اگر باردار هستید، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها غربالگری استرپتوکوک گروه B را بین هفته های 35 تا 37 بارداری توصیه می کند. پزشک نمونه‌های سواب را از واژن و رکتوم می‌گیرد و برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد.

آزمایش مثبت نشان می دهد که شما حامل استرپتوکوک گروه B هستید. این بدان معنا نیست که بیمار هستید یا کودک تحت تأثیر قرار می گیرد، بلکه به این معنی نیست که در هنگام تولد در معرض خطر انتقال باکتری به کودک خود هستید. می توانید اقداماتی را برای محافظت از نوزاد خود انجام دهید.

پس از زایمان، اگر پزشک مشکوک به بیماری استرپتوکوک گروه B باشد، نمونه‌ای از خون یا مایع نخاعی کودک برای ارزیابی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.

اگر کودک بیمار به نظر می رسد، ممکن است آزمایش های دیگری به او داده شود، از جمله:

کشت ادرار

پونکسیون کمری

اشعه ایکس قفسه سینه

رفتار

نوزادان

اگر تست استرپتوکوک گروه B برای نوزاد مثبت باشد، آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) به او داده می‌شود. بسته به وضعیت کودک، ممکن است به مایعات IV، اکسیژن یا سایر داروها نیاز داشته باشد.

بزرگسالان

آنتی بیوتیک ها درمان موثری برای عفونت استرپتوکوک گروه B در بزرگسالان هستند. انتخاب آنتی‌بیوتیک به محل و میزان عفونت و شرایط خاص بیمار بستگی دارد.

اگر باردار هستید و به دلیل استرپتوکوک گروه B دچار عوارضی می شوید، آنتی بیوتیک های خوراکی، معمولاً پنی سیلین یا سفالکسین داده می شود. مصرف هر دو در دوران بارداری بی خطر است.