بلفاریت (blef-uh-RYE-tis) التهاب پلک ها است. معمولاً هر دو چشم را در امتداد لبه های پلک درگیر می کند.

 

این بیماری معمولاً زمانی رخ می دهد که غدد ریز روغنی در نزدیکی پایه مژه ها مسدود می شوند و باعث تحریک و قرمزی می شوند. چندین بیماری و شرایط می توانند باعث بلفاریت شوند.

 

بلفاریت اغلب یک بیماری مزمن است که درمان آن دشوار است و می تواند ناراحت کننده و ناخوشایند باشد. اما معمولاً آسیب دائمی به بینایی وارد نمی کند و مسری نیست.

 

علائم

علائم و نشانه های بلفاریت معمولاً در صبح بدتر می شوند. آنها عبارتند از:

 

چشم های قرمز و اشک آلود

 

احساس شن در چشم یا سوزش در چشم

 

پلک هایی که چرب به نظر می رسند

 

خارش پلک ها

 

پلک های قرمز و متورم

 

پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم

 

مژه های پوسته دار

 

چسبیدن پلک

 

پلک زدن مکرر

 

حساسیت به نور

 

تاری دید که معمولا با پلک زدن بهبود می یابد

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد            

 

اگر علائم و نشانه های بلفاریت دارید که علیرغم رعایت بهداشت خوب - تمیز کردن و مراقبت منظم از ناحیه آسیب دیده - به نظر نمی رسد بهبود یابد، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

 

 

علل

 

علت دقیق بلفاریت مشخص نیست. در برخی موارد ممکن است به فرد دیگری سرایت کند. ممکن است با یک یا چند مورد از موارد زیر مرتبط باشد:

 

درماتیت سبورئیک - شوره سر و ابروها

 

عفونت

 

گرفتگی یا عملکرد نادرست غدد چربی در پلک 

 

روزاسه - یک بیماری پوستی که با قرمزی صورت مشخص می شود

 

آلرژی، از جمله واکنش های آلرژیک به داروهای چشم، محلول های لنز تماسی یا آرایش چشم

 

کنه مژه یا شپش

 

خشکی چشم

 

عوارض

اگر بلفاریت دارید، ممکن است این موارد را نیز داشته باشید:

 

مشکلات مژه. بلفاریت می تواند باعث ریزش مژه ها، رشد غیر طبیعی (مژه های نامناسب) یا از دست دادن رنگ شود.

 

مشکلات پوستی پلک. اسکار می تواند بر روی پلک های شما به دلیل بلفاریت طولانی مدت ایجاد شود. یا ممکن است لبه های پلک به سمت داخل یا خارج بچرخند.

 

اشک ریزش زیاد یا خشکی چشم. ترشحات غیرطبیعی روغن و سایر مواد زائد ریخته شده از پلک ها، مانند پوسته پوسته شدن همراه با شوره سر، می توانند در لایه اشک شما جمع شوند - محلول آب، روغن و مخاطی که اشک را تشکیل می دهد.

 

لایه اشک غیرطبیعی با مرطوب نگه داشتن پلک های شما تداخل می کند. این می تواند چشم های شما را تحریک کند و باعث علائم خشکی چشم یا اشک ریزی بیش از حد شود.

 

گل مژه. عفونتی است که در نزدیکی قاعده مژه ایجاد می شود. نتیجه یک توده دردناک در لبه پلک شما است. گل مژه معمولاً بیشتر روی سطح پلک قابل مشاهده است.

 

برآمدگی پلک. برآمدگی پلک زمانی اتفاق می‌افتد که در یکی از غدد چربی کوچک در حاشیه پلک، درست پشت مژه‌ها انسداد ایجاد شود. این انسداد باعث التهاب غده می شود که باعث تورم و قرمزی پلک می شود. این می تواند پاک شود یا به یک برآمدگی سخت و غیر حساس تبدیل شود.

 

چشم صورتی مزمن. بلفاریت می تواند منجر به حملات مکرر چشم صورتی (ملتحمه) شود.

 

آسیب به قرنیه. تحریک مداوم پلک های ملتهب یا مژه های نادرست می تواند باعث ایجاد زخم در قرنیه شود. نداشتن اشک کافی می تواند خطر ابتلا به عفونت قرنیه را افزایش دهد.