برای تعیین علت خشکی دهان، پزشک به احتمال زیاد سابقه پزشکی و تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه را بررسی می کند و دهان را معاینه می کند.

گاهی اوقات ممکن است نیاز به آزمایش خون، اسکن تصویربرداری از غدد بزاقی یا آزمایشاتی داشته باشید که میزان بزاق تولید شده را اندازه گیری می کند تا علت خشکی دهان مشخص شود. اگر پزشک مشکوک باشد که خشکی دهان ناشی از سندرم شوگرن است، نمونه کوچکی از سلول ها (بیوپسی) گرفته شده از غدد بزاقی در لب ممکن است برای آزمایش ارسال شود.

رفتار

درمان بستگی به علت خشکی دهان دارد. پزشک یا دندانپزشک ممکن است:

داروهایی که باعث خشکی دهان می شوند را تغییر دهد. اگر پزشک دلیل آن را دارو می داند، ممکن است دوز مصرفی را تنظیم کند یا داروها را به داروی دیگری که باعث خشکی دهان نمی شود، تغییر دهد.

محصولاتی را برای مرطوب کردن دهان توصیه کند. اینها می توانند شامل دهانشویه های تجویزی یا بدون نسخه، بزاق مصنوعی یا مرطوب کننده ها برای روان کردن دهان باشند. دهانشویه هایی که برای خشکی دهان طراحی شده اند، به ویژه آنهایی که دارای زایلیتول هستند، می توانند موثر باشند، مانند دهانشویه دهان خشک Biotene یا دهان شویه Act Dry Mouth که همچنین از پوسیدگی دندان محافظت می‌کنند.

اگر خشکی دهان شدید دارید، پزشک یا دندانپزشک ممکن است:

داروهای تحریک کننده بزاق را تجویز کند. پزشک ممکن است پیلوکارپین (سالاژن) یا سویملین (Evoxac) را برای تحریک تولید بزاق تجویز کند.

از دندان های خود محافظت کنید. برای جلوگیری از پوسیدگی دندان، ممکن است دندانپزشک استفاده از فلوراید روی دندان هایتان در شب را تجویز کند. همچنین ممکن است استفاده هفتگی از شستشوی کلرهگزیدین را برای کنترل حفره ها توصیه کند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

علاوه بر توصیه پزشک، این نکات ممکن است به کاهش علائم خشکی دهان کمک کند:

در طول روز آب یا نوشیدنی‌های بدون قند بنوشید یا چیپس یخ بمکید تا دهانتان مرطوب شود و در طول وعده‌های غذایی آب بنوشید تا به جویدن و بلع کمک کنید.

آدامس های بدون قند بجوید یا آب نبات های سفت بدون قند بمکید. محصولات حاوی زایلیتول نیز ممکن است به جلوگیری از پوسیدگی کمک کنند. با این حال، در برخی افراد، زایلیتول، که اغلب در آدامس‌ها یا آب نبات های بدون قند یافت می شود، در صورت مصرف زیاد ممکن است باعث ایجاد گاز یا اسهال شود.

جایگزین‌های بزاق بدون نسخه حاوی زایلیتول مانند Mouth Kote یا Oasis Moisturizing Mouth Spray یا حاوی کربوکسی متیل سلولز (kahr-bok-see-meth-ul-SEL-u-lohs) یا هیدروکسی اتیل سلولز (hi-drok) را امتحان کنید. 

از طریق بینی نفس بکشید نه با دهان. اگر خروپف باعث شود در طول شب از طریق دهان نفس بکشید، ممکن است نیاز به درمان داشته باشید.

در شب با یک مرطوب کننده اتاق رطوبت را به هوا اضافه کنید.

لب های خود را مرطوب کنید تا نواحی خشک یا ترک خورده را تسکین دهید.

از محصولاتی که می توانند علائم را بدتر کنند، اجتناب کنید. این شامل:

کافئین و الکل. این محصولات می توانند باعث خشکی و تحریک شوند.

تنباکو. اگر سیگار می‌کشید یا تنباکو می‌جوید، آن را متوقف کنید، زیرا محصولات تنباکو می‌توانند دهان را خشک و تحریک کنند.

آنتی هیستامین ها و ضد احتقان های بدون نسخه. اینها می توانند خشکی دهان را بدتر کنند.

غذاها و آب نبات های قندی یا اسیدی. اینها خطر پوسیدگی دندان را افزایش می دهند. همچنین از غذاهای تند یا شور خودداری کنید زیرا می توانند باعث تحریک شوند.

بزاق برای حفظ سلامت دندان ها و دهان مهم است. انجام این اقدامات برای محافظت از دندان‌ها ممکن است به خشکی دهان نیز کمک کند:

با یک خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید. از دندانپزشک خود بپرسید که آیا ممکن است از خمیردندان حاوی فلوراید، خمیردندان حاوی بتائین یا ژل دندان برای خنثی کردن اسیدهای باکتریایی سود ببرید.

قبل از خواب از شستشوی فلوراید یا ژل فلوراید با قلم مو استفاده کنید.

حداقل دو بار در سال به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا دندان هایتان را معاینه کرده و پلاک ها را از بین ببرید تا از پوسیدگی دندان جلوگیری کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

هر گونه علائمی که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل قرار ملاقات نامرتبط به نظر برسد.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی، که ممکن است به خشکی دهان کمک کند.

تمام داروهای تجویز شده، ویتامین ها، گیاهان دارویی، سایر مکمل ها و داروهای بدون نسخه که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

چه چیزی ممکن است باعث خشکی دهان من شود؟

علل احتمالی دیگر چیست؟

آیا وضعیت من احتمالا موقتی است یا طولانی مدت؟

بهترین اقدام چیست؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. آیا این می تواند به هر یک از آنها مربوط باشد؟

آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سؤالات دیگر در طول قرار خود دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً چندین سؤال می پرسد. آماده پاسخگویی به آن‌ها باشید. ممکن است بپرسد:

چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟

آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

آیا اخیراً مصرف داروهای جدیدی را شروع کرده اید؟

آیا سیگار می کشید یا تنباکو می جوید؟

آیا چیزی علائم را بهبود می بخشد یا جریان بزاق را تحریک می کند؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟