آزمایش استرپتوکوک گروه B بررسی می کند که آیا به باکتری استرپتوکوک گروه B آلوده هستید یا خیر. این یک باکتری رایج در دستگاه گوارش است، اما می تواند باعث عفونت های جدی در نوزادان شود. اگر باردار هستید، پزشک شما احتمالاً آزمایش استرپتوکوک گروه B را در سه ماهه سوم توصیه می کند.

در طول آزمایش استرپتوکوک گروه B، پزشک واژن و رکتوم را سواب می‌کشد و نمونه‌ها را برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. در برخی موارد، ممکن است دستورالعمل هایی در مورد نحوه جمع آوری نمونه ها به شما داده شود. هر بار که باردار هستید، باید آزمایش استرپتوکوک گروه B را تکرار کنید.

اگر تست استرپتوکوک گروه B منفی باشد، هیچ اقدامی لازم نیست. اگر تست استرپتوکوک گروه B مثبت باشد، در طول زایمان به شما آنتی بیوتیک داده می شود تا از بیماری استرپتوکوک گروه B در نوزادتان جلوگیری شود.

چرا این کار انجام می شود

اگرچه استرپتوکوک گروه B معمولاً در بزرگسالان بی ضرر است، اما می تواند عوارضی در دوران بارداری و بیماری های جدی در نوزادان ایجاد کند. تست استرپتوکوک گروه B در دوران بارداری برای شناسایی زنان حامل این باکتری انجام می شود.

با این حال، به ندرت، استرپتوکوک گروه B می تواند باعث مشکلات سلامتی در دوران بارداری شود، از جمله:

عفونت مجاری ادراری

عفونت جفت و مایع آمنیوتیک

ذات الریه

باکتری در خون

عفونت تهدید کننده زندگی در خون

استرپتوکوک گروه B ممکن است پس از زایمان منجر به التهاب و عفونت غشای پوشش دهنده رحم شود، اگرچه این امر نادر است. استرپتوکوک گروه B نیز خطر عفونت زخم را پس از سزارین افزایش می دهد.

بزرگترین نگرانی این است که استرپتوکوک گروه B می تواند در طول زایمان طبیعی به نوزاد سرایت کند. در حالی که تنها تعداد کمی از نوزادانی که در معرض استرپتوکوک گروه B قرار می گیرند دچار عفونت می‌شوند، آنهایی که دچار عفونت می شوند می توانند عوارض تهدید کننده زندگی داشته باشند. این عوارض اغلب اندکی پس از تولد اتفاق می‌افتند، اما گاهی تا روزها یا حتی ماه‌ها بعد ایجاد نمی‌شوند.

عوارض برای نوزاد می تواند شامل موارد زیر باشد:

التهاب ریه ها (پنومونی)

التهاب غشاها و مایع اطراف مغز و نخاع (مننژیت)

باکتری در خون (باکتریمی)

عفونت خطرناک در خون (سپسیس)

اگر مبتلا به استرپتوکوک گروه B هستید، احتمالاً در طول زایمان - حداقل چهار ساعت قبل از تولد - آنتی بیوتیک IV تجویز می شود. آنتی بیوتیک ها باکتری های کانال زایمان را از بین می برند و خطر ابتلای کودک به عفونت را کاهش می دهند.

مصرف آنتی بیوتیک از راه خوراکی یا هر راه دیگری بی اثر است. همچنین مصرف آنتی بیوتیک ها قبل از زایمان کمکی نمی کند زیرا باکتری ها می توانند به سرعت رشد کنند.

اگر قبلاً نوزادی به دنیا آورده‌اید که عفونت استرپتوکوکی گروه B داشته است یا در دوران بارداری فعلی خود به عفونت دستگاه ادراری ناشی از استرپتوکوک گروه B مبتلا شده‌اید، در معرض خطر بیشتری برای سرایت استرپتوکوک گروه B به کودک خود هستید. در نتیجه، در طول زایمان به طور خودکار با آنتی بیوتیک درمان می شوید.

اگر سزارین برنامه ریزی شده انجام می دهید، تا زمانی که زایمان شروع نشده باشد و کیسه آمنیوتیک - غشای پر از مایعی که در دوران بارداری کودک را احاطه کرده و از آن محافظت می کند - سالم باشد، نیازی به آنتی بیوتیک نیست. با این حال، آزمایش هنوز مهم است، زیرا زایمان می تواند به طور طبیعی قبل از سزارین برنامه ریزی شده شروع شود.

روش انجام

آزمایش استرپتوکوک گروه B معمولا بین هفته های 36 تا 37 بارداری انجام می شود. هیچ آمادگی خاصی لازم نیست.

به پزشک خود اطلاع دهید که آیا در بارداری قبلی به استرپتوکوک گروه B مبتلا بوده اید و آیا نوزادی با عفونت استرپتوکوکی گروه B داشته اید یا خیر.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

آزمایش استرپتوکوک گروه B معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود.

در طول عمل

روی تخت آزمایش به پشت دراز می کشید. پزشک از سواب های پنبه ای استریل برای نمونه برداری از واژن و راست روده استفاده می کند.

یا ممکن است دستورالعمل هایی در مورد نحوه جمع آوری نمونه ها به شما داده شود.

بعد از عمل

پس از آزمایش استرپتوکوک گروه B، می توانید بلافاصله به فعالیت های معمول خود بازگردید.

نتایج آزمایش معمولاً ظرف چند روز در دسترس است.

نتایج

اگر تست استرپتوکوک گروه B مثبت بود، به این معنی نیست که بیمار هستید یا کودک تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. این به سادگی به این معنی است که برای جلوگیری از عفونت در کودک خود به درمان نیاز دارید.