در طول معاینه فیزیکی، پزشک نواحی حساس در انگشتان پا را بررسی می کند. پزشک همچنین پوست اطراف آسیب را بررسی می کند تا مطمئن شود که دست نخورده است و انگشت پا همچنان جریان خون و سیگنال های عصبی کافی را دریافت می کند.

اگر احتمال شکستگی انگشت پا وجود داشته باشد، پزشک احتمالاً دستور عکسبرداری با اشعه ایکس از پا را از زوایای مختلف خواهد داد.

رفتار

داروها

معمولاً می‌توانید درد ناشی از شکستگی انگشت پا را با داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB)، ناپروکسن سدیم (Aleve) یا استامینوفن (تیلنول و...) کنترل کنید. اگر درد ناشی از شکستگی شدیدتر باشد، پزشک ممکن است مسکن های قوی تری تجویز کند.

کاهش

اگر قطعات شکسته شده استخوان به خوبی روی هم قرار نگیرند، پزشک ممکن است نیاز داشته باشد که قطعات را به موقعیت مناسب خود بازگرداند (کاهش). پزشکان معمولاً می توانند این کار را بدون بریدن پوست انجام دهند. برای بی حس کردن انگشت پا از یخ یا بی حسی تزریقی استفاده می شود.

بی حرکتی

برای بهبودی، استخوان شکسته باید بی حرکت شود تا انتهای آن دوباره به هم گره بخورد. مثالها عبارتند از:

بادی تیپینگ. اگر یک شکستگی ساده در هر یک از انگشتان کوچکتر خود دارید، پزشک ممکن است انگشت آسیب دیده را به انگشت همسایه خود بچسباند. انگشت پا آسیب ندیده مانند یک آتل عمل می‌کند. همیشه مقداری گاز یا نمد در بین انگشتان پا قبل از چسباندن آنها به هم قرار دهید تا از تحریک پوست جلوگیری شود.

پوشیدن یک کفش ته سفت. پزشک ممکن است یک کفش بعد از جراحی تجویز کند که دارای قسمت پایینی سفت و رویه‌ای نرم است که با نوارهای چسب پارچه بسته می‌شود. این می تواند از خم شدن انگشتان پا جلوگیری کند و فضای بیشتری برای تطبیق با تورم فراهم کند.

گچ گرفتن. اگر تکه های انگشت شکسته به خوبی روی هم نمی مانند، ممکن است به گچ گرفتن نیاز داشته باشید.

عمل جراحی

در برخی موارد، جراح ممکن است نیاز به استفاده از پین، صفحه یا پیچ برای حفظ موقعیت مناسب استخوان‌ها در طول بهبودی داشته باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

ارتفاع و یخ می تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. در صورت امکان پای خود را بالا نگه دارید تا آسیب بالاتر از قلبتان باشد. اگر از یخ استفاده می کنید، آن را در یک حوله بپیچید تا مستقیماً با پوست تماس پیدا نکند و هر بار فقط حدود 15 دقیقه آن را بمالید و حداقل 20 دقیقه بین دفعات یخ گذاری استراحت کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در حالی که ممکن است در ابتدا با پزشک خانواده خود مشورت کنید، او ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در جراحی ارتوپدی ارجاع دهد.

آنچه می توانید انجام دهید

ممکن است بخواهید فهرستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

شرح دقیق علائم

توضیح کوتاهی در مورد چگونگی وقوع آسیب

اطلاعاتی در مورد سایر مشکلات پزشکی که داشته اید.

تمام داروها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید.

سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

این آسیب چگونه اتفاق افتاد؟

آیا در آن زمان پابرهنه بودید؟

دقیقا کدام قسمت درد میکند؟

آیا حرکات خاصی از پا باعث می شود که آسیب دیدگی بهتر یا بدتر شود؟