پزشک اطفال می تواند هیپوسپادیاس را بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص دهد. او احتمالاً شما را برای ارزیابی بیشتر به یک جراح متخصص در بیماری های دستگاه تناسلی و ادراری (اورولوژیست اطفال) ارجاع می دهد. مراکز پزشکی با تیم های تخصصی می توانند در ارزیابی گزینه ها کمک کنند و می توانند درمان تخصصی را ارائه دهند.

 

هنگامی که باز شدن مجرای ادرار غیرطبیعی است و بیضه ها را نمی توان در معاینه احساس کرد، تشخیص اندام تناسلی به طور واضح مرد یا زن (آلت تناسلی مبهم) ممکن است دشوار باشد. در این مورد، ارزیابی بیشتر با یک تیم چند رشته ای توصیه می شود.

رفتار

برخی از اشکال هیپوسپادیاس بسیار جزئی هستند و نیازی به جراحی ندارند. با این حال، درمان معمولی شامل جراحی برای تغییر محل مجرا و در صورت لزوم صاف کردن آلت تناسلی است. جراحی معمول در سنین 6 تا 12 ماهگی انجام می شود.

اگر آلت تناسلی غیر طبیعی به نظر می رسد، ختنه نباید انجام شود. اگر هیپوسپادیاس در حین ختنه یافت شود، این عمل باید تکمیل شود. در هر صورت ارجاع به متخصص اورولوژی کودکان توصیه می شود.

عمل جراحی

اکثر اشکال هیپوسپادیاس را می توان در یک عمل جراحی که به صورت سرپایی انجام می شود، اصلاح کرد. برخی از اشکال هیپوسپادیاس به بیش از یک عمل جراحی برای اصلاح نقص نیاز دارند.

 

هنگامی که دهانه مجرای ادرار در نزدیکی قاعده آلت تناسلی قرار دارد، ممکن است جراح نیاز به استفاده از پیوندهای بافتی از پوست ختنه گاه یا از داخل دهان داشته باشد تا کانال ادراری را در موقعیت مناسب بازسازی کند و هیپوسپادیاس را اصلاح کند.

نتایج جراحی

در بیشتر موارد، جراحی بسیار موفق است. اکثر اوقات آلت تناسلی پس از جراحی طبیعی به نظر می رسد و پسران ادرار و تولید مثل طبیعی دارند.

 

گاهی اوقات، یک سوراخ (فیستول) در امتداد زیر آلت تناسلی، جایی که کانال ادراری جدید ایجاد شده است، ایجاد می شود و منجر به نشت ادرار می شود. به ندرت مشکلی در ترمیم زخم یا ایجاد اسکار وجود دارد. این عوارض ممکن است نیاز به جراحی اضافی برای ترمیم داشته باشند.

 

 

مراقبت های بعدی

کودک پس از جراحی نیاز به چند بار ملاقات با جراح دارد. پس از آن، پیگیری منظم با اورولوژیست کودکان پس از آموزش توالت رفتن و در سن بلوغ برای بررسی بهبودی و عوارض احتمالی توصیه می شود.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

در بیشتر موارد، هیپوسپادیاس در کودک در حالی که هنوز بعد از تولد در بیمارستان است، تشخیص داده می شود. احتمالاً به یک متخصص اورولوژی اطفال ارجاع خواهید شد. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات:

از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما همراه شود - یک همراه مورد اعتماد می تواند کمک کند اطلاعات را به خاطر بسپارید و پشتیبانی ارائه دهد.

فهرستی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید.

 

سوالاتی که باید بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آیا فرزند من نیاز به جراحی دارد؟

بهترین زمان برای جراحی چه زمانی است؟

خطرات مرتبط با این جراحی چیست؟

اگر فرزندم جراحی نشود چه اتفاقی می افتد؟

آیا این وضعیت بر باروری یا عملکرد جنسی فرزند من در مراحل بعدی زندگی تأثیر می گذارد؟

احتمال ابتلای فرزندان آینده به همین بیماری چقدر است؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟

چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

 

در حین قرار ملاقات از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

آماده پاسخگویی به سوالات پزشک کودک خود باشید، مانند:

آیا فرد دیگری در خانواده تان مبتلا به هیپوسپادیاس تشخیص داده شده است؟

آیا آلت تناسلی کودک به سمت پایین خم می شود؟

آیا هنگام ادرار کردن کودکتان متوجه پاشیدن غیرطبیعی شده اید؟