آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص مزانتریت اسکلروزان عبارتند از:

معاینه فیزیکی. در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال سرنخ هایی است که ممکن است به تشخیص کمک کند. به عنوان مثال، مزانتریت اسکلروزان اغلب توده ای را در بالای شکم تشکیل می دهد که می‌تواند در طول معاینه فیزیکی احساس شود.

تست های تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری از شکم ممکن است مزانتریت اسکلروزان را نشان دهد. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد.

برداشتن نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). اگر علائم و نشانه‌های مزانتریت اسکلروزان را تجربه می‌کنید، پزشک ممکن است بیوپسی را برای رد سایر بیماری‌ها و تشخیص قطعی توصیه کند. نمونه بیوپسی ممکن است با وارد کردن یک سوزن بلند از طریق پوست یا در حین جراحی جمع آوری شود.

قبل از شروع درمان، پزشکان برای تایید تشخیص و رد احتمالات دیگر، از جمله سرطان های خاص مانند لنفوم و کارسینوئید، بیوپسی انجام می دهند.

رفتار

ممکن است در زمانی که برای بیماری دیگری تحت مراقبت هستید، مبتلا به مزانتریت اسکلروزان تشخیص داده شوید. اگر ناراحتی ناشی از مزانتریت اسکلروزان را تجربه نمی کنید، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. در عوض، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری دوره‌ای را برای نظارت بر وضعیت توصیه کند.

اگر شروع به تجربه علائم و نشانه های مزانتریت اسکلروزان کردید، ممکن است شروع به درمان کنید.

داروها

داروهای مزانتریت اسکلروزان برای کنترل التهاب در نظر گرفته شده است. داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کورتیکواستروئیدها. کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون التهاب را کنترل می کنند. کورتیکواستروئیدها را می‌توان به تنهایی استفاده کرد اما معمولاً با سایر داروها ترکیب می شود. به دلیل عوارض جانبی معمولاً بیش از سه تا چهار ماه استفاده نمی شوند.

هورمون درمانی. درمان های هورمونی مانند تاموکسیفن ممکن است رشد بافت اسکار را کند کند. تاموکسیفن (Soltamox) معمولاً با کورتیکواستروئیدها یا سایر داروها ترکیب می شود و ممکن است طولانی مدت استفاده شود. تاموکسیفن خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد و معمولا با آسپرین روزانه ترکیب می شود تا این خطر را کاهش دهد. پروژسترون (پرومتریوم) ممکن است به عنوان جایگزینی برای تاموکسیفن استفاده شود، اما عوارض جانبی قابل توجهی نیز دارد.

داروهای دیگر. چندین داروی دیگر برای درمان مزانتریت اسکلروزان استفاده شده است، مانند آزاتیوپرین (Imuran، Azasan)، کلشی سین (Colcrys، Mitigare)، سیکلوفسفامید و تالیدومید (Thalomid).

عمل جراحی

اگر مزانتریت اسکلروزان برای مسدود کردن جریان غذا از طریق دستگاه گوارش پیشرفت کند، ممکن است برای رفع انسداد به جراحی نیاز داشته باشید.