انقباض دوپویترن

انقباض دوپویترن (du-pwe-TRANZ) یک ناهنجاری دست است که معمولاً در طول سال ها ایجاد می شود. این عارضه بر لایه ای از بافت که در زیر پوست کف دست قرار دارد تأثیر می گذارد. گره‌هایی از بافت زیر پوست ایجاد می‌شود - در نهایت یک بافت ضخیم ایجاد می‌شود که می‌تواند یک یا چند انگشت را به حالت خمیده بکشد.

انگشتان آسیب دیده را نمی توان به طور کامل صاف کرد، که می‌تواند فعالیت های روزمره مانند قرار دادن دست ها در جیب، پوشیدن دستکش یا دست دادن را پیچیده کند.

انقباض دوپویترن عمدتاً روی دو انگشت دورتر از انگشت شست تأثیر می‌گذارد و اغلب در مردان مسن‌تر از تبار اروپای شمالی رخ می‌دهد. تعدادی درمان برای کند کردن پیشرفت انقباض دوپویترن و تسکین علائم موجود است.

علائم

انقباض دوپویترن معمولاً در طول سال ها به کندی پیشرفت می کند. این بیماری معمولاً با ضخیم شدن پوست کف دست شروع می شود. اگر پیشرفت کند، ممکن است پوست کف دست چروکیده یا فرورفته به نظر برسد. یک توده بافت سفت می تواند روی کف دست ایجاد شود. این توده ممکن است به لمس حساس باشد اما معمولاً دردناک نیست.

در مراحل بعدی انقباض دوپویترن، تارهای بافتی در زیر پوست کف دست تشکیل می شود و می تواند تا انگشتان گسترش یابد. اگر این بافتها سفت شوند، انگشتان ممکن است به سمت کف دست کشیده شوند، گاهی اوقات به شدت.

دو انگشت دورتر از انگشت شست معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند، اگرچه انگشت میانی نیز می تواند درگیر شود. فقط به ندرت انگشت شست و اشاره تحت تأثیر قرار می گیرند. انقباض دوپویترن می تواند در هر دو دست رخ دهد، اگرچه یک دست معمولاً شدیدتر تحت تأثیر قرار می گیرد.

علل

پزشکان نمی دانند چه چیزی باعث انقباض دوپویترن می شود. هیچ مدرکی مبنی بر اینکه صدمات دست یا مشاغلی که شامل ارتعاش دست‌ها می‌شوند، باعث ایجاد این بیماری می‌شوند، وجود ندارد.

عوامل خطر

اعتقاد بر این است که تعدادی از عوامل خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند، از جمله:

سن. انقباض دوپویترن بیشتر پس از 50 سالگی رخ می دهد.

جنسیت. احتمال ابتلای مردان به دوپویترن و انقباضات شدیدتر از زنان بیشتر است.

نژاد. مردم اروپای شمالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

سابقه خانوادگی. انقباض دوپویترن اغلب در خانواده ها ایجاد می شود.

مصرف دخانیات و الکل. سیگار کشیدن با افزایش خطر انقباض دوپویترن مرتبط است، شاید به دلیل تغییرات میکروسکوپی در عروق خونی ناشی از سیگار کشیدن. مصرف الکل نیز با دوپویترن مرتبط است.

دیابت. گزارش شده است که افراد مبتلا به دیابت در معرض افزایش خطر انقباض دوپویترن هستند.

عوارض

انقباض دوپویترن می تواند انجام برخی عملکردها را با استفاده از دست دشوار کند. از آنجایی که انگشت شست و اشاره معمولاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند، بسیاری از افراد در فعالیت‌های حرکتی ظریف مانند نوشتن، ناراحتی یا ناتوانی زیادی ندارند. اما با پیشرفت انقباض دوپویترن، می‌تواند توانایی را برای باز کردن کامل دست، گرفتن اجسام بزرگ یا بردن دست به مکان‌های باریک محدود کند.