نفرکتومی اهدایی یک روش جراحی برای برداشتن کلیه سالم از اهداکننده زنده برای پیوند به فردی است که کلیه‌هایش دیگر به درستی کار نمی‌کنند.

 

کلیه ها دو اندام لوبیایی شکل هستند که در هر طرف ستون فقرات درست زیر قفسه سینه قرار دارند. هر کدام به اندازه یک مشت است. عملکرد اصلی کلیه ها فیلتر کردن و حذف مواد زائد، مواد معدنی و مایعات اضافی از خون با تولید ادرار است.

 

افراد مبتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی باید از طریق دستگاه (همودیالیز)، از طریق روشی برای فیلتر کردن خون (دیالیز صفاقی)، یا از طریق پیوند کلیه، مواد زائد را از جریان خون خود خارج کنند.

 

پیوند کلیه از اهداکننده زنده جایگزینی برای پیوند کلیه اهداکننده متوفی است. یک اهدا کننده زنده می‌تواند یکی از دو کلیه خود را اهدا کند و کلیه باقی مانده قادر به انجام وظایف لازم است.

 

اولین پیوند موفق عضو در آمریکا در سال 1954 توسط یک اهداکننده کلیه زنده امکان پذیر شد و از جراحی سنتی (باز) برای جراحی اهدای کلیه استفاده شد. در حال حاضر، اکثریت قریب به اتفاق جراحی های اهدای کلیه با استفاده از تکنیک های لاپاراسکوپی کم تهاجمی و همچنین فناوری به کمک ربات انجام می شود.

 

اهدای کلیه زنده از طریق نفرکتومی اهدایی رایج ترین نوع عمل اهداکننده زنده است. 

 

 

چرا این کار انجام می شود

اهدای کلیه زنده از طریق نفرکتومی اهدایی به افرادی که نیاز به پیوند کلیه دارند، جایگزینی برای انتظار برای در دسترس قرار گرفتن اندام اهداکننده متوفی ارائه می دهد.

 

 

پیوند کلیه معمولاً درمان انتخابی برای نارسایی کلیه است، در مقایسه با یک عمر تحت دیالیز.

 

پیوند کلیه از اهداکننده زنده مزایای متعددی برای گیرنده دارد، از جمله عوارض کمتر و بقای طولانی‌تر عضو اهداکننده در مقایسه با پیوند کلیه اهداکننده متوفی.

 

استفاده از نفرکتومی اهدایی برای اهدای کلیه زنده در سال های اخیر با افزایش تعداد افرادی که منتظر پیوند کلیه هستند، افزایش یافته است. تقاضا برای کلیه‌های اهداکننده بسیار بیشتر از عرضه کلیه‌های اهداکننده متوفی است، که پیوند کلیه اهداکننده زنده را به گزینه‌ای جذاب برای افرادی که منتظر در دسترس قرار گرفتن کلیه اهداکننده متوفی هستند تبدیل می‌کند.

 

انواع اهدای کلیه زنده

اهدای عضو جفتی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید
مجموعه اهدایی از اهداکنندگان زنده کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

می توانید کلیه خود را به یکی از دو روش اهدا کنید:

 

 

اهدای مستقیم، که در آن یک گیرنده پیوند خاص را نام می برید. این رایج ترین نوع اهدای عضو از اهداکنندگان زنده است.

 

اهدای غیرمستقیم، که به عنوان اهدای دوستانه نیز شناخته می‌شود، که در آن نام گیرنده عضو اهدایی را ذکر نمی کنید. این مسابقه بر اساس نیاز پزشکی و سازگاری است.

 

اگر شما و گیرنده مورد نظرتان در یک اهدای مستقیم، دارای گروه‌های خونی ناسازگار هستید یا در غیر این صورت مناسب نیستند، برنامه‌های اهدای مبادله ای جفتی عضو یا زنجیره اهدا ممکن است یک گزینه باشد.

 

در اهدای مبادله ای جفتی، دو یا چند جفت عضو-گیرنده اهداکنندگان را معامله می کنند تا هر گیرنده عضوی را دریافت کند که با گروه خونی او سازگار است. یک اهداکننده زنده غیرمستقیم نیز ممکن است در اهدای عضو جفتی برای کمک به تطبیق جفت‌های ناسازگار شرکت کند.

 

ممکن است بیش از یک جفت اهداکننده و گیرنده زنده ناسازگار با یک اهداکننده زنده غیر هدایت شونده پیوند داده شوند تا زنجیره اهدایی را برای دریافت اعضای سازگار تشکیل دهند. در این سناریو، چندین گیرنده از یک اهداکننده زنده غیر مستقیم بهره می برند.

 

 

خطرات

 

نفرکتومی اهداکننده خطرات خاصی را به همراه دارد که مربوط خود جراحی، عملکرد اندام باقی مانده و جنبه های روانی مربوط به اهدای عضو است.

 

برای گیرنده کلیه، خطر جراحی پیوند معمولاً کم است زیرا این یک روش بالقوه نجات دهنده است. اما جراحی اهدای کلیه می تواند یک فرد سالم را در معرض خطر جراحی غیرضروری و بهبودی قرار دهد.

 

 

خطرات فوری و مرتبط با جراحی نفرکتومی اهدایی شامل موارد زیر است:

 

درد

 

عفونت

 

فتق

 

خونریزی و لخته شدن خون

 

عوارض زخم و در موارد نادر مرگ

 

پیوند کلیه از اهداکنندگان زنده با بیش از 50 سال اطلاعات پیگیری، گسترده ترین نوع اهدای عضو زنده است که مورد مطالعه قرار گرفته است. به طور کلی، مطالعات نشان می‌دهد که امید به زندگی برای افرادی که کلیه اهدا کرده‌اند با افرادی مشابه که اهدا نکرده‌اند یکسان است.

 

 

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که اهداکنندگان زنده کلیه ممکن است در آینده کمی بیشتر در معرض خطر نارسایی کلیه باشند. اما این خطر هنوز کمتر از میانگین خطر نارسایی کلیه در جمعیت عمومی است.

 

 

عوارض بلند مدت خاص مرتبط با اهدای کلیه زنده شامل فشار خون بالا و افزایش سطح پروتئین در ادرار (پروتئینوری) است.

 

 

اهدای کلیه یا هر عضو دیگری ممکن است باعث مشکلات روانی مانند علائم اضطراب و افسردگی شود. کلیه اهدایی ممکن است در گیرنده از کار بیفتد و باعث ایجاد حس پشیمانی، خشم یا رنجش در اهداکننده شود.

 

 

به طور کلی، اکثر اهداکنندگان عضو زنده تجربه خود را مثبت ارزیابی می کنند.

 

 

برای به حداقل رساندن خطرات احتمالی مرتبط با نفرکتومی اهداکننده، آزمایشات و ارزیابی گسترده ای برای اطمینان از اینکه واجد شرایط اهدا هستید، خواهید داشت.

 

 

 

روش انجام

 

تصمیم گیری آگاهانه

 

تصمیم گیری برای اهدای کلیه یک تصمیم شخصی است که شایسته تفکر دقیق و در نظر گرفتن خطرات و مزایای جدی آن است. تصمیم خود را با دوستان، خانواده و سایر مشاوران مورد اعتماد خود در میان بگذارید.

 

برای اهدا نباید تحت فشار باشید و ممکن است هر لحظه نظر خود را تغییر دهید.

 

 

معیارهای کلی برای اهدای کلیه عبارتند از:

 

سن 18 سال یا بیشتر

 

سلامت عمومی

 

دو کلیه با عملکرد خوب

 

تمایل به اهدا

 

بدون سابقه فشار خون بالا، بیماری کلیوی، دیابت، برخی سرطان ها یا عوامل خطر اصلی بیماری قلبی

 

تکمیل ارزیابی فیزیکی و روانی کامل در مرکز پیوند

 

اگر شرایط لازم برای اهدای زنده را دارید، مرکز پیوند موظف است شما را از تمام جنبه‌ها و نتایج بالقوه اهدای عضو مطلع کند و رضایت آگاهانه شما را برای این عمل دریافت کند.

 

انتخاب مرکز پیوند

 

پزشک شما یا پزشک گیرنده کلیه اهداکننده زنده ممکن است یک مرکز پیوند را برای نفرکتومی اهداکننده توصیه کند.

 

 

همچنین می توانید یک مرکز پیوند را به تنهایی انتخاب کنید یا یک مرکز را از لیست ارائه دهندگان ترجیحی شرکت بیمه خود انتخاب کنید.

 

 

هنگام در نظر گرفتن یک مرکز پیوند، ممکن است بخواهید:

 

در مورد تعداد و نوع پیوندهایی که مرکز هر سال انجام می دهد، اطلاعات کسب کنید.

 

در مورد میزان بقای اهداکننده و گیرنده عضو مرکز پیوند بپرسید.

 

مقایسه آمار مراکز پیوند از طریق پایگاه داده ای که توسط ثبت علمی دریافت کنندگان پیوند نگهداری می‌شود.

 

ارزیابی تعهد مرکز به همگامی با آخرین تکنولوژی و تکنیک های پیوند، که نشان می دهد این برنامه در حال رشد است.

 

خدمات اضافی ارائه شده توسط مرکز پیوند، مانند گروه های پشتیبانی، ترتیبات سفر و ارجاع به منابع دیگر را در نظر بگیرید 

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

 

قبل از عمل

 

پس از گذراندن مراحل غربالگری، ارزیابی و رضایت آگاهانه اهداکننده عضو زنده، عمل نفرکتومی اهداکننده برای همان روزی که جراحی پیوند برای گیرنده انجام می شود، برنامه ریزی می شود. تیم‌های پزشکی و جراحان جداگانه معمولاً عمل پیوند نفرکتومی اهداکننده را انجام می‌دهند، اما آنها از نزدیک با هم کار می‌کنند.

 

 

دستورالعمل هایی در مورد اینکه روز قبل و روز جراحی اهدای کلیه خود انجام دهید، دریافت خواهید کرد. هر سوالی که ممکن است داشته باشید را یادداشت کنید، مانند:

 

چه زمانی باید ناشتا بودن را شروع کنم؟

 

آیا می توانم داروهای تجویزی خود را مصرف کنم؟

 

اگر چنین است، چه مدت قبل از جراحی می توانم دارو مصرف کنم؟

 

از چه داروهای بدون نسخه باید اجتناب کنم؟

 

چه زمانی باید به بیمارستان بروم؟

 

 

در طول عمل

نفرکتومی اهدایی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید
نفرکتومی لاپاروسکوپی اهداکننده کلیه زنده کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

نفرکتومی اهدایی با بیهوشی عمومی انجام می شود. این به این معنی است که در طول عمل که معمولاً دو تا سه ساعت طول می‌کشد، خواب خواهید بود. تیم جراحی ضربان قلب، فشار خون و سطح اکسیژن خون را در طول عمل کنترل می کند.

 

جراحان تقریباً همیشه جراحی کم تهاجمی را برای برداشتن کلیه اهداکننده زنده (نفرکتومی لاپاروسکوپی) برای پیوند کلیه انجام می دهند. نفرکتومی لاپاراسکوپی نسبت به جراحی باز سنتی برای برداشتن کلیه (نفرکتومی باز) با زخم کمتر، درد کمتر و زمان بهبودی کوتاه‌تر همراه است.

 

در نفرکتومی لاپاراسکوپی، جراح معمولاً دو یا سه برش بسیار کوچک نزدیک ناف ایجاد می کند که به عنوان پورتال (پورت) برای وارد کردن ابزار جراحی فیبر نوری استفاده می شود. این تجهیزات شامل یک چاقوی کوچک، گیره ها و یک دوربین مخصوص به نام لاپاراسکوپ است که برای مشاهده اندام های داخلی و راهنمایی جراح در طول عمل استفاده می شود.

 

یک برش کمی بزرگتر در زیر ناف برای برداشتن کلیه اهداکننده ایجاد می شود.

 

 

در نفرکتومی باز، یک برش 5 تا 7 اینچی (13 تا 18 سانتی متری) در کنار قفسه سینه و بالای شکم ایجاد می شود. یک ابزار جراحی به نام رترکتور اغلب برای گسترش دنده ها برای دسترسی به کلیه اهداکننده استفاده می شود.

 

بعد از عمل

پس از نفرکتومی اهداکننده، احتمالاً یک یا دو روز در بیمارستان خواهید ماند.

 

 

علاوه بر این، می توانید انتظار داشته باشید:

 

مراقبت های بعد از جراحی. اگر دور از مرکز پیوند خود زندگی می کنید، پزشکان توصیه می کنند که چند روز پس از خروج از بیمارستان در نزدیکی مرکز بمانید تا بتوانند سلامت و عملکرد کلیه های باقی مانده را کنترل کنند.

 

احتمالاً باید چندین بار پس از جراحی برای مراقبت‌های بعدی، آزمایش‌ها و نظارت به مرکز پیوند خود بازگردید. مراکز پیوند ملزم به ارائه اطلاعات پیگیری در شش ماه، 12 ماه و 24 ماه پس از اهدا هستند. پزشک ممکن است یک و دو سال پس از جراحی کلیه آزمایشات آزمایشگاهی را انجام دهد.

 

بهبود. بسته به سلامت کلی ، پزشکان توصیه های خاصی در مورد نحوه مراقبت از خود و کاهش خطر عوارض در دوران نقاهت می دهند، از جمله ننشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت در رختخواب، رانندگی نکردن. هفته‌ها، به‌مدت یک ماه، اجسام سنگین‌تر از 10 پوند (4.5 کیلوگرم) را بلند نکنید، از برش خود مراقبت کنید، درد را مدیریت کنید و به رژیم غذایی عادی برگردید.

 

بازگشت به فعالیت های عادی پس از اهدای کلیه، اکثر افراد پس از دو تا چهار هفته می توانند به فعالیت های عادی روزانه خود بازگردند. ممکن است به شما توصیه شود که از ورزش های تماسی یا سایر فعالیت های شدید که ممکن است باعث آسیب کلیه شوند، اجتناب کنید.

 

بارداری. اهدای کلیه به طور معمول بر توانایی باردار شدن یا تکمیل یک بارداری و زایمان ایمن تأثیر نمی‌گذارد. برخی از مطالعات نشان می دهد که اهداکنندگان کلیه ممکن است افزایش اندکی در خطر عوارض بارداری مانند دیابت بارداری، فشار خون بالا ناشی از بارداری، پره اکلامپسی و پروتئین در ادرار داشته باشند.

 

معمولاً توصیه می شود که زنان حداقل شش ماه تا یک سال پس از اهدای زنده قبل از بارداری منتظر بمانند.

 

 

مقابله و حمایت

تبدیل شدن به یک اهدا کننده زنده یک تصمیم عمیقاً شخصی است که مستلزم بررسی دقیق خطرات و مزایای جدی آن است. تماس با اعضای خانواده، دوستان، مشاوران یا افرادی که این فرآیند را طی کرده اند می تواند مفید باشد.

 

تیم پیوند همچنین می‌تواند با سایر منابع مفید و استراتژی‌های مقابله‌ای در سراسر فرآیند اهدای کلیه و نفرکتومی اهداکننده به شما کمک کند، مانند:

 

پیوستن به گروه حمایت از اهداکنندگان عضو. صحبت با دیگرانی که تجربه شما را به اشتراک گذاشته اند می تواند ترس و اضطراب را کاهش دهد.

 

تجربیات خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید. تعامل با دیگرانی که تجربه مشابهی داشته اند ممکن است کمک کند تا با شرایط در حال تغییر خود سازگار شوید.

 

آموزش دادن به خود. تا آنجا که می توانید در مورد روش خود بیاموزید و در مورد چیزهایی که نمی دانید سؤال کنید. دانش توانمند است.

 

 

 

رژیم و تغذیه

 

شما باید بتوانید بلافاصله پس از جراحی اهدای کلیه به رژیم غذایی عادی خود بازگردید.

 

مگر اینکه مشکلات سلامتی دیگری داشته باشید، احتمالاً هیچ محدودیت غذایی خاصی در رابطه با روش خود نخواهید داشت.

 

تیم پیوند شامل یک متخصص تغذیه است که می تواند نیازها و سؤالات غذایی خاص را با شما در میان بگذارد.

 

 

ورزش

 

حفظ یک سبک زندگی سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش برای اهداکنندگان عضو زنده به همان اندازه مهم است که برای همه افراد دیگر مهم است.

 

معمولاً می‌توانید در عرض چند هفته یا چند ماه پس از جراحی اهداکننده زنده به سطح فعالیت بدنی طبیعی خود بازگردید.

 

قبل از شروع هر گونه فعالیت بدنی جدید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. تیم پیوند می تواند اهداف و نیازهای فعالیت بدنی فردی را با شما در میان بگذارد. 

 

برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که اهداکنندگان کلیه زنده با اجتناب از ورزش‌های تماسی مانند فوتبال، بوکس، هاکی، فوتبال، ورزش‌های رزمی یا کشتی و پوشیدن وسایل حفاظتی مانند جلیقه‌های زیر لباس برای محافظت از کلیه در برابر آسیب در حین ورزش، از کلیه باقی مانده محافظت کنند.