هنگامی که درمان های محافظه کارانه تر درد مچ پا ناشی از آرتریت شدید را تسکین نمی دهد، جراحی مچ پا ممکن است گزینه ای باشد. نوع جراحی که برای شما مناسب است به سن، سطح فعالیت و شدت آسیب یا بدشکلی مفصلتان بستگی دارد. مفاصل مچ پا که به شدت آسیب دیده اند ممکن است نیاز به جوش خوردن استخوان ها با هم یا حتی جایگزینی با یک مفصل مصنوعی داشته باشند.



فیوژن مچ پا


فیوژن مچ پا کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

    در این روش، جراح انتهای استخوان‌های آسیب‌دیده را زبر می‌کند و سپس آن‌ها را با صفحات و پیچ‌های فلزی به هم محکم می‌کند. در طول فرآیند بهبودی، استخوان‌های آسیب‌دیده با هم ترکیب و به یک استخوان متصل می‌شوند.

     

    فیوژن مچ پا معمولاً در تسکین درد آرتریت بسیار موفق است. اما حرکت مچ پا را نیز کاهش می دهد. برای جبران این، مفاصل مجاور ممکن است بیشتر حرکت کنند - که خطر ابتلا به آرتریت در این مفاصل را افزایش می دهد.

     

    فیوژن مچ پا معمولا برای افراد جوان با سبک زندگی فعال تر توصیه می شود. در مقایسه با جایگزینی مچ پا، فیوژن مچ پا:

    به طور کلی دوام بیشتری دارد

    به محدودیت‌های کمتری در فعالیت در دوران بهبودی نیاز دارد.

     

تعویض مچ پا

تعویض مچ پا کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

در این روش، جراح انتهای استخوان‌های آسیب‌دیده را برمی‌دارد و یک مفصل جایگزین پلاستیکی و فلزی روی آن‌ها قرار می‌دهد. مفصل مصنوعی به مچ پا کمک می کند تا حرکات طبیعی بیشتری را حفظ کند، بنابراین خطر ابتلا به آرتریت در مفاصل مجاور کمتر است. با این حال، شل شدن اجزا ممکن است رخ دهد.

 

مفاصل مصنوعی مچ پا معمولاً برای افراد سالم بالای 60 سال که سبک زندگی کمتر فعالی دارند توصیه می شود. فعالیت‌هایی مانند دویدن و پریدن می‌تواند به مفصل مچ پا مصنوعی آسیب برساند.

 

تعویض مچ پا ممکن است انتخاب خوبی نباشد اگر:

کمتر از 50 سال دارید.

رباط های مچ پا ضعیف شده اند.

در ورزش یا کار با تاثیر بالا شرکت می‌کنید.

استخوان های مچ پا نامرتب هستند.

به طور قابل توجهی اضافه وزن دارید.

آسیب عصبی ناشی از دیابت دارید.

سیگاری شدید هستید.