جراحی افتادگی رکتوم روشی برای ترمیم افتادگی رکتوم است و زمانی رخ می دهد که آخرین قسمت روده بزرگ (رکتوم) کشیده شده و از مقعد بیرون بزند. جراحی رکتوم را در جای خود قرار می‌دهد.

 

روش های مختلفی برای انجام جراحی افتادگی رکتوم وجود دارد. جراح با توجه به وضعیت و سلامت کلی، یک مورد مناسب را برای بیمار پیشنهاد می کند.

 

چرا این کار انجام می شود

جراحی افتادگی رکتوم در افرادی انجام می شود که از درد و ناراحتی ناشی از افتادگی رکتوم و همچنین علائم مزمنی که می‌تواند همراه آن باشد، مانند نشت مدفوع، ناتوانی در کنترل حرکات روده (بی اختیاری مدفوع) یا انسداد حرکات روده، انجام می شود. این مشکل بیشتر در زنان مسن دیده می شود، اما می‌تواند در مردان نیز رخ دهد.

 

 

خطرات

جراحی افتادگی رکتوم خطرات جدی دارد. خطرات بسته به تکنیک جراحی متفاوت است. اما به طور کلی، خطرات جراحی افتادگی رکتوم عبارتند از:

 

خون ریزی

 

انسداد روده

 

آسیب به ساختارهای مجاور مانند اعصاب و اندام ها

 

عفونت

 

فیستول - یک اتصال غیر طبیعی بین دو قسمت بدن، مانند راست روده و واژن

 

عود افتادگی رکتوم

 

اختلال عملکرد جنسی

 

ایجاد یبوست جدید یا بدتر شده

 

 

روش انجام 

برای آماده شدن برای جراحی افتادگی رکتوم، پزشک ممکن است دستور دهد:

 

با صابون مخصوص تمیز کنید. قبل از جراحی، از شما خواسته می شود که با استفاده از صابون ضد عفونی کننده دوش بگیرید تا از ایجاد عفونت در پوست جلوگیری شود.

 

مصرف برخی داروها را متوقف کنید. بسته به روش، ممکن است از شما خواسته شود که مصرف برخی داروها را متوقف کنید.

 

 

پس از جراحی افتادگی رکتوم، یک یا چند روز را در بیمارستان سپری خواهید کرد. برای اینکه در طول اقامت تا حد امکان راحت باشید، موارد زیر را به همراه داشته باشید:

 

وسایل مراقبت شخصی، مانند مسواک، برس مو یا لوازم اصلاح

 

لباس های راحت و دمپایی

 

سرگرمی، مانند کتاب 

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

 

قبل از عمل

 

جراحی افتادگی رکتوم می‌تواند از طریق شکم (رکتوپکسی) - یا با یک برش بزرگ (جراحی باز) یا روش‌های لاپاراسکوپی - یا از طریق ناحیه اطراف مقعد (پرینه) انجام شود.

 

اینکه جراح از کدام روش استفاده می کند به عوامل مختلفی مانند اندازه پرولاپس، سن، سایر مشکلات سلامتی، تجربه و ترجیحات جراح و تجهیزات موجود بستگی دارد. هیچ روشی به طور کلی بهترین در نظر گرفته نمی شود. گزینه ها را با جراح خود در میان بگذارید.

 

جراحی افتادگی رکتوم نیاز به بیهوشی دارد. برخی از گزینه ها شامل بیهوشی عمومی، که در آن در خواب هستید، یا بلوک ستون فقرات، که در آن نیمه پایینی لدن بی حس است، می باشد.

 

 

در طول روش

 

انواع جراحی افتادگی رکتوم:

 

ترمیم افتادگی رکتوم از طریق شکم. جراح با استفاده از یک برش در شکم، راست روده را به جای خود بازمی‌گرداند. با استفاده از بخیه یا زنجیر مشبک، رکتوم را به دیواره پشتی لگن (ساکروم) متصل می کند. در برخی موارد، مانند سابقه طولانی یبوست، جراح بخشی از روده بزرگ را برمی دارد.

 

جراحی پرولاپس رکتوم لاپاراسکوپی. همچنین از طریق شکم انجام می شود، این روش از چندین برش کوچکتر استفاده می کند. جراح ابزارهای جراحی مخصوص و یک دوربین کوچک را از طریق برش های شکمی وارد می کند تا پرولاپس رکتوم را ترمیم کند. یک رویکرد روباتیک در حال ظهور از یک ربات برای انجام عملیات استفاده می کند.

 

ترمیم افتادگی رکتوم از طریق ناحیه اطراف مقعد (رکتوسیگموئیدکتومی پرینه). در طول روش رایج تر این روش (روش آلتمایر)، جراح رکتوم را از طریق مقعد می کشد، بخشی از رکتوم و سیگموئید را برمی دارد و رکتوم باقی مانده را به روده بزرگ (کولون) می چسباند. این ترمیم معمولاً برای کسانی که کاندیدای ترمیم باز یا لاپاراسکوپی نیستند در نظر گرفته می شود.

 

روش دیگری برای ترمیم افتادگی رکتوم از طریق پرینه معمولاً برای پرولاپس های کوتاه انجام می شود. پوشش رکتوم برداشته می شود و لایه عضلانی تا می شود تا راست روده کوتاه شود.

 

اگر پرولاپس رکتوم و برخی شرایط دیگر مانند افتادگی واژن یا پرولاپس اندام لگنی دارید، ممکن است هر دو ترمیم را در یک جراحی انجام دهید.

 

 

بعد از عمل

 

مدت کوتاهی را در بیمارستان صرف نقاهت و بازیابی عملکرد روده خود خواهید کرد. با نوشیدن مایعات شفاف و انتقال به غذاهای جامد شروع خواهید کرد. 

 

پزشک احتمالاً نوشیدن مایعات زیاد، استفاده از نرم کننده های مدفوع و خوردن یک رژیم غذایی غنی از فیبر را در هفته های پس از جراحی توصیه می کند تا از یبوست و زور زدن بیش از حد که می تواند منجر به عود افتادگی رکتوم شود جلوگیری شود. اکثر افراد می توانند در عرض 4 تا 6 هفته پس از جراحی به فعالیت های عادی بازگردند.

 

برخی از افراد برای یادگیری مجدد نحوه استفاده از عضلات کف لگن به فیزیوتراپی نیاز دارند.

 

 

نتایج

 

برای اکثر افراد، جراحی افتادگی رکتوم علائم را تسکین می دهد و بی اختیاری مدفوع و یبوست را بهبود می بخشد. با این حال، در برخی موارد، یبوست می‌تواند بدتر شود یا به یک مشکل تبدیل شود. اگر قبل از جراحی یبوست دارید، با پزشک خود در مورد راه های تسکین آن صحبت کنید.

 

عود افتادگی رکتوم بعد از جراحی در حدود 2 تا 5 درصد افراد رخ می دهد. به نظر می رسد در افرادی که عمل پرینه را انجام می دهند در مقایسه با روش شکمی کمی شایع تر است.