گاستروانتریت ویروسی یک عفونت روده ای است که با اسهال آبکی، گرفتگی عضلات شکم، حالت تهوع یا استفراغ و گاهی اوقات تب مشخص می شود.

رایج ترین راه برای ایجاد گاستروانتریت ویروسی - که اغلب آنفولانزای معده نامیده می شود - از طریق تماس با یک فرد آلوده یا خوردن غذا یا آب آلوده است. اگر در غیر این صورت سالم هستید، احتمالاً بدون عارضه بهبود خواهید یافت. اما برای نوزادان، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، گاستروانتریت ویروسی می تواند کشنده باشد.

هیچ درمان موثری برای گاستروانتریت ویروسی وجود ندارد، بنابراین پیشگیری مهم است. علاوه بر اجتناب از غذا و آبی که ممکن است آلوده باشند، شستن کامل و مکرر دست ها بهترین دفاع است.

علائم

گاستروانتریت ویروسی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

بستن

گاستروانتریت ویروسی

گاستروانتریت ویروسی

معده، کوچک و روده بزرگ (کولون) بخشی از دستگاه غذای شما غذاهایی هستند که می خورید را پردازش می کنند. گاستروانتریت ویروسی این اندام است که توسط ویروس ایجاد می شود.

اگرچه معمولاً آنفولانزای معده نامیده می شود، گاستروانتریت همان آنفولانزا نیست. آنفولانزای واقعی فقط بر سیستم تنفسی - بینی، گلو و ریه‌ها تأثیر می‌گذارد. از سوی دیگر، گاستروانتریت به روده ها حمله می کند و علائم و نشانه هایی دارد، مانند:

اسهال آبکی و معمولاً غیرخونی - اسهال خونی معمولاً به این معنی است که عفونت متفاوت و شدیدتری دارید.

گرفتگی و درد شکم

حالت تهوع، استفراغ یا هر دو

درد عضلانی یا سردرد گاه به گاه

تب با درجه پایین

بسته به علت، علائم گاستروانتریت ویروسی ممکن است در عرض یک تا سه روز پس از آلوده شدن ظاهر شوند و از خفیف تا شدید متغیر باشند. علائم معمولا فقط یک یا دو روز طول می کشد، اما گاهی اوقات ممکن است تا 10 روز ادامه داشته باشد.

از آنجایی که علائم مشابه هستند، به راحتی می توان اسهال ویروسی را با اسهال ناشی از باکتری ها مانند کلستریدیوم دیفیسیل، سالمونلا و E. coli یا انگل هایی مانند ژیاردیا اشتباه گرفت.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بالغ هستید، در موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

نمی توانید مایعات را به مدت 24 ساعت پایین نگه دارید.

بیش از دو روز است که استفراغ می کنید.

خون استفراغ میکنید.

دچار کم آبی هستید – علائم کم آبی شامل تشنگی بیش از حد، خشکی دهان، ادرار زرد تیره یا ادرار کم یا بدون ادرار، و ضعف شدید، سرگیجه یا سبکی سر است.

متوجه وجود خون در حرکات روده خود می شوید.

تب بالای 104 فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) دارید.

برای نوزادان و کودکان

به پزشک مراجعه کنید، اگر فرزندتان:

تب 102 فارنهایت (38.9 درجه سانتیگراد) یا بالاتر دارد.

بی حال یا بسیار تحریک پذیر به نظر می رسد.

ناراحتی یا درد زیادی دارد.

اسهال خونی دارد.

کم آب به نظر می رسد - با مقایسه میزان نوشیدن و ادرار کردن آنها با مقدار طبیعی برای آنها، مراقب علائم کم آبی در نوزادان و کودکان بیمار باشید.

اگر نوزاد دارید، به یاد داشته باشید که در حالی که تف کردن ممکن است یک اتفاق روزمره برای کودک باشد، استفراغ اینطور نیست. نوزادان به دلایل مختلفی استفراغ می کنند که بسیاری از آنها ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشند.

به پزشک مراجعه کنید، اگر کودک:

استفراغی دارد که بیش از چند ساعت طول می کشد.

شش ساعت است که پوشک خیس نکرده است.

مدفوع خونی یا اسهال شدید دارد.

دارای یک لکه نرم فرورفته (فونتانل) در بالای سرش است.

دهان خشکی دارد یا بدون اشک گریه می کند.

به طور غیرعادی خواب آلود یا بی حال است.

علل

هنگامی که غذا یا آب آلوده می خورید یا می نوشید، یا اگر ظروف، حوله یا غذای مشترک را با فردی که آلوده است استفاده می کنید، به احتمال زیاد دچار گاستروانتریت ویروسی شوید.

تعدادی از ویروس ها می توانند باعث گاستروانتریت شوند، از جمله:

نورویروس ها. هم کودکان و هم بزرگسالان تحت تأثیر نوروویروس ها قرار می گیرند که شایع ترین علت بیماری های ناشی از غذا در سراسر جهان است. عفونت نوروویروس می تواند در خانواده ها و جوامع نفوذ کند. به خصوص در میان افرادی که در فضاهای محدود هستند گسترش می یابد. در بیشتر موارد، ویروس را از غذا یا آب آلوده دریافت می کنید، اگرچه انتقال فرد به فرد نیز امکان پذیر است.

روتاویروس. در سرتاسر جهان، این شایع‌ترین علت گاستروانتریت ویروسی در کودکان است که معمولاً زمانی که انگشتان خود یا سایر اشیاء آلوده به ویروس را در دهان خود قرار می‌دهند، مبتلا می‌شوند. این عفونت در نوزادان و کودکان خردسال شدیدتر است. بزرگسالان آلوده به روتاویروس ممکن است علائمی نداشته باشند، اما همچنان می توانند بیماری را گسترش دهند زیرا بزرگسالان آلوده می توانند ناخودآگاه ویروس را به دیگران منتقل کنند. واکسن ضد گاستروانتریت ویروسی در برخی کشورها موجود است و به نظر می‌رسد در پیشگیری از عفونت موثر باشد.

برخی از صدف ها، به ویژه صدف های خام یا نیم پز نیز می توانند فرد را بیمار کنند. اگرچه آب آشامیدنی آلوده یکی از دلایل اسهال ویروسی است، اما در بسیاری از موارد ویروس از طریق مدفوع-دهانی منتقل می‌شود - یعنی فردی که ویروس دارد غذای مصرفی دیگران را بدون شستن دست‌هایش پس از استفاده از توالت کنترل می‌کند.

عوامل خطر

گاستروانتریت در سراسر جهان رخ می دهد و افراد را در هر سن، نژاد و پیشینه ای تحت تاثیر قرار می‌دهد.

افرادی که ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به گاستروانتریت باشند عبارتند از:

کودکان. کودکانی که در مراکز مراقبت از کودک یا مدارس ابتدایی هستند ممکن است به ویژه آسیب پذیر باشند، زیرا بالغ شدن سیستم ایمنی کودک به زمان نیاز دارد.

بزرگسالان مسن. سیستم ایمنی بزرگسالان در مراحل بعدی زندگی کارآمدتر می شود. به ویژه افراد مسن در خانه های سالمندان آسیب پذیر هستند زیرا سیستم ایمنی آنها ضعیف می شود و در تماس نزدیک با دیگرانی که ممکن است میکروب ها را منتقل کنند، زندگی می کنند.

دانش آموزان مدرسه یا ساکنان خوابگاه. هر جایی که گروه‌هایی از افراد دور هم جمع شوند، می‌تواند محیطی برای انتقال عفونت روده باشد.

هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد. اگر مقاومت در برابر عفونت کم باشد - به عنوان مثال، اگر سیستم ایمنی بدن توسط اچ آی وی/ایدز، شیمی درمانی یا سایر بیماری های پزشکی به خطر بیفتد، ممکن است به ویژه در معرض خطر باشید.

عوارض

عارضه اصلی گاستروانتریت ویروسی کم آبی است - از دست دادن شدید آب و املاح ضروری و مواد معدنی. اگر سالم هستید و به اندازه کافی برای جایگزینی مایعات از دست رفته در اثر استفراغ و اسهال می‌نوشید، کم آبی بدن نباید مشکلی ایجاد کند.

نوزادان، افراد مسن تر و افراد با سیستم ایمنی سرکوب شده ممکن است زمانی که مایعات بیشتری از حدی که می توانند جایگزین کنند از دست بدهند، دچار کم آبی شدید شوند. ممکن است بستری شدن در بیمارستان مورد نیاز باشد تا مایعات از دست رفته را بتوان به صورت داخل وریدی جایگزین کرد. کم آبی بدن می تواند کشنده باشد، اما به ندرت.

جلوگیری

بهترین راه برای جلوگیری از گسترش عفونت های روده ای رعایت موارد زیر است:

کودک خود را واکسینه کنید. واکسنی علیه گاستروانتریت ناشی از روتاویروس در برخی کشورها موجود است. به نظر می رسد این واکسن که در سال اول زندگی به کودکان داده می شود در پیشگیری از علائم شدید این بیماری موثر باشد.

دست های خود را کاملا بشویید. و مطمئن شوید که فرزندان شما نیز این کار را انجام می دهند. اگر فرزندانتان بزرگتر هستند، شستن دست ها را به آنها آموزش دهید، به خصوص بعد از استفاده از توالت. بهتر است از آب گرم و صابون استفاده کنید و دست ها را به مدت حداقل 20 ثانیه به شدت مالش دهید، به یاد داشته باشید که اطراف کوتیکول ها، زیر ناخن ها و چین های دست را بشویید. سپس به طور کامل آبکشی کنید. برای مواقعی که آب و صابون در دسترس نیست دستمال مرطوب و ضدعفونی کننده دست همراه داشته باشید.

از وسایل شخصی جداگانه در اطراف خانه خود استفاده کنید. از به اشتراک گذاشتن ظروف غذاخوری، لیوان نوشیدنی و بشقاب خودداری کنید. از حوله های جداگانه در حمام استفاده کنید.

فاصله خود را حفظ کنید. در صورت امکان از تماس نزدیک با افراد مبتلا به ویروس خودداری کنید.

سطوح سخت را ضد عفونی کنید. اگر فردی در خانه تان مبتلا به گاستروانتریت ویروسی است، سطوح سخت مانند پیشخوان، شیرآلات و دستگیره درها را با مخلوطی از 2 فنجان (0.47 لیتر) سفید کننده و 1 گالن (3.8 لیتر) آب ضد عفونی کنید.

مرکز مراقبت از کودک خود را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که مرکز دارای اتاق های جداگانه برای تعویض پوشک و تهیه یا سرو غذا است. اتاقی که میز تعویض پوشک دارد باید دارای سینک و همچنین یک راه بهداشتی برای دور انداختن پوشک باشد.

هنگام مسافرت اقدامات احتیاطی را انجام دهید

هنگامی که به کشورهای دیگر سفر می کنید، ممکن است به دلیل آب یا غذای آلوده بیمار شوید. با رعایت نکات زیر ممکن است بتوانید خطر خود را کاهش دهید:

فقط آب بطری یا گازدار در بسته بنوشید.

از تکه های یخ خودداری کنید، زیرا ممکن است از آب آلوده ساخته شده باشند.

برای مسواک زدن از آب بطری شده استفاده کنید.

از غذاهای خام - از جمله میوه های پوست کنده، سبزیجات خام و سالاد - که توسط دست انسان لمس شده است خودداری کنید.

از گوشت و ماهی نیم پز پرهیز کنید.