آبله مرغان کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

آبله مرغان عفونتی است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. باعث ایجاد بثورات خارش دار با تاول های کوچک پر از مایع می شود. آبله مرغان برای افرادی که این بیماری را نداشته اند یا علیه آن واکسینه نشده اند بسیار مسری است. امروزه واکسنی در دسترس است که از کودکان در برابر آبله مرغان محافظت می‌کند. واکسیناسیون روتین توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می شود.

 

واکسن آبله مرغان روشی مطمئن و موثر برای پیشگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است.

 

علائم

بثورات تاولی خارش دار ناشی از آبله مرغان 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شود و معمولاً حدود 5 تا 10 روز طول می کشد. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است یک تا دو روز قبل از بثورات ظاهر شوند، عبارتند از:

 

  • تب
  • از دست دادن اشتها
  • سردرد
  • خستگی و احساس کلی ناخوشی (بی‌حالی)

زمانی که راش آبله مرغان ظاهر می شود، سه مرحله را طی می کند:

  • برآمدگی های صورتی یا قرمز (پاپول) که در طی چند روز ایجاد می شوند.

     

    تاول های کوچک پر از مایع (وزیکول) که در حدود یک روز تشکیل می شوند و سپس می شکنند و نشت می کنند.

     

    پوسته ها و دلمه ها که تاول های شکسته را می پوشانند و چند روز دیگر بهبود می یابند.

     

برجستگی‌های جدید برای چند روز ظاهر می‌شوند، بنابراین ممکن است هر سه مرحله بثورات - برجستگی‌ها، تاول‌ها و ضایعات پوسته‌دار - را همزمان داشته باشید. می توانید تا 48 ساعت قبل از ظاهر شدن بثورات، ویروس را به افراد دیگر منتقل کنید و تا زمانی که تمام تاول های شکسته پوسته نشوند، ویروس مسری باقی می ماند.

 

این بیماری به طور کلی در کودکان سالم خفیف است. در موارد شدید، بثورات می‌تواند تمام بدن را بپوشاند و ضایعاتی در گلو، چشم‌ها و غشاهای مخاطی مجرای ادرار، مقعد و واژن ایجاد شود.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فکر می کنید شما یا فرزندتان ممکن است آبله مرغان داشته باشید، با پزشک خود مشورت کنید. او معمولاً می تواند آبله مرغان را با بررسی بثورات و در نظر گرفتن علائم دیگر تشخیص دهد. پزشک همچنین می‌تواند در صورت لزوم داروهایی برای کاهش شدت آبله مرغان و درمان عوارض تجویز کند. برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران در اتاق انتظار، از قبل برای قرار ملاقات تماس بگیرید و ذکر کنید که فکر می کنید ممکن است آبله مرغان داشته باشید.

 

 

همچنین به پزشک خود اطلاع دهید که:

 

بثورات به یک یا هر دو چشم گسترش یافته

 

بثورات بسیار قرمز، گرم یا حساس هستند. این می تواند نشان دهنده عفونت باکتریایی ثانویه پوست باشد.

 

بثورات با سرگیجه، بی نظمی، ضربان قلب سریع، تنگی نفس، لرزش، از دست دادن هماهنگی عضلات، بدتر شدن سرفه، استفراغ، سفتی گردن یا تب بالاتر از 102 فارنهایت (38.9 درجه سانتیگراد) همراه است.

 

هر فردی در خانواده با سیستم ایمنی بدن خود مشکل دارد یا کمتر از 6 ماه سن دارد.

 

علل

عفونت آبله مرغان توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. می تواند از طریق تماس مستقیم با بثورات گسترش یابد. همچنین زمانی که فرد مبتلا به آبله مرغان سرفه یا عطسه می کند و قطرات هوا را استنشاق می کنید، می تواند پخش شود.

 

 

عوامل خطر

 

اگر قبلاً آبله مرغان نداشته اید یا واکسن آبله مرغان را تزریق نکرده اید، خطر ابتلا به ویروس واریسلا زوستر که باعث آبله مرغان می شود، بیشتر است. واکسینه شدن برای افرادی که در مراکز مراقبت از کودک یا مدرسه کار می کنند بسیار مهم است.

 

اکثر افرادی که آبله مرغان داشته اند یا واکسن آبله مرغان زده اند در برابر آبله مرغان مصون هستند. افرادی ممکن است بیش از یک بار به آبله مرغان مبتلا شوند، اما این اتفاق نادر است. اگر واکسن زده اید و هنوز آبله مرغان می گیرید، علائم اغلب خفیف تر، با تاول های کمتر و تب خفیف یا بدون تب هستند.

 

عوارض

آبله مرغان معمولاً یک بیماری خفیف است. اما می تواند جدی باشد و می تواند عوارضی داشته باشد، از جمله:

  • عفونت های باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل یا جریان خون (سپسیس)

     

    کم آبی بدن

     

    ذات الریه

     

    التهاب مغز (آنسفالیت)

     

    سندرم شوک سمی

     

    سندرم ری در کودکان و نوجوانانی که در هنگام آبله مرغان آسپرین مصرف می کنند

     

    مرگ

     

چه کسی در معرض خطر است؟

افرادی که در معرض خطر بیشتر آبله مرغان هستند عبارتند از:

  • نوزادان و نوزادانی که مادرانشان هرگز آبله مرغان یا واکسن آن را نگرفته اند.
  • نوجوانان و بزرگسالان
  • زنان بارداری که آبله مرغان نگرفته اند.
  • افرادی که سیگار می کشند.
  • افرادی که ایمنی آنها توسط داروها، مانند شیمی درمانی یا بیماری مانند سرطان یا HIV ضعیف شده است.
  • افرادی که داروهای استروئیدی را برای بیماری دیگری مانند آسم مصرف می کنند.
  •  

آبله مرغان و بارداری

وزن کم هنگام تولد و ناهنجاری های اندام در میان نوزادان متولد شده از زنانی که در اوایل بارداری خود به آبله مرغان مبتلا شده اند، شایع تر است. هنگامی که مادری در هفته قبل از تولد یا چند روز پس از زایمان به آبله مرغان مبتلا می شود، کودک او در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت جدی و تهدید کننده زندگی است.

 

اگر باردار هستید و از ابتلا به آبله مرغان مصون نیستید، با پزشک خود در مورد خطرات آن برای خود و فرزند داخل رحمتان صحبت کنید.

 

 

آبله مرغان و زونا

اگر به آبله مرغان مبتلا شده اید، در خطر عارضه ای به نام زونا هستید. ویروس واریسلا زوستر پس از بهبود عفونت پوستی در سلول های عصبی باقی می ماند. سال‌ها بعد، ویروس می‌تواند دوباره فعال شده و دوباره به‌صورت زونا ظاهر شود - مجموعه‌ای دردناک از تاول‌های کوتاه‌مدت. این ویروس بیشتر در افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ظاهر می شود.

 

درد زونا می تواند مدت زیادی پس از ناپدید شدن تاول ها ادامه یابد. این نورالژی پس از هرپس نامیده می شود و می تواند شدید باشد.

 

واکسن زونا (شینگریکس) برای بزرگسالانی که آبله مرغان داشته اند توصیه می شود. شینگریکس برای افراد 50 ساله و بالاتر، از جمله افرادی که قبلا واکسن دیگری برای زونا (Zostavax) دریافت کرده اند، تایید و توصیه می شود.

 

جلوگیری

واکسن آبله مرغان (واریسلا) بهترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان است. کارشناسان CDC تخمین می‌زنند که واکسن تقریباً 98 درصد از افرادی را که هر دو دوز توصیه شده را دریافت می کنند، محافظت کامل در برابر ویروس ایجاد می کند. هنگامی که واکسن محافظت کامل را ارائه نمی کند، به طور قابل توجهی از شدت آبله مرغان می کاهد.

 

واکسن آبله مرغان (Varivax) برای موارد زیر توصیه می شود:

 

  • کودکان کوچکتر. در برخی کشورها، کودکان دوز واکسن آبله مرغان را دریافت می کنند - اولین دوز بین 12 تا 15 ماهگی و دومی بین سنین 4 تا 6 سال - به عنوان بخشی از برنامه معمول واکسیناسیون دوران کودکی.

    این واکسن را می توان با واکسن سرخک، اوریون و سرخجه ترکیب کرد، اما برای برخی از کودکان بین 12 تا 23 ماهگی، این ترکیب ممکن است خطر تب و تشنج از واکسن را افزایش دهد. در مورد مزایا و معایب ترکیب واکسن ها با پزشک کودک خود صحبت کنید.

  • کودکان بزرگتر واکسینه نشده. کودکان 7 تا 12 ساله که واکسینه نشده اند باید دو دوز واکسن واریسلا را با فاصله حداقل سه ماه دریافت کنند. کودکان 13 ساله یا بزرگتر که واکسینه نشده اند نیز باید دو دوز تکمیلی واکسن را با فاصله حداقل چهار هفته دریافت کنند.

     

  • بزرگسالان واکسینه نشده که هرگز آبله مرغان نداشته اند و در معرض خطر بالای قرار گرفتن در معرض آبله مرغان قرار دارند. این شامل کارکنان مراقبت های بهداشتی، معلمان، کارکنان مراقبت از کودکان، مسافران بین المللی، پرسنل نظامی، بزرگسالانی که با کودکان خردسال زندگی می کنند و همه زنان در سنین باروری.

     

    بزرگسالانی که هرگز آبله مرغان نگرفته‌اند یا واکسینه نشده‌اند معمولاً دو دوز از واکسن را به فاصله چهار تا هشت هفته دریافت می‌کنند. اگر به خاطر نمی آورید که آیا آبله مرغان گرفته اید یا واکسن زده اید، آزمایش خون می تواند ایمنی تان را مشخص کند.

     

واکسن آبله مرغان برای موارد زیر تایید نشده است:

 

  • زنان باردار

     

    افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افرادی که به HIV آلوده هستند، یا افرادی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند.

     

    افرادی که به ژلاتین یا آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت دارند

     

اگر در مورد نیاز خود به واکسن مطمئن هستید با پزشک خود صحبت کنید.

اگر قصد باردار شدن دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که در مورد واکسیناسیون خود قبل از بچه دار شدن به روز هستید.

 

آیا ایمن و موثر است؟

والدین معمولاً متعجب هستند که آیا واکسن ها بی خطر هستند یا خیر. از زمانی که واکسن آبله مرغان در دسترس قرار گرفت، مطالعات به طور مداوم آن را ایمن و موثر نشان داده اند. عوارض جانبی عموماً خفیف هستند و شامل قرمزی، درد، تورم و به ندرت برآمدگی‌های کوچک در محل تزریق می‌شوند.