برای تشخیص بیماری ناشی از عفونت E. coli، پزشک نمونه ای از مدفوع را به آزمایشگاه می فرستد تا وجود باکتری E. coli را آزمایش کند. باکتری ها ممکن است برای تایید تشخیص و شناسایی سموم خاص، مانند آنهایی که توسط E. coli O157:H7 تولید می شوند، کشت داده شوند.

رفتار

برای بیماری ناشی از E. coli، هیچ درمان فعلی نمی تواند عفونت را درمان کند، علائم را تسکین دهد یا از عوارض جلوگیری کند. برای اکثر افراد، درمان شامل موارد زیر است:

استراحت

مایعاتی برای کمک به جلوگیری از کم آبی و خستگی

از مصرف داروهای ضد اسهال خودداری کنید – این کار سیستم گوارش را کند می کند و از دفع سموم بدن جلوگیری می کند. آنتی بیوتیک ها معمولاً توصیه نمی شوند زیرا می توانند خطر عوارض جدی را افزایش دهند و به نظر نمی رسد که به درمان عفونت کمک کنند.

اگر یک عفونت جدی E. coli دارید که باعث نارسایی کلیه (سندرم همولیتیک اورمیک) شده است، در بیمارستان بستری خواهید شد. درمان شامل مایعات IV، انتقال خون و دیالیز کلیه است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این نکات را برای جلوگیری از کم آبی بدن و کاهش علائم در حین بهبودی دنبال کنید:

مایعات شفاف بنوشید. مقدار زیادی مایعات شفاف از جمله آب، نوشابه‌های گازدار و آبگوشت شفاف، ژلاتین و آبمیوه بنوشید. از مصرف آب سیب و گلابی و کافئین خودداری کنید.

از غذاهای خاص خودداری کنید. محصولات لبنی، غذاهای چرب، غذاهای پر فیبر یا غذاهای پرچاشنی می‌توانند علائم را بدتر کنند.

وعده های غذایی بخورید. هنگامی که احساس بهتری پیدا کردید، می توانید به رژیم غذایی عادی خود بازگردید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اکثر مردم برای عفونت E. coli به دنبال مراقبت پزشکی نیستند. اگر علائم به ویژه شدید است، ممکن است بخواهید به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه کنید یا به دنبال مراقبت های فوری باشید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

آنچه می توانید انجام دهید

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تغییرات اخیر زندگی یا سفرهای بین المللی را یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما بیاید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات ارائه می شود، دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

برای عفونت E. coli، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

محتمل ترین علت علائم من چیست؟

به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟

آیا این بیماری اثرات ماندگاری خواهد داشت؟

چگونه می توانم از تکرار این اتفاق جلوگیری کنم؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است بپرسد:

علائم از چه زمانی شروع شد؟

هر چند وقت یک بار اسهال دارید؟

آیا استفراغ می کنید؟ اگر چنین است، چند وقت یکبار؟

آیا استفراغ یا اسهال شما حاوی صفرا، مخاط یا خون است؟

آیا تب داشته اید؟ اگر بله، چقدر بالاست؟

آیا گرفتگی شکم دارید؟

آیا اخیراً به خارج از کشور سفر کرده اید؟

آیا فرد دیگری در خانواده شما علائم مشابهی دارد؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر شما یا فرزندتان به عفونت E. coli مبتلا هستید، ممکن است استفاده از داروهای ضد اسهال وسوسه انگیز باشد، اما این کار را نکنید. اسهال یکی از راه هایی است که بدن خود را از شر سموم دفع می کند. جلوگیری از اسهال این روند را کند می کند.

برای هیدراته ماندن، جرعه‌های کوچکی از مایعات بنوشید.