردن یا تخلیه مثانه

 

بی اختیاری ادرار یا مدفوع کوتاه مدت یا طولانی مدت (ادرار یا مدفوع غیر ارادی)

 

توجه داشته باشید که بیشتر این خطرات با زایمان واژینال بدون کمک نیز همراه است.

 

 

پزشک  ممکن است قبل از قرار دادن ظرف وکیوم مجبور شود اپیزیوتومی - برش بافت بین واژن و مقعد - انجام دهد.

 

 

خطرات احتمالی برای کودک عبارتند از:

 

زخم های پوست سر

 

خطر بیشتر گیر کردن شانه نوزاد پس از زایمان سر (دیستوشی شانه)

 

شکستگی جمجمه

 

خونریزی در داخل جمجمه

 

صدمات جدی نوزاد پس از زایمان به کمک خلاء نادر است.

 

 

 

روش انجام

 

قبل از اینکه پزشک زایمان به کمک خلاء را در نظر بگیرد، ممکن است راه‌های دیگری را برای تشویق زایمان به پیشرفت امتحان کند. برای مثال، او ممکن است بیهوشی را برای تشویق موثرتر هل دادن تنظیم کند. برای تحریک انقباضات قوی تر، گزینه دیگر ممکن است داروی داخل وریدی باشد - معمولاً یک نسخه مصنوعی از هورمون اکسی توسین (Pitocin). پزشک همچنین ممکن است یک برش در بافت بین واژن و مقعد (اپیزیوتومی) ایجاد کند تا به سهولت زایمان کمک کند.

 

اگر به نظر می رسد زایمان به کمک خلاء بهترین گزینه است، پزشک خطرات و مزایای این روش را توضیح می دهد و از شما رضایت می خواهد. همچنین ممکن است در مورد گزینه های جایگزین، معمولاً سزارین بپرسید.

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

 

در طول عمل

 

در طول زایمان به کمک خلاء، به پشت دراز می کشید و پاهای خود را از هم باز می کنید. ممکن است از شما خواسته شود که دسته‌هایی را در هر طرف تخت زایمان بگیرید تا در حین هل دادن خود را محکم کنید.

 

پزشک ظرف وکیوم را داخل واژن قرار می‌دهد، ظرف را روی سر نوزاد قرار می‌دهد و بررسی می‌کند که هیچ بافت واژن بین ظرف و سر نوزاد گیر نکرده باشد. سپس پزشک از پمپ خلاء برای ایجاد مکش استفاده می کند.

 

در طول انقباض بعدی، پزشک به سرعت فشار مکش خلاء را افزایش می‌دهد، دسته ظرف را می‌گیرد و سعی می‌کند در حالی که فشار می‌دهید، کودک را از طریق کانال زایمان راهنمایی کند. بین انقباضات، پزشک ممکن است فشار مکش را حفظ کند یا کاهش دهد.

 

پس از زایمان سر نوزاد، پزشک مکش را رها کرده و فنجان را برمی دارد.

 

استخراج خلاء همیشه موفقیت آمیز نیست. اگر قادر به زایمان ایمن با کمک خلاء نباشید، زایمان سزارین توصیه می شود.

 

 

بعد از عمل

 

پس از زایمان، پزشک، شما را از نظر هرگونه آسیبی که ممکن است در اثر استفا ده از ظرف خلاء ایجاد شده باشد، معاینه می کند. هر گونه پارگی ترمیم می شود. اگر اپیزیوتومی انجام شده باشد نیز ترمیم می شود.

 

کودک همچنین برای علائم عوارضی که می تواند در اثر کشیدن خلاء ایجاد شود تحت نظر قرار می‌گیرد.

 

 

وقتی به خانه می روید

 

اگر در حین زایمان اپیزیوتومی یا پارگی واژن داشتید، ممکن است زخم برای چند هفته درد داشته باشد. زخم های گسترده ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بهبود یابد.

 

در حالی که در حال بهبودی هستید، انتظار داشته باشید که ناراحتی به تدریج بهبود یابد. اگر درد بدتر شد، تب کردید، یا متوجه علائم عفونت شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

اگر نمی توانید حرکات روده خود را کنترل کنید (بی اختیاری مدفوع)، با پزشک خود مشورت کنید.