هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند نارساخوانی را تشخیص دهد. تعدادی از عوامل در نظر گرفته شده است، مانند:

رشد کودک، مسائل آموزشی و سابقه پزشکی. پزشک احتمالاً سؤالاتی در مورد این زمینه‌ها می‌پرسد و می‌خواهد در مورد شرایطی که در خانواده وجود دارد، از جمله اینکه آیا اعضای خانواده ناتوانی یادگیری دارند یا خیر، بداند.

زندگی خانوادگی. پزشک ممکن است شرحی از خانواده و زندگی خانوادگی بخواهد، از جمله اینکه چه کسی در خانه زندگی می کند و آیا مشکلی در خانه وجود دارد یا خیر.

پرسشنامه ها. پزشک ممکن است از فرزند، اعضای خانواده یا معلمان بخواهد به سؤالات کتبی پاسخ دهند. ممکن است از فرزند شما خواسته شود تا تست هایی را برای شناسایی توانایی های خواندن و زبان انجام دهد.

تست های بینایی، شنوایی و مغز (عصبی). اینها می توانند به تعیین اینکه آیا اختلال دیگری ممکن است باعث ایجاد یا افزایش توانایی خواندن ضعیف کودک شود، کمک کند.

تست روانشناسی. پزشک ممکن است از شما و فرزندتان سؤالاتی بپرسد تا سلامت روانی کودکتان را بهتر درک کند. این می تواند به تعیین اینکه آیا مشکلات اجتماعی، اضطراب یا افسردگی ممکن است توانایی های فرزند شما را محدود کند، کمک کند.

تست خواندن و سایر مهارت های تحصیلی. ممکن است فرزند شما مجموعه‌ای از تست‌های آموزشی را انجام دهد و فرآیند و کیفیت مهارت‌های خواندن توسط یک متخصص خواندن، تجزیه و تحلیل شود.

رفتار

هیچ راه شناخته شده ای برای اصلاح ناهنجاری مغزی که باعث نارساخوانی می شود وجود ندارد - نارساخوانی یک مشکل مادام العمر است. با این حال، تشخیص زودهنگام و ارزیابی برای تعیین نیازهای خاص و درمان مناسب می تواند موفقیت را بهبود بخشد.

تکنیک های آموزشی

نارساخوانی با استفاده از رویکردها و تکنیک های آموزشی خاص درمان می شود و هر چه زودتر مداخله شروع شود، بهتر است. تست روانشناسی به معلمان کمک می کند تا یک برنامه آموزشی مناسب را ایجاد کنند.

معلمان ممکن است از تکنیک های شنوایی، بینایی و لمس برای بهبود مهارت های خواندن استفاده کنند. کمک به کودک در استفاده از چندین حواس برای یادگیری - به عنوان مثال، گوش دادن به یک درس نواری و ردیابی با انگشت شکل حروف استفاده شده و کلمات گفته شده - می تواند به پردازش اطلاعات کمک کند.

درمان بر کمک به کودک متمرکز است:

یاد بگیرید که کوچکترین صداهایی را که کلمات را تشکیل می دهند (واج) تشخیص دهید و از آنها استفاده کنید.

درک کنید که حروف و رشته های حروف نشان دهنده این صداها و کلمات هستند (آواسازی)

بفهمید که او چه می خواند

برای ایجاد دقت، سرعت و بیان (تسلط) با صدای بلند بخوانید

واژگانی از کلمات شناخته شده و قابل درک بسازید

در صورت وجود، جلسات آموزشی با متخصص خواندن می تواند برای بسیاری از کودکان مبتلا به نارساخوانی مفید باشد. اگر فرزند شما ناتوانی شدید در خواندن دارد، ممکن است نیاز باشد که تدریس خصوصی بیشتر باشد و پیشرفت کندتر باشد.

طرح آموزش فردی

مدارس موظفند اقداماتی را برای کمک به کودکان مبتلا به نارساخوانی در مشکلات یادگیری خود انجام دهند. با معلم فرزندتان در مورد تشکیل جلسه ای برای ایجاد یک برنامه ساختاریافته و مدون صحبت کنید که نیازهای فرزندتان را مشخص کند و مدرسه چگونه به موفقیت او کمک می کند. به این طرح آموزش فردی می گویند.

درمان زودهنگام

کودکان مبتلا به نارساخوانی که در مهدکودک یا کلاس اول کمک بیشتری دریافت می‌کنند، اغلب مهارت‌های خواندن خود را به اندازه‌ای بهبود می‌بخشند که در مقطع راهنمایی و دبیرستان موفق شوند.

کودکانی که تا کلاس‌های آخر راهنمایی دریافت نمی‌کنند، ممکن است در یادگیری مهارت‌های لازم برای خواندن خوب مشکل بیشتری داشته باشند. آنها احتمالاً از نظر تحصیلی عقب هستند و ممکن است هرگز نتوانند پیشرفت کافی داشته باشند. کودک مبتلا به نارساخوانی شدید ممکن است هرگز خواندن آسان نداشته باشد، اما می تواند مهارت هایی را بیاموزد که خواندن را بهبود می بخشد و استراتژی هایی را برای بهبود عملکرد مدرسه و کیفیت زندگی ایجاد می کند.

کاری که والدین می توانند انجام دهند

شما نقش کلیدی در کمک به موفقیت فرزندتان ایفا می کنید. این مراحل را انجام دهید:

زودتر به مشکل رسیدگی کنید. اگر مشکوک هستید که فرزندتان نارساخوانی دارد، با پزشک فرزندتان صحبت کنید. مداخله زودهنگام می تواند موفقیت را بهبود بخشد.

برای فرزندتان با صدای بلند بخوانید. بهتر است از زمانی که فرزندتان 6 ماهه یا حتی کوچکتر است شروع کنید. سعی کنید با فرزندتان به کتاب های ضبط شده گوش کنید. وقتی فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شد، پس از شنیدن داستان ها با هم بخوانید.

با مدرسه فرزندتان همکاری کنید. با معلم فرزندتان در مورد اینکه چگونه مدرسه به موفقیت او کمک می‌کند صحبت کنید. شما بهترین مدافع فرزندتان هستید.

زمان مطالعه را تشویق کنید. برای بهبود مهارت های خواندن، کودک باید خواندن را تمرین کند. فرزندتان را به خواندن تشویق کنید.

برای خواندن مثال بزنید. هر روز زمانی را برای خواندن چیزی از خودتان در حالی که فرزندتان می‌خواند تعیین کنید - این یک نمونه است و از کودک حمایت می‌کند. به کودک خود نشان دهید که خواندن می‌تواند لذت بخش باشد.

کارهایی که بزرگسالان مبتلا به نارساخوانی می توانند انجام دهند

موفقیت در شغل برای بزرگسالانی که با نارساخوانی دست و پنجه نرم می کنند می تواند دشوار باشد. برای کمک به دستیابی به اهداف خود:

بدون در نظر گرفتن سن خود، برای خواندن و نوشتن از ارزشیابی و کمک آموزشی استفاده کنید.

مشکلات تحصیلی لزوماً به این معنا نیست که فرد مبتلا به نارساخوانی نمی تواند موفق شود. دانش آموزان توانمند مبتلا به نارساخوانی با توجه به منابع مناسب می توانند بسیار موفق باشند. بسیاری از افراد مبتلا به نارساخوانی خلاق و باهوش هستند و ممکن است در ریاضیات، علوم یا هنر استعداد داشته باشند. برخی حتی حرفه نویسندگی موفقی هم دارند.

مقابله و حمایت

حمایت عاطفی و فرصت‌های موفقیت در فعالیت‌هایی که شامل خواندن نمی‌شود برای کودکان مبتلا به نارساخوانی مهم است. اگر فرزندتان نارساخوانی دارد:

حامی باشید. مشکل در یادگیری خواندن ممکن است بر عزت نفس کودک تأثیر بگذارد. حتما محبت و حمایت خود را ابراز کنید. با ستایش استعدادها و نقاط قوت فرزندتان را تشویق کنید.

با فرزندتان صحبت کنید. به فرزندتان توضیح دهید که نارساخوانی چیست و این یک شکست شخصی نیست. هر چه کودک این موضوع را بهتر درک کند، بهتر می تواند با ناتوانی یادگیری کنار بیاید.

اقداماتی را برای کمک به یادگیری فرزندتان در خانه انجام دهید. مکانی تمیز، ساکت و منظم برای مطالعه فرزندتان فراهم کنید و زمان مطالعه را تعیین کنید. همچنین مطمئن شوید که فرزندتان به اندازه کافی استراحت می کند و وعده های غذایی منظم و سالم می خورد.

زمان نمایش را محدود کنید. هر روز زمان صفحه نمایش الکترونیکی را محدود کنید و از زمان اضافی برای تمرین خواندن استفاده کنید.

با معلمان فرزندتان در ارتباط باشید. به طور مکرر با معلمان صحبت کنید تا مطمئن شوید که فرزندتان می‌تواند در مسیر خود باقی بماند. در صورت نیاز، مطمئن شوید که او برای تست هایی که نیاز به مطالعه دارد، وقت اضافی می گیرد. از معلم بپرسید که آیا به کودک کمک می کند که درس های روز را ضبط کند تا بعداً پخش شود.

به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. این می تواند کمک کند با والدینی که فرزندانشان با ناتوانی های یادگیری مشابهی روبرو هستند در تماس باشید. گروه های حمایتی می توانند اطلاعات مفید و حمایت عاطفی را ارائه دهند. 

آماده شدن برای قرار ملاقات

ابتدا می توانید نگرانی های خود را با پزشک اطفال در میان بگذارید. برای اطمینان از اینکه مشکل دیگری ریشه مشکلات خواندن کودک نیست، پزشک ممکن است کودک را به موارد زیر ارجاع دهد:

متخصص، مانند چشم پزشک و شنوایی شناس

پزشک مغز و اعصاب

پزشک متخصص در سیستم عصبی مرکزی و رفتار (عصب روانشناس)

پزشک متخصص در توانایی‌ها و رفتارهای رشد کودکان (متخصص اطفال رشدی و رفتاری)

ممکن است بخواهید در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان برای حمایت و کمک به یادآوری، اطلاعات بخواهید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید:

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

هر گونه علائمی که کودک تجربه می کند و سنینی که علائم برای اولین بار مشاهده شده است، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل قرار ملاقات نامرتبط به نظر برسد.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی

هر گونه دارو، ویتامین، گیاهان دارویی یا سایر مکمل هایی که کودک مصرف می کند، از جمله دوزهای مصرفی

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تا کمک کند از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

به نظر شما علت مشکل فرزندم در خواندن و درک چیست؟

آیا تشخیص های دیگری وجود دارد که می تواند با نارساخوانی همراه باشد یا با آن اشتباه گرفته شود؟

فرزند من به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارد؟

آیا فرزندم باید به متخصص مراجعه کند؟

نارساخوانی چگونه درمان می شود؟

چقدر سریع شاهد پیشرفت خواهیم بود؟

آیا سایر اعضای خانواده نیز باید برای نارساخوانی آزمایش شوند؟

چه منابع کمکی یا حمایتی را توصیه می کنید؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ 

در حین قرار ملاقات خود سوالات دیگری که پیش می آید را بپرسید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. آماده پاسخگویی به آنها باشید. ممکن است بپرسد:

اولین بار چه زمانی متوجه شدید که فرزندتان در خواندن مشکل دارد؟ آیا معلمی آن را مورد توجه شما قرار داده است؟

عملکرد تحصیلی فرزندتان در کلاس چگونه است؟

کودک شما از چه سنی شروع به صحبت کرد؟

آیا مداخلات خواندنی را امتحان کرده اید؟ اگر چنین است، کدام یک؟

آیا متوجه مشکلات رفتاری یا مشکلات اجتماعی شده اید که فکر می کنید ممکن است با مشکل خواندن فرزندتان مرتبط باشد؟

آیا فرزندتان مشکل بینایی داشته است؟