تشخیص انگشت ماشه ای نیازی به آزمایش دقیق ندارد. پزشک تشخیص را بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی انجام می دهد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از شما می‌خواهد دست خود را باز و بسته کنید و نواحی درد، نرمی حرکت و شواهد قفل شدن را بررسی می‌کند.

همچنین کف دست را حس می کند تا ببیند آیا توده ای وجود دارد یا خیر. اگر توده با انگشت ماشه ای همراه باشد، با حرکت انگشت توده حرکت می کند زیرا توده ناحیه تورم بخشی از تاندون است که انگشت را حرکت می دهد.

رفتار

درمان انگشت ماشه ای بسته به شدت و مدت آن متفاوت است.

داروها

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی - مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) یا ناپروکسن (Aleve) - ممکن است درد را تسکین دهند، اما بعید است که تورم را که غلاف تاندون را منقبض کرده یا تاندون را به دام انداخته است، تسکین دهد.

درمان

درمان های غیر تهاجمی محافظه کارانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

استراحت. از فعالیت هایی که نیاز به گرفتن مکرر یا استفاده طولانی مدت از ماشین های دستی لرزان دارند تا زمانی که علائم بهبود نیابد، خودداری کنید. اگر نمی توانید به طور کلی از این فعالیت ها اجتناب کنید، دستکش های بالشتک دار ممکن است محافظتی را ارائه دهند.

آتل. پزشک ممکن است از شما بخواهد که در شب از آتل استفاده کنید تا انگشت آسیب دیده را تا شش هفته در حالت کشیده نگه دارید. آتل به استراحت تاندون کمک می کند.

تمرینات کششی. همچنین ممکن است پزشک ورزش های ملایمی را برای کمک به حفظ تحرک انگشت پیشنهاد کند.

جراحی و روش های دیگر

اگر علائم شدید است یا اگر درمان های محافظه کارانه کمکی نکرده باشد، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد:

تزریق استروئید. تزریق یک داروی استروئیدی در نزدیکی یا داخل غلاف تاندون ممکن است التهاب را کاهش دهد و به تاندون اجازه دهد تا دوباره آزادانه سر بخورد. این رایج ترین درمان است و معمولاً در اکثر افراد تحت درمان برای یک سال یا بیشتر مؤثر است. اما گاهی اوقات بیش از یک تزریق طول می کشد.

برای افراد مبتلا به دیابت، تزریق استروئید کمتر موثر است.

انتشار از راه پوست. پس از بی حس کردن کف دست، پزشک یک سوزن محکم را در بافت اطراف تاندون آسیب دیده وارد می کند. حرکت دادن سوزن و انگشت به شکستن انقباض که مانع از حرکت صاف تاندون می شود کمک می کند.

این درمان ممکن است تحت کنترل اولتراسوند انجام شود، بنابراین پزشک می تواند محل قرارگیری نوک سوزن زیر پوست را ببیند تا مطمئن شود که غلاف تاندون را بدون آسیب رساندن به تاندون یا اعصاب مجاور باز می کند. این روش معمولاً در مطب پزشک یا در اتاق عمل انجام می شود.

عمل جراحی. جراح می تواند با انجام یک برش کوچک در نزدیکی پایه انگشت آسیب دیده، بخش منقبض غلاف تاندون را باز کند. این روش معمولا در اتاق عمل انجام می شود.

آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود برای تعیین اینکه چه چیزی می تواند باعث علائم شود، شروع کنید.

آنچه می توانید انجام دهید

حتما فهرستی از تمام داروها و مکمل هایی که به طور مرتب مصرف می کنید به همراه داشته باشید. همچنین ممکن است بخواهید برخی از سوالات را از قبل برای پزشک خود یادداشت کنید. مثال ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

چه چیزی باعث علائم من می شود؟

آیا این وضعیت موقتی است یا طولانی مدت؟

چه درمان هایی در دسترس هستند؟

آیا این عارضه یا درمان های آن عوارضی دارد؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید.

سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد عبارتند از:

چه علائمی را تجربه می کنید؟

چه مدت است که این علائم را تجربه کرده اید؟

به نظر می رسد علائم می آیند و می روند یا همیشه آنها را دارید؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهتر کند؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بدتر کند؟

آیا علائم در صبح یا در زمان خاصی از روز بدتر می شود؟

آیا کارهای تکراری را در محل کار انجام می دهید یا برای سرگرمی؟

آیا اخیراً آسیبی به دست خود تجربه کرده اید؟