کرایوتراپی برای سرطان پروستات روشی برای انجماد بافت پروستات و مرگ سلول های سرطانی است. در طول کرایوتراپی، پروب های فلزی نازک از طریق پوست و داخل پروستات وارد می شوند. پروب ها با گازی پر شده اند که باعث یخ زدن بافت پروستات نزدیک می شود.

 

کرایوتراپی ممکن است برای درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه که به یک قسمت از پروستات محدود شده است استفاده شود، در صورتی که درمان های دیگر گزینه مناسبی نباشد. کرایوتراپی برای سرطان پروستات همچنین می تواند زمانی که سرطان پس از درمان اولیه بازگشته است، استفاده شود.

 

در گذشته، کرایوتراپی برای سرطان پروستات با عوارض جانبی طولانی مدت بیشتری نسبت به سایر درمان های سرطان پروستات همراه بود. پیشرفت تکنولوژی باعث کاهش این عوارض شده است. اما اختلال عملکرد جنسی طولانی مدت هنوز هم در این درمان نگران کننده است.



چرا این کار انجام می شود

کرایوتراپی بافت درون غده پروستات را منجمد می کند. این باعث مرگ سلول های سرطانی پروستات می‌شود.

 

پزشک ممکن است کرایوتراپی را برای سرطان پروستات به عنوان یک گزینه در زمان های مختلف در طول درمان سرطان و به دلایل مختلف توصیه کند. سرما درمانی ممکن است توصیه شود:

به عنوان درمان اولیه برای سرطان. اگر سرطان محدود به پروستات باشد و سایر درمان ها گزینه ای برای شما نیستند.

به عنوان درمانی برای سرطان پروستات که پس از درمان اولیه عود می کند.


کرایوتراپی برای سرطان پروستات به طور کلی در موارد زیر توصیه نمی شود:

قبلاً برای سرطان رکتوم یا مقعد جراحی شده اید.

شرایطی دارید که نظارت بر پروستات با پروب اولتراسوند را در طول عمل دشوار یا غیرممکن می کند.

داشتن یک تومور بزرگ که بدون آسیب رساندن به بافت ها و اندام های اطراف، مانند راست روده یا مثانه، با کرایوتراپی قابل درمان نیست.

محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا سرما درمانی برای درمان بخشی از پروستات ممکن است گزینه ای برای سرطانی باشد که محدود به پروستات است یا خیر. این استراتژی که درمان کانونی نامیده می شود، ناحیه ای از پروستات را که حاوی تهاجمی ترین سلول های سرطانی است شناسایی می کند و فقط آن ناحیه را درمان می کند. مطالعات نشان داده اند که درمان کانونی خطر عوارض جانبی را کاهش می دهد. اما مشخص نیست که آیا مزایای بقای مشابه درمان را برای کل پروستات ارائه می دهد یا خیر.



خطرات

عوارض جانبی کرایوتراپی برای سرطان پروستات می تواند شامل موارد زیر باشد:

اختلال در نعوظ

درد و تورم کیسه بیضه و آلت تناسلی

خون در ادرار

از دست دادن کنترل مثانه

خونریزی یا عفونت در ناحیه تحت درمان

 

به ندرت، عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

آسیب به رکتوم

انسداد لوله ای (مجرای خروجی ادرار) که ادرار را از بدن خارج می کند.

 

 

روش انجام

پزشک ممکن است یک محلول مایع (تنقیه) را برای تخلیه روده بزرگ توصیه کند. ممکن است برای جلوگیری از عفونت در طول عمل آنتی بیوتیک دریافت کنید.

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

در طول کرایوتراپی برای سرطان پروستات

کرایوتراپی برای سرطان پروستات در بیمارستان انجام می شود. ممکن است دارویی به نام بیهوشی عمومی داده شود تا شما را در حالت خواب قرار دهد. گاهی اوقات از یک بی حس کننده منطقه ای استفاده می شود تا از محیط اطراف خود آگاه باشید اما چیزی در ناحیه درمان احساس نکنید.

 

پس از اثربخشی داروی بیهوشی، پزشک:

یک پروب سونوگرافی را در رکتوم قرار می دهد.

یک سوند را در داخل لوله (مجرای خروجی ادرار) قرار می دهد که ادرار را از بدن خارج می کند. کاتتر با یک محلول گرم کننده پر می شود تا مجرای ادرار در طول عمل یخ نزند.

چندین پروب یا سوزن فلزی نازک را از طریق ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد (پرینه) وارد پروستات می کند.

تصاویر تولید شده توسط کاوشگر اولتراسوند را برای اطمینان از قرار دادن صحیح سوزن ها تماشا می کند.

گازی را برای گردش از طریق پروب ها یا سوزن ها آزاد می کند که باعث یخ زدگی در بافت پروستات می‌شود.

دمای سوزن ها و میزان انجماد داخل غده پروستات را کنترل می کند.

برای کمک به تخلیه ادرار پس از کرایوتراپی، ممکن است یک کاتتر از طریق زیر شکم وارد مثانه شود.

 

 

بعد از کرایوتراپی برای سرطان پروستات

احتمالا می توانید روز عمل خود به خانه برگردید یا ممکن است شب را در بیمارستان بگذرانید. ممکن است لازم باشد کاتتر حدود دو هفته در جای خود باقی بماند تا بهبود یابد. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت آنتی بیوتیک داده شود.

 

پس از عمل، ممکن است تجربه کنید:

درد و کبودی برای چند روز در محل قرارگیری پروب ها یا سوزن ها

خون در ادرار برای چند روز

مشکلات تخلیه مثانه و روده ها که معمولاً با گذشت زمان برطرف می شوند.

 

 

نتایج

پس از کرایوتراپی برای سرطان پروستات، معاینات پیگیری منظم و همچنین اسکن های تصویری دوره ای و تست های آزمایشگاهی برای بررسی پاسخ سرطان به درمان خواهید داشت.