هنگامی که پس از دریافت شل کننده عضلانی سوکسینیل کولین یا میواکوریوم به عنوان بخشی از بیهوشی، مشکلی در بازیابی کنترل عضلانی و تنفس دارید، ممکن است به کمبود سودوکولین استراز مشکوک شوید. برای اندازه گیری فعالیت آنزیم سودوکولین استراز می توان آزمایش خون انجام داد.

برای تشخیص کمبود پسودوکولین ارثی، ژن غیر طبیعی که باعث این بیماری می شود، با استفاده از آزمایش ژنتیکی شناسایی می شود. نمونه ای از خون جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. از پزشک خود بپرسید که آیا اعضای خانواده باید قبل از جراحی نیز آزمایش شوند.

رفتار

اگر کمبود سودوکولین استراز دارید، متخصص بیهوشی می‌تواند از دادن داروهایی که ممکن است باعث شل شدن طولانی‌مدت عضلانی شود، اجتناب کند و به جای آن شل‌کننده‌های عضلانی دیگر را انتخاب کند.

هیچ درمانی برای کمبود سودوکولین استراز وجود ندارد. اگر این بیماری را دارید و شل‌کننده‌های عضلانی دریافت می‌کنید که بهبودی بیهوشی را طولانی‌تر می‌کنند، احتمالاً به کمک پزشکی نیاز خواهید داشت. در صورت نیاز، پشتیبانی از تهویه مکانیکی و آرامبخش در حین بهبودی و شروع تنفس به تنهایی ارائه می‌شود.

با کمبود سودوکولین استراز، ممکن است به سایر داروها و مواد شیمیایی نیز حساس باشید. اینها می توانند شامل پروکائین بی حس کننده موضعی و برخی آفت کش های کشاورزی باشد.

اگر کمبود سودوکولین استراز برای شما تشخیص داده شده است، از یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده کنید. این به متخصصان مراقبت های بهداشتی امکان می دهد از خطر ، به ویژه در مواقع اضطراری مطلع شوند.